پاسخ دادن به سوالات بچه هایتان در مورد ویروس کرونا وقتی که حتی خودتان مطمئن نیستید، بسیار طاقت فرسا است. متخصصان ما نکاتی را برای کمک به شما و مدیریت خانواده در این دوران ارائه می دهند.
“آیا امسال تولد خواهم داشت؟ “سوال دختر ده ساله ام مرا متحیر کرد.” من جواب دادم: “البته شما این کار را در هر صورت انجام خواهید داد. تولدها هر سال اتفاق می افتند و چیز مهمی نیست.” او گفت: “خوب من می دانم که من 11 ساله خواهم شد اما منظور من این بود که آیا امسال می توانم کار سرگرم کننده ای انجام دهم؟ با دوستانم؟ یا مهمانی بزرگ دیگری در کار خواهد بود؟”
طی چند ماه گذشته، دخترم جشن تولد برادرانش، فارغ التحصیلی یک برادر، مراسم تشییع جنازه یک دوست و سیسمونی کودک یکی از اقوام خود را مشاهده کرده است اما همه به صورت آنلاین، برای اهداف فاصله اجتماعی برگزار شده اند. تعجبی نداشت که او از قبل به روز تولد پاییز خود فکر می کرد و فکر می کرد چه اتفاقی خواهد افتاد.
سرانجام گفتم: “مطمئن نیستم، باید منتظر بمانیم و ببینیم ویروس در پاییز چه می کند.”
اشک ریخت. او کودکی نیست که به راحتی گریه کند اما این بار سیل دلشکستگی اش جاری شد. این چیزی بود که بالاخره باعث شد او ضربه ای محکم و ناگهانی بخورد؟ برای من، این فقط یک جشن دیگر بود که به دلیل همه گیری COVID-19 باید به طور موثر لغو می شد اما هنگامی که هق هق می کرد که چگونه 11 شماره مورد علاقه او است، فهمیدم که این برای او بسیار مهم است. این شامل همه اشتباهات و تغییراتی که طی سال گذشته انجام گرفته است می باشد.
آنچه کودکان در حین ویروس کرونا می اندیشند
صنم حافظ، روانشناس مغز و اعصاب متخصص رشد کودک و عضو هیئت علمی دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک می گوید: والدین در سراسر دنیا مکالمات مشابهی با این مکالمه را دارند. او می گوید: “اگرچه بچه ها می توانند بسیار مراقب باشند و آنچه را که اتفاق می افتد بپذیرند اما آنها تجربه زندگی لازم برای درک آنچه که اتفاق می افتد را تجربه نکرده اند،” “ممکن است برای آنها آسان باشد که شرایط را درست تفسیر نکنند یا بترسند، در صورتی که اطلاعات کافی در مورد آن ندارند اما دقیقاً به همین دلیل بسیار مهم است که والدین در مورد ویروس کرونا با فرزندان خود صحبت کنند.”
رابرت همیلتون متخصص اطفال در مرکز بهداشت پراویدنس سن جان در کالیفرنیا می گوید: “مغز کودکان متفاوت از مغز بزرگسالان است.” و این جاییست که کودکان و فرهنگ با هم درگیر می شوند.
بچه های خردسال
دکتر همیلتون توضیح می دهد به عنوان مثال، کودکان خردسال (حدود 10 سال و کمتر) بسیار متفکر هستند بنابراین شما باید صریح و روشن باشید و در مورد موضوع مبهم صحبت نکنید و فقط امیدوار باشید که منظور شما را بفهمند. آنها همچنین درک درستی ندارند، بنابراین صحبت در مورد آنچه در گذشته اتفاق افتاده است یا آنچه ممکن است در آینده رخ دهد ممکن است برای آنها منطقی نباشد. اما شاید بزرگترین تفاوت در این است كه كودكان خردسال هر آنچه را به آنها می گویید باور دارند، بنابراین بسیار مهم است كه به سوالات آنها به طور دقیق و مناسب پاسخ دهید.
بچه های بزرگتر
او می گوید: “حتی نوجوانان که به نظر می رسد اطلاعات بالغین را در اختیار دارند، آنها را به همان روش بزرگسالان پردازش نمی کنند. هورمون های بلوغ می توانند احساساتی تر یا از بین برنده شوند. مغز آنها تا حدود 25 سالگی کامل رشد نمی کند.” “شما باید با کودکان در هر سنی باز، صادق و صریح باشید. زمان کنایه یا اغراق نیست.”
چگونه در مورد ویروس کرونا با کودکان خود صحبت کنیم
مکالمه در مورد ویروس کرونا و هر آنچه همراه آن است، مانند علائم ویروس کرونا، یک شروع عالی است. دکتر همیلتون می گوید: با این وجود، کارهایی وجود دارد که می توانید برای اطمینان از دریافت اطلاعات و پشتیبانی موردنیاز از فرزندان انجام دهید.
بگذارید بچه های شما بحث را پیش ببرند
حافظ می گوید، اجازه دادن به آنها برای صحبت و سوال به آنها کمک می کند احساس شان شنیده شود و به شما کمک می کند به چه فکر می کنند. وی می گوید: “COVID-19، میکروب ها و بیماری ها ممکن است مواردی باشد که کودک شما از آن چیزی نمی داند بنابراین ممکن است لازم باشد با اصول اولیه شروع کنید.”
بحث را متناسب با سن شان نگه دارید
شما نمی خواهید آنها را در اطلاعاتی که نمی خواهند یا نمی توانند پردازش کنند غرق کنید. به عنوان والدین آنها، شما بهترین چیزهای مورد نیاز آنها را می دانید. هر کودکی متفاوت است، بنابراین مکالمات خود را متناسب با سطح رشد و نیازهای کودک خود تنظیم کنید.
نترسید
دکتر همیلتون می گوید، کودکان احساسات والدین خود را منعکس می کنند، بنابراین اگر مضطرب و ترسیده وارد مکالمه شوید، احساس آنها نیز چنین خواهد بود. او می گوید: “اگر نگرانی های زیادی دارید یا ناراحت هستید، بزرگتر دیگری را پیدا كنید كه با او صحبت كند.”
از لمس فیزیکی استفاده کنید
نوع و میزان لمسی که فرزند شما ترجیح می دهد به سن شخصیت او بستگی دارد اما به طور کلی، کودک شما از طریق لمس ویژه، به ویژه از طرف شما رشد می کند. آغوش، دست زدن به بازو همه می توانند بسیار آرامش بخش و تسکین دهنده باشند.
مکالمه را بیش از یک بار انجام دهید
“شما باید هر زمان که کودکتان سوال کرد، در مورد ویروس کرونا و سایر موارد مرتبط با آن بحث کنید. به احتمال زیاد، فرزندان شما سوالات زیادی خواهند داشت، بنابراین آماده باشید که صریح و صادقانه به آنها پاسخ دهید، “حافظ می گوید: به طور دوره ای با کودک خود مشورت کنید تا احساس او را دریابید و بدانید آیا سوال دیگری دارد.
چگونه به سوالات معمول بچه ها در مورد ویروس کرونا پاسخ دهیم
کمی احساس خستگی می کنید؟ این همه گیری برای هیچکس آسان نیست، از جمله والدین و بسیاری از ما متخصص رشد کودک یا بحران درمانی نیستیم. برای کمک به شما، از متخصصان خواسته ایم الگویی برای پاسخ دادن به سوالات متداولی که این روزها بچه ها می پرسند، ارائه دهند. ما آن را تفکیک کرده ایم که به کودکان خردسال چه بگوییم و به نوجوانان چه بگوییم و همچنین مطمئن شوید که خودتان از جدیدترین اطلاعات در مورد ویروس کرونا مطلع هستید.
آیا من خواهم مرد؟
حتی اگر بچه ها درست ندانند و بدون اندیشه این حرف را بزنند، به احتمال زیاد آنها به شیوه ای جدید و شخصی به مرگ فکر می کنند.
برای بچه های خردسال: “کودکان تقریباً هرگز به دلیل این بیماری نمی میرند، شما خوب خواهید شد و من اینجا هستم تا از شما مراقبت کنم.”
برای بچه های نوجوان: “هر کس هر از گاهی بیمار می شود اما بیا با هم گروه های سنی شما را بررسی کنیم. این در نوجوانان بسیار نادر است اما اگر شما به طور اتفاقی به آن مبتلا شوید، من از شما مراقبت می کنم و پزشکان و پرستاران نیز همین کار را می کنند.”
اگر شما بیمار شوید چه می کنید؟
نگرانی در مورد والدین و پدربزرگ و مادربزرگ برای بچه ها امری کاملاً طبیعی است زیرا این امر علاوه بر افرادی که آنها را دوست دارند، بر روی کسانی که از آنها مراقبت خواهند کرد نیز تأثیر می گذارد.
برای بچه های خردسال: “من یک بزرگسال هستم و نیازی نیست نگران مراقبت از من باشید. اگر بیمار شوم خوب خواهم شد گرچه ممکن است مجبور باشم مدتی در رختخواب بمانم.”
برای بچه های نوجوان: “من یک بزرگسال هستم و لازم نیست نگران مراقبت از من باشید. اما بیایید برنامه ای تنظیم کنیم که اگر بیمار شدم باید چه کار کنم. من احتمالاً شرایط خیلی بدی پیدا نخواهم کرد اما در اینجا لیستی از افرادی که می توانید برای کمک با آنها تماس بگیرید، از جمله دکتر و بستگان نزدیک آورده شده است.”
چرا مادربزرگ را نمی توانم ببینم؟ اگر بمیرد چه؟
واقعیت این است که افراد مسن در معرض خطر بیشتری از عوارض COVID-19 و مرگ ناشی از بیماری هستند و شما نباید این واقعیت را از کودکان خود پنهان کنید، خصوصاً که می تواند به آنها کمک کند تا درک کنند چرا ما ماسک زده ایم و فاصله اجتماعی را رعایت می کنیم.
برای بچه های خردسال: “ما باید از پدربزرگ و مادربزرگ شما محافظت کنیم، به این معنی که نمی توانیم برای مدتی به آنها سر بزنیم. اگر مادربزرگ یا پدربزرگ بیمار شود، این بدان معنا نیست که آنها حتماً خواهند مرد اما اگر این اتفاق بیفتد، آن روز برای همه یک روز سخت و غم انگیز خواهد بود اما خانواده خوب خواهند بود و ما با هم از پس آن خواهیم گذشت.”
برای بچه های نوجوان: “مادربزرگ دیابت دارد که او را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد، به همین دلیل است که ما برای محافظت از او بسیار مراقب هستیم. با این حال، همه زمانی می میرند و این چیزی است که ما باید به عنوان یک خانواده با هم روی آن کار کنیم. چرا ما به مادربزرگ نامه ای ننویسیم که برخی از خاطرات مورد علاقه خود را به او بگوییم یا با او تماس ویدیویی برقرار کنیم؟”
آیا بازگشت به مدرسه خطرناک است؟
بحث در مورد بازگشت حضوری به مدرسه یا یادگیری از راه دور بسیار داغ است و کودکان قطعاً این اضطراب را پیدا کرده اند.
برای بچه های خردسال: “شما نیازی به ترسیدن ندارید. شما می توانید به معلمان خود و ما اعتماد کنید تا بهترین تصمیم را برای ایمن نگه داشتن شما و کمک به یادگیری اتخاذ کنیم.”
برای بچه های نوجوان: “بله، در حال حاضر شرایط مدرسه بسیار نامشخص است و ممکن است در طول سال تحصیلی تغییرات زیادی ایجاد شود. دقیقاً نگران چه هستید؟ در اینجا مواردی وجود دارد که می توانیم آنها را نرمال نگه داریم و در اینجا چند روش وجود دارد که در صورت لزوم می توان آنها را تنظیم کرد. این سال احتمالاً سال سختی خواهد بود اما همه گیری برای همیشه ادامه نخواهد داشت.”
آیا واقعاً باید ماسک به صورت بزنم؟
استفاده از ماسک صورت و اعمال فاصله اجتماعی تغییرات بزرگی برای کودکان در هر سنی است و منطقی است که بسیاری از افراد آن را پس بزنند یا به دنبال اطلاعات بیشتر باشند.
برای بچه های خردسال: “بله، این سرگرم کننده نیست اما کاری است که ما باید انجام دهیم تا به همه کمک کند تا ایمن و سالم بمانند. درست مثل بستن کمربند ایمنی یا جلیقه نجات است. بیایید یک بازی بسازیم تا ببینیم چه کسی می تواند طولانی مدت ماسک خود را بدون دست زدن به آن روی صورت نگه دارد.”
برای بچه های نوجوان: “اکنون قانون این است و این کاری است که هر کس باید هر وقت در جمع است انجام دهد، حتی اگر کاملاً راحت نباشد. اگر همه از ماسک استفاده کنند می تواند انتقال ویروس را به سطح بسیار کمی کاهش دهد. ممکن است احساس بیماری نکنید اما کودکان در سن شما می توانند ویروس را منتقل کنند و بدون اینکه بدانند ویروس را به دیگران منتقل می کنند بنابراین بهتر است ایمن باشید.”
آیا نمی توانم از این بابت نگران باشم؟
سطح اضطراب برای همه بالا است از جمله کودکان و اگر آنها بتوانند در مورد آن صحبت کنند، به آنها کمک می کند ترس خود را بیشتر کنترل کنند.
برای بچه های خردسال: “نگرانی در این موارد طبیعی است. اگر احساس ترس می کنید یا کابوس می بینید، به من خبر بده تا یک راهکاری برای آن پیدا کنیم.”
برای بچه های نوجوان: “برخی از نگرانی ها امری طبیعی است اما اگر دائماً احساس اضطراب می کنید و بر زندگی شما تأثیر منفی می گذارد، می توانیم در مورد راه های دیگر کمک به شما با پزشک صحبت کنیم. بدان که من همیشه اینجا هستم تا گوش بدهم. بیایید به برخی از روش ها فکر کنیم که چگونه می توانیم به افراد دیگر کمک کنیم، این همیشه به من کمک می کند چرخه افکار اضطراب آور را بشکنم.”
چرا نمی توانم جشن تولد بگیرم؟
بچه ها امسال بسیاری از جشن های مهم را از دست می دهند و این احساس ضرری واقعی برای آنها است.
برای بچه های خردسال: ”این یک چیز ناراحت کننده است! اما قرار نیست در حال حاضر کسی در مهمانی های تولد یا دیگر مهمانی ها شرکت کند. این برای کمک به ایمنی همه مهم است. بیایید در مورد برخی از کارهایی که می توانیم در خانه انجام دهیم صحبت کنیم تا آن روز را فوق العاده کنیم.”
برای بچه های نوجوان: “این اصلاً عادلانه نیست و من هم ناراحتم که امسال نمی توانید مهمانی داشته باشید. این برای همیشه دوام نخواهد داشت و سال آینده آن را فوق العاده برپا خواهیم کرد. برخی از کارهایی که می توانم انجام دهم تا به شما کمک کند امسال دوست داشته باشید چیست؟”
گفتگو درباره موارد طبیعی
با توجه به احتمال ابتلا به ویروس در پاییز، چه از طریق COVID-19 و چه از آنفلوانزای فصلی، مجبور شدم به دخترم بگویم که امسال فقط می تواند یک مهمانی کوچک فقط با ما و برادرانش برگزار کند. من انتظار داشتم که به دلیل ناتوانی در جشن گرفتن با دوستانش اشک بریزد اما چیزی که بیشتر از همه قلبم را شکست، پذیرش سریع اوضاع بود. آه کشید: “خوب است” “طبیعی است.” این “عادی” است و فقط طبیعی است. دخترم در نوامبر 2009، در اوج شیوع بیماری همه گیر H1N1 متولد شد و به نظر می رسد که بیماری های همه گیر همچنان برای آینده ای قابل پیش بینی زندگی او را شکل می دهند و هیچ چیز عادی در این مورد وجود ندارد. به طور قطع بچه ها انعطاف پذیرند و با هر چیزی کنار می آیند فقط ما باید کمک کنیم که آثار روحی و روانی آنها در این شرایط به هم نریزد.
منبع:
rd
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه