ویروس کرونا و انتخابات 2020 آمریکا یک جهان ناشناخته به ارمغان آورده است. بنابراین چگونه می توان کودکانی را پرورش داد که در زندگی برای دست و پنجه نرم کردن با بلاتکلیفی مهارت دارند؟
بلاتکلیفی برای مقابله با مشکل است اما والدین می توانند به فرزندانشان کمک کنند تا آن را به خوبی مدیریت کنند.
کنار آمدن با عدم قطعیت دشوار است اما پدر و مادر می توانند فرزندان خود را جوری تربیت کنند که آن را به خوبی مدیریت کند.
دنیای اطراف ما همیشه مملو از عدم اطمینان است اما برای آمریکایی ها سال 2020 اینطور بوده است. انتخابات و بیماری همه گیر COVID-19. ما یک دوره سقوط در زمان واقعی را تجربه کرده ایم و متأسفانه، این چیزی است که ما انسانها واقعاً با آن مبارزه می کنیم.
مطالعات نشان می دهد، به عنوان مثال، افراد معمولاً وقتی با احتمال وقوع اتفاق بد روبرو می شوند بیشتر از زمانی که اتفاق بد قطعیت داشته باشد، دچار استرس می شوند. اخیراً، تحقیقات نشان داده است که ارتباط مشخصی بین بلاتکلیفی و ترس در مورد ویروس کرونا و مسائلی مانند اضطراب و افسردگی وجود دارد.
اما مدیریت بلاتکلیفی مهارتی است که می توان آن را آموخت و کارشناسان بهداشت روان می گویند چند راهکار ساده وجود دارد که والدین می توانند برای کمک به فرزندان خود در گذر از لحظه فعلی و همچنین آماده سازی آنها برای یک زندگی ناشناخته استفاده کنند. در اینجا چگونگی آن آمده است:
به سادگی با گفتن اینکه بلاتکلیفی چیست و چه احساسی دارد شروع کنید
کارشناسان به طور مداوم می گویند یکی از قدرتمندترین راه هایی که والدین می توانند به فرزندان خود در رشد هوش هیجانی کمک کنند، آموزش به آنها برای شناسایی احساسات شان است. بچه ها باید یاد بگیرند که چگونه احساسات خود را متوجه شوند و از آنها نام ببرند، این فرایندی است که می تواند از سنین پایین شروع شود.
كلی مور روانشناس مستقر در نیوجرسی، توضیح داد: “همه چیز با كمك به بچه ها برای بیان تجربیات عاطفی آنها آغاز می شود.” او گفت: این اغلب به معنای کمک به آنها برای شناسایی آنچه در بدن آنها اتفاق می افتد است (زیرا احساسات شدید باعث ایجاد واکنش های جسمی می شوند).
مور خاطرنشان كرد: كودكانی كه با بلاتکلیفی زیادی دست و پنجه نرم می كنند، ممكن است متوجه شوند كه قلب آنها می تپد، عرق می كنند یا سوالات زیادی بارها و بارها از ذهن آنها می گذرد. وی افزود: آنها همچنین ممکن است سوالات زیادی را از شما بپرسند.
رابین گورویچ، روانشناس و استاد گروه روانپزشکی و علوم رفتاری در مرکز پزشکی دانشگاه دوک، گفت: عدم قطعیت و استرس ممکن است به طرق مختلف در کودکان بزرگتر آشکار شود. او گفت، نوجوانان ممکن است تحریک پذیر به نظر برسند. ممکن است فراموشکارتر به نظر برسند و در تمرکز مشکل داشته باشند.
همیشه در مورد محدودیت های آنچه می دانید صادق باشید
والدین انگیزه قابل قبولی دارند که بخواهند فرزندان خود را از استرس و عدم اطمینان محافظت کنند اما کارشناسان نسبت به ساختن جواب یا ارائه اطمینان نادرست هشدار می دهند. درست است که بگویید شما جواب را نمی دانید یا نمی دانید چه اتفاقی خواهد افتاد.
استیون مایرز، استاد روانشناسی در دانشگاه روزولت در ایلینوی، گفت: “والدین می توانند با فرزندان خود صادق باشند و نیازی به ارائه اطلاعات غلط نیستند.” وی افزود، مطمئناً می توانید در مورد نتایج احتمالی صحبت کنید. حتی می توانید درمورد آنچه که امیدوارید اتفاق بیفتد صحبت کنید اما تلاش برای محافظت كلی از كودك در مقابل عدم اطمینان برای او مفید نیست.
مور گفت، آنچه شما به دنبال آن هستید “نقطه شیرین” بین محافظت و قرار گرفتن در معرض رویداد است. شما نباید كودك خود را به طور كامل در مقابل عدم اطمینان موجود در اطراف او محافظت كنید، زیرا در این صورت آنها با رشد در بزرگسالی توانایی مقابله با آنها را نخواهند داشت. از طرف مقابل، نباید به آنها اجازه دهید ساعت ها اخبار تماشا کنند یا زمان زیادی را صرف تجسم در مورد تأثیر COVID-19 بر سال تحصیلی خود کنند.
شما باید بگویید”ما همیشه نمی دانیم چه اتفاقی خواهد افتاد اما ما اینجا هستیم تا از شما حمایت کنیم.” شما لزوماً نمی خواهید مشکل را برطرف کنید و یا به آنها احساس اطمینان دهید اما می توانید به آنها فرصت دهید تا درباره احساس عدم اطمینان و بلاتکلیفی شان صحبت کنند.
خودتان از آرامش الگو بگیرید
مور گفت: “ما اولین آینه های فرزندان خود هستیم.”
بنابراین برای والدین مهم است که توجه داشته باشند که چگونه شخصاً با عدم قطعیت کنار می آییم، حتی در لحظاتی که فکر می کنیم فرزندان ما تماشا نمی کنند یا گوش نمی دهند.
میرز گفت: “یک توضیح صادقانه تر از والدین به فرزندان اجازه می دهد تا احساسات خود را بهتر از اخبار و اطلاعات ناراحت کننده مدیریت کنند.”
اما باز هم، الگوی آرامش همان چیزی نیست که وانمود کنیم همه چیز خوب است. گورویچ گفت، شما می خواهید احساسات را تأیید کنید – هم خود شما و هم فرزندتان و سپس اطمینان حاصل کنید که آنها (و شما!) می توانید راه های کنار آمدن را پیدا کنند.
سپس به آنها کمک کنید فعالیت هایی را که باعث می شود احساس آرامش کنند، شناسایی کنند
در سال 2020، بسیاری از والدین تشخیص داده اند که داشتن مراکز عاطفی سالم برای آنها بسیار مهم است، اعم از مراقبه یا برداشتن تلفن برای صحبت کردن با یک دوست.
والدین همچنین می توانند به فرزندان خود کمک کنند تا استراتژی های آرام بخشی را پیدا کنند که واقعاً برای آنها مفید باشد.
“خواه گوش دادن به موسیقی، اجرای موسیقی، یوگا، بیرون رفتن برای دویدن یا پیاده روی، نوازش حیوانات، تماشای آکواریوم ماهی شما – اینها همه استراتژی هستند؟”
گورویچ گفت: یکی از راه های کمک به کودک شما برای درک اینکه کدام استراتژی ها واقعاً برای آنها جواب می دهد این است که در مورد لحظاتی که قبلاً احساس نگرانی یا عدم اطمینان کرده اند با آنها صحبت کنید و از آنها بپرسید که آیا می توانند به یاد بیاورند که چه چیزی به آنها کمک می کند احساس بهتری داشته باشند. آنها می توانند به برخی از تاکتیک هایی که در گذشته موثر بوده است روی بیاورند و همچنین روش های جدیدی را ایجاد کنند که آنها را در زندگی دچار آرامش کند.
برخی از ساختارها را در اطراف آنها ایجاد کنید
مور گفت: “ایجاد روتین در خانواده بسیار مهم است.” وی خواست تا جایی که ممکن است، یک روتین قبل از خواب را دنبال کنید. اگر فرزند شما امسال از راه دور درس یاد می گیرد، سعی کنید دنباله ای کلی از اتفاقاتی را که می توانند انتظار داشته باشند به او بدهید.
ایده این است که به آنها کمک کند تا آنجا که ممکن است احساس ریشه ای کنند، بنابراین آنها در موقعیت بهتری برای کنار آمدن با ناشناخته ها قرار می گیرند. شما تأیید می کنید که زندگی با عدم اطمینان می تواند احساس استرس و ترس به دنبال داشته باشد، در حالی که فرزندتان را نیز تشویق می کنید که بتواند از پس آن برآید.
همانطور که مایرز گفت: “والدین می توانند به کودکان اطمینان دهند که آنها را دوست دارند، می توانند نگرانی های آنها را صریح گوش دهند، می توانند اطلاعاتی را که می دانند به اشتراک بگذارند و می توانند توضیح دهند که ندانستن بخشی از زندگی است.”
منبع:
huffpost
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه