طلاق نگرفتن به خاطر بچه ها، درست يا غلط؟

سرمشق قرار دادن رفتار بد

والدین اولین و مهمترین الگو در زندگی فرزندانشان هستند. هنگامی که آن‌ها مقابل بچه‌ها رفتار منفی نشان می‌دهند، می‌توانند تأثیری بیشتر از آن چیزی که فکر می‌کنند داشته باشند. یکی از درمانگران ازدواج و خانواده توضیح می‌دهد که رفتار پدر یا مادر، مقدمات نحوه‌ی رفتار کودکان در بزرگ‌سالی را فراهم می‌کند. والدینی که به یک زندگی زناشویی بی‌ثبات ادامه می‌دهند و عادات بد، رفتار بد، و زبان مخرب مقابل فرزندانشان نشان می‌دهند، نمونه‌ای دقیق و مثبت از یک زندگی زناشویی موفق و کار آمد را ارائه نمی‌دهند. در عوض آن‌ها باعث می‌شوند که فرزندانشان رفتار بد را عادی تلقی کنند، که ممکن است باعث شود خود کودکان هم همان رفتارها را نشان بدهند.

پیامدهای احساسی و رفتاری

یک مربی طلاق و تربیت فرزند، توضیح می‌دهد که ادامه ازدواج فقط به خاطر بچه‌ها انتخابی جسمی است که درد احساسی و روانی ای که فرزندان، هنگامی که والدینشان تنها اسما زن و شوهر هستند تحمل می‌کنند، را ذکر نمی‌کند. فرزندانی که والدین آن‌ها در حال نزاع و کشمکش هستند، ممکن است انواعی از واکنش های احساسی، مانند طغیان (نافرمانی)، افسردگی، یا اضطراب را تحمل کنند. آن‌ها ممکن است برای آنچه والدینشان متحمل می‌شوند خود را مقصر بدانند. ادامه‌ی زندگی با هم در شرایط پر آشوب، بعید است که احساسات یا رفتار فرزندتان را بهبود ببخشد. در “روانشناسی امروز” یک روان درمانگر و مشاور ازدواج، به خوانندگان یادآوری می‌کند که فرزندانِ والدینی که زندگی زناشویی غم انگیزی دارند، به طور منظم شاهد اختلاف، روابط ناخوشایند، و فاقد حس همکاری هستند، که این می‌تواند در طول زمان باعث ناتوانی آن‌ها شود.

حفظ نهاد خانواده

 فرزندانی که والدین آن‌ها تصمیم می‌گیرند از طریق مشاوره یا دیگر راه‌ها برای بهبود زندگی زناشویی خود تلاش کنند، ممکن است از لحاظ احساسی و روانی امنیت بیشتری داشته باشند. آن‌ها شاهد حل صحیح اختلافات هستند و یاد می‌گیرند که انسان‌ها قدرت بهبود بخشیدن به شرایط خود را دارند. به علاوه والدینی که به زندگی زناشویی خود ادامه می‌دهند اغلب کمک می‌کنند که فرزندان آینده‌ی باثبات‌تری داشته باشند. بچه‌هایی که در خانواده‌های صدمه ندیده بزرگ می‌شوند احتمال بیشتری دارد که به دانشگاه بروند، احتمال اینکه از مواد مخدر یا الکل استفاده کنند یا مرتکب رفتار بزهکارانه شوند کمتر است، و احتمال کمتری دارد که خودشان در آینده طلاق بگیرند.

اهمیت هردوی پدر و مادر

هر دوی زوجین در زندگی زناشویی، نقش متفاوت و به یک اندازه مهم در خانه ایفا می‌کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند سرمشقی برای رفتارهای متفاوت زن و مرد باشند. اگر والدین بتوانند مشکلات خود را حل و فصل کنند و طلاق نگیرند، می‌توانند هم چنان الگوهایی از اینکه مرد بالغ و یا زن بالغ بودن به چه معناست به فرزندانشان ارائه دهند. هنگامی که زن و شوهر از هم جدا می‌شوند بچه‌ها یکی از والدین را بیش‌تر و دیگری را کمتر می‌بینند و ممکن است تجربه‌هایی که فقط با مادر یا پدرشان داشتند را از دست بدهند. هیچ‌چیز نمی‌تواند جای زندگی کردن با هر دوی پدر و مادر در خانه را بگیرد. بنابراین اگر والدین احساس می‌کنند قادر به بهبود رابطه‌ی خود و نجات زندگی زناشویی خود هستند این ممکن است در درازمدت برای فرزندانشان سودمند باشد.

گردآوري: گروه 7 گنج