درباره ترس از اجسام تیز چه می دانید؟

ترس از اجسام تیز یا ایکمو فوبیا نوعی اختلال اضطرابی است که به عنوان فوبیای خاص شناخته می شود. فوبیا یک ترس غیرمنطقی و شدید از چیزی است. افرادی که از اشیای نوک تیز می ترسند، در اطراف چاقو، قیچی، میخ، سوزن و سایر وسایل تیز احساس ترس می کنند.

این مقاله ترس از اشیای تیز را تعریف می‌ کند، علائم اختلال را مرور می‌ کند، تشخیص و علل بالقوه را مورد بحث قرار می‌ دهد و گزینه‌ های درمان و مقابله را ارائه می‌ کند.

تعریف ترس از اجسام تیز

مانند هر ترس دیگری، ترس از اشیاء تیز نیز می تواند شدت آن متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است در اطراف اجسام تیز احساس ناراحتی کنند اما همچنان می توانند آنها را کنترل کنند یا بدون ایجاد استرس زیاد در کنار آنها باشند. برخی دیگر ممکن است یک فوبی واقعی داشته باشند، نوعی اختلال سلامت روان که به عنوان یک فوبی خاص طبقه بندی می شود.

چندین نوع مختلف فوبیا می توانند باعث پریشانی یا اضطراب قابل توجهی شوند:

• حیوان (مثلاً ترس از سگ یا مار)
• محیط طبیعی (به عنوان مثال ترس از طوفان یا ارتفاعات)
• آسیب تزریق خون (مثلا ترس از خون یا سوزن)
• موقعیتی (به عنوان مثال، ترس از آسانسور یا هواپیما)
• انواع دیگر

ترس از اجسام نوک تیز اغلب در رده تزریق خون و جراحت قرار می گیرد.

علائم

ترس از اشیای تیز می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود. برخی از علائم رایج عبارتند از:

• ضربان قلب
• غش کردن
• تعریق
• لرزیدن
• سبکی سر یا سرگیجه
• تاری دید

اگرچه ترس از اجسام تیز در بزرگسالان و کودکان وجود دارد اما در کودکان بسیار شایع تر است. میانگین سنی برای داشتن ترس خاص از سوزن 5.5 سال است.

تشخیص ترس از اشیاء تیز

فوبیای خاص، مانند ترس از اشیاء تیز، توسط متخصصان سلامت روان تشخیص داده می شود. برای تشخیص این فوبیای خاص، علائم زیر که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی آمده است، باید وجود داشته باشد:

• ترس بیش از حد یا غیرمنطقی مداوم از اشیاء تیز
• احساس اضطراب یا حمله پانیک هنگام نزدیکی یا پیش بینی قرار گرفتن در نزدیکی اجسام نوک تیز
• درک اینکه ترس برای تهدید بالقوه واقعی بیش از حد است (این ممکن است در کودکان وجود نداشته باشد)
• اجتناب از سوزن های تیز یا سطح شدید اضطراب یا پریشانی زمانی که قرار گرفتن در معرض اجتناب ناپذیر است.
• ترس یا اجتناب از اشیاء تیز با روال، عملکرد روزانه یا روابط فرد تداخل می کند یا فرد از داشتن این فوبیا مضطرب است.
• ترس ادامه دارد و حداقل شش ماه طول می کشد.
• پریشانی، اضطراب یا وحشت ناشی از قرار گرفتن در نزدیکی اشیاء تیز را نمی توان با اختلال سلامت روان دیگری توضیح داد.

برای تعیین اینکه آیا علائم به دلیل فوبیا یا بیماری روانی دیگر است، با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید.

علل ترس از اجسام تیز

در حالی که ترس از اجسام تیز اغلب به دلیل ژنتیک ایجاد می شود، عوامل محیطی نیز وجود دارد که می تواند ترس از اجسام تیز را توضیح دهد، مانند:

• داشتن یک تجربه آسیب زا که دردناک یا ترسناک بود، مانند انجام یک روش پزشکی در دوران کودکی
• یادگیری ترسیدن از اشیاء تیز از تماشای شخص دیگری ترس آنها را نشان می دهد.
• شنیدن یا خواندن در مورد موقعیتی که شامل یک شیء تیز خطرناک یا مضر است که ترس یا اضطراب ایجاد می کند.

فوبیا و ژنتیک

حدود 80 درصد از افراد مبتلا به فوبیای نوع آسیب تزریق خون، یکی از اعضای درجه یک خانواده خود را دارند که ترس مشابهی دارند.

گزینه های درمان

تراپی یا روان درمانی بهترین درمان برای فوبیا و اضطراب خاص از جمله ترس از اشیاء تیز است. بسته به شدت ترس، یک متخصص سلامت روان یک برنامه درمانی ایجاد می‌ کند که به شما کمک می‌ کند تا از شدت ترس عبور کرده و تسکین پیدا کنید. رایج ترین و متداول ترین رویکردهای درمانی مبتنی بر شواهد عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT یک مداخله درمانی است که شامل نظارت بر افکار و تغییر رفتارها می شود. CBT برای ترس از اشیاء تیز ممکن است شامل خودگویی مثبت و توقف فکر در هنگام نزدیکی یا پیش بینی یک شیء تیز باشد.

مواجهه درمانی: این رایج ترین و مؤثرترین روش درمانی برای فوبیا است. انواع مواجهه درمانی شامل معرفی شیء یا موقعیت ترسناک در مقادیر پیوسته با افزایش تحمل و استفاده از واقعیت مجازی برای قرار گرفتن در معرض است.

دارو: داروهایی که به کاهش اضطراب کمک می کنند اغلب با رویکردهای روان درمانی استفاده می شوند. برخی از داروهایی که ممکن است تجویز شوند عبارتند از پروپرانولول و گلوکوکورتیکوئید

اثربخشی درمان

برخی از مطالعات نشان می‌ دهند که مواجهه درمانی 80 تا 90 درصد در درمان فوبیای خاص مؤثر است.

مقابله با ترس از اشیاء تیز

اگرچه درمان با یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز مؤثرترین راه برای غلبه بر ترس یا فوبیا از اشیاء تیز است اما راه‌ هایی برای مقابله با آن وجود دارد که می‌تواند به حمایت از درمان رسمی کمک کند.

تمرینات آرامش بخش

یکی از علائم رایج اضطراب، تنفس سریع و افزایش ضربان قلب است. تمرینات تمدد اعصاب مانند یوگا، تنفس عمیق و تمرینات تجسم می تواند به کاهش عمدی تنفس کمک کند و احتمال وحشت را کاهش دهد.

برای کودکان، سعی کنید آنها را به روش تنفس ستاره‌ های دریایی راهنمایی کنید و از آنها بخواهید وانمود کنند که دستشان ستاره دریایی است و هر انگشت خود را در حین تنفس به داخل و خارج ردیابی کنند.

ذهن آگاهی و مدیتیشن

سعی کنید تمرین تمرکز حواس یا مدیتیشن را انجام دهید تا از نشخوار فکری یا ترس از قرار گرفتن در معرض یک جسم تیز جلوگیری کنید. این تمرینات باعث می شود که در زمان حال و اکنون حضور داشته باشید و متوجه شوید که چگونه بدن تحت تأثیر افکار و تجربیات مختلف قرار می گیرد.

برای کودکان، آنها را در لحظه حال نگه دارید و از آنها بخواهید پنج چیز را که می توانند ببینند، چهار چیز را که می توانند بشنوند، سه چیز را که می توانند لمس کنند، دو چیز را که می توانند بو کنند و یک چیز را که می توانند بچشند، نام ببرند.

سبک زندگی سالم

خواب کافی و تغذیه سالم برای بهزیستی کلی ضروری است. کنترل اضطراب و ترس زمانی که نیازهای اولیه بهداشتی برآورده نمی شود دشوار است.

روزانه نگاری

نوشتن افکار و ترس ها می تواند ابزار ارزشمندی برای حذف آنها از ذهن و روی کاغذ باشد. روزانه نگاری همچنین می تواند به ردیابی موقعیت ها و تنظیماتی که علائم را بدتر می کند یا کاهش می دهد کمک کند.

از کودکانی که نمی توانند بنویسند بخواهید از بازی یا نقاشی برای رفع اضطراب استفاده کنند. آنها را با کمک به آنها راهنمایی کنید که احساسات خود را نامگذاری کنند و آنها را از طریق اسباب بازی یا هنر نشان دهند.

صحبت کردن با دیگران

زندگی با فوبیا یا اضطراب می تواند شما را دچار تنهایی کند. پیدا کردن یک گروه پشتیبانی یا صحبت با افرادی که می توانید به آنها اعتماد کنید به شما کمک می کند تا با ترس از اشیاء تیز ارتباط برقرار کنید.

خلاصه

ترس از اشیای تیز یا ایکمو فوبیا، یک فوبی خاص است که اغلب هنگام قرار گرفتن در معرض یا پیش بینی قرار گرفتن در معرض یک جسم تیز، اضطراب، پریشانی و وحشت را به همراه دارد. علائم شامل ضربان قلب، غش، تعریق، لرزش، سرگیجه و تاری دید است. این بیماری بیشتر کودکان را مبتلا می کند اما می تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند. معمولاً عوامل ژنتیکی و محیطی باعث ایجاد آن می شوند.

یک متخصص سلامت روان می‌ تواند این اختلال را با استفاده از معیارهای خاص تشخیص دهد، مثلاً اگر ناراحتی مداوم به همراه داشته باشد، در برنامه روزانه فرد اختلال ایجاد کند، بیش از شش ماه طول بکشد و با بیماری روانی دیگری مرتبط نباشد. گزینه های درمانی ممکن است شامل درمان، دارو، تمرکز حواس و تغییر شیوه زندگی به سبک زندگی سالم باشد.

کلام آخر

ترس از اشیای تیز ممکن است احساس تنهایی یا ناراحتی به دنبال داشته باشد، شاید حتی اگر کودک شما آن را تجربه می کند اما فوبیاها بسیار رایج هستند. گزینه های درمانی بسیار موثر هستند و نسبتاً سریع عمل می کنند. اگر پرهیز از اشیاء تیز یا مضطرب شدن در مورد تماس احتمالی با آنها در رفاه شما یا فرزندتان اختلال ایجاد می کند، برای حمایت با یک متخصص سلامت روان تماس بگیرید.

منبع:

verywellhealth