بعید است کسی به قصد معتاد شدن به کار اقدام کند. همچنین به نظر نمی رسد که اکثر مردم بخواهند که آن را به میل خود انجام دهند. البته، برای برخی، معتاد به کار بودن صرفاً به عنوان محصول جانبی نامطلوب موفق شدن و ثروتمندی تلقی می شود.
با این حال، حتی برای آنها، اعتیاد به کار احتمالاً بسیاری از لذت هایی که ثروت و موفقیت آنها به ارمغان می آورد را از بین می برد. به هر حال، اگر دائماً کار می کنید، در موقعیتی قرار نخواهید داشت که از مزایای موفقیت خود به خوبی استفاده کنید.
مهم است که بین یک معتاد به کار و شخصی که به سادگی در کار خود غرق شده است تمایز قائل شوید – چه به این دلیل که از آن بسیار لذت می برند و چه به این دلیل که برای مدتی تصمیم گرفته اند ارتقای شغلی یا سبک زندگی ای را در اولویت قرار دهند که می خواهند.
برای یک معتاد به کار، کار به خودی خود یک هدف است. در حالی که ممکن است ثروت یا قدرت به ارمغان بیاورد، چیزی که مهم تر است صرفاً کار کردن است. همان طور که یک معتاد به کار به کار کردن معتاد است، حتی اگر دلیل منطقی وجود نداشته باشد، دقیقاً به همان دلیل است که کسی مشروبات الکلی می نوشد، نه به خاطر لذت بردن از آن.
قضاوت دقیقاً دشوار است که کسی ممکن است از سخت کوش بودن به وسواس فزاینده ای در کار به یک معتاد به کار تمام عیار تبدیل شود.
این اتفاق کاملاً آهسته رخ می دهد، بدون آگاهی واقعی از طرف شخص درگیر نمی تواند دریافت که مرزی بین غوطه ور شدن داوطلبانه در کار و حالت اعتیاد دارد.
نشانه های یک معتاد به کار: خود را با این شاخص ها مطابقت دهید
ما برخی از شاخص های بالقوه اعتیاد به کار را ارائه می دهیم: نکاتی که ممکن است به شما کمک کند متوجه شوید که چه زمانی به نقطه ای نزدیک می شوید که سخت کوشی وسیله ای برای رسیدن به هدف نیست و به خودی خود به یک هدف تبدیل شده است.
هیچ یک از این اقدامات به تنهایی نشان دهنده اعتیاد به کار نیست اما هر چه بیشتر به نظر می رسد که در زندگی شما وجود دارد، احتمال اینکه نقش کار در زندگی شما از کنترل خارج شود بیشتر است.
با چند مورد از این علائم اعتیاد به کار می توانید ارتباط برقرار کنید؟
1. معتادان به کار کاملاً مشغول کار هستند
تقریباً همیشه بر تفکر آنها تسلط دارد. آنها در مورد آن صحبت می کنند، حتی زمانی که موضوع نامناسب است. زمانی که دور از ذهنشان باشد، متوجه می شوند که به آن فکر می کنند: زمانی که ظاهراً در خانه استراحت می کنند، با خانواده شان صحبت می کنند، از یک صرف غذای آرام لذت می برند یا عشق می ورزند.
2. افراد معتاد به کار واقعاً روابط خیلی نزدیکی ندارند
از آنجایی که معتادان به کار زمان و توجه زیادی را به کار اختصاص می دهند، برای ایجاد روابط نزدیک یا هیچ چیز دیگری وقتی باقی نمی ماند.
بسیاری از معتادان به کار تنها هستند، نه همیشه به این دلیل که می خواهند باشند، بلکه به این دلیل که متوجه می شوند که وسواس کاری آنها شانس ایجاد روابط خوب را از بین می برد. آن ها ساعت های طولانی کار می کنند که نمی توانند خارج از محل کار معاشرت کنند یا با مردم ملاقات کنند. اگر همه دوستان و آشنایان شما در جایی کار می کنند که شما کار می کنید یا ارتباط نزدیک دیگری با شغل شما دارند، ارزش این را دارد که از خود بپرسید چرا اینطور است.
3. معتادان به کار یا وقتی مریض هستند مرخصی نمی گیرند یا کارشان را با خود می برند
رفتن به تعطیلات باعث ناراحتی آنها می شود. آنها بر روی چشم اندازهای کار متمرکز می شوند. آنها خود را متقاعد می کنند که دیگران بدون آنها به هم می ریزند. پارانوئیدترین افراد بر این باورند که اگر کسی برای مراقبت از همه چیز نباشد، عمداً کار آنها را می دزدد یا پروژه های آنها را خراب می کند.
اگر مرخصی می روند، کارشان را هم همراه می کبرند یا با وسواس به دفترشان سر می زنند. اگر بیمار باشند همین اتفاق می افتد. در واقع، برای جلوگیری از گذراندن روزهای بیماری، بسیاری از معتادان به کار به مطب مراجعه می کنند و عفونت را در اطراف پخش می کنند یا حتی سلامت خود را به خطر می اندازند.
4. معتادان به کار نمی توانند تفویض اختیار کنند
افراد معتاد به کار وسواس زیادی دارند که مستقیماً کنترل همه چیز مرتبط با کارشان را در دست داشته باشند.
آنها معمولاً مدت زمانی را که صرف کار می کنند با متقاعد کردن خود به اینکه فقط خودشان می توانند هر کاری را انجام دهند توجیه می کنند. اگر فشارها زیاد شود، آنها به سادگی ساعات بیشتری کار می کنند. زیردستان معتادان به کار اغلب خود را عملاً زائد می یابند یا به پیش پا افتاده ترین کارها تقلیل می دهند.
5. افراد معتاد به کار به خاطر کارشان به طور معمول از همه چیز غفلت می کنند
حتی اگر بپذیرند که باید وقت خود را به چیزهای دیگر اختصاص دهند، اگر با کار تضاد داشته باشد، دلیلی برای توجیه نکردن این کار پیدا خواهند کرد.
خانواده های افراد معتاد به کار کاملاً از بهانه های بی شماری برای از دست دادن مناسبت های خانوادگی، جلسات مدرسه، جشن تولد یا هر فعالیت دیگری که ممکن است نیاز به کنار گذاشتن کار برای بیش از چند لحظه داشته باشد، آگاه می شوند.
بسیاری از معتادان به کار، مانند بسیاری از معتادین به الکل، زندگی خانوادگی ویران شده و سابقه طلاق و روابط شکست خورده دارند.
6. اگر معتادان به کار مجبور به انجام فعالیت های غیر کاری هستند، سعی می کنند آنها را به کار مرتبط کنند
فعالیت های اجتماعی به مناسبت هایی برای شبکه سازی مبتنی بر کار تبدیل می شوند. به عنوان مثال، ممکن است به نظر برسد که آنها گلف بازان مشتاقی هستند تا زمانی که متوجه شوید که آنها معمولاً از موقعیت های گلف برای انجام تجارت استفاده می کنند. هر گردهمایی اجتماعی فرضی فرصت دیگری برای برقراری تماس های تجاری جدید یا تلاش برای علاقه مند کردن دیگران به چیزی مرتبط با کار آنها می شود.
7. هویت یک معتاد به کار کاملاً در کار آنها غوطه ور است
گویی آن شخص کارش است و وجود مستقلی ندارد. این به حقیقت بسیار نزدیک است. برای یک معتاد به کار، مرزهای بین کار و شخصیت و وجودش شکسته شده است.
کار آنها نه تنها آنها را تعریف می کند، بلکه احساس می کنند که بدون آن دیگر وجودی نخواهند داشت. کارشان را بردارید، چیزی نمانده است. آنها نمی توانند با پوچی ای که باقی می ماند روبرو شوند، بنابراین با عجله به سمت تنها چیزی که به آنها امنیت می دهد باز می گردند: کارشان.
وقتی از آنها پرسیده می شود که یک معتاد به کار برای سرگرمی چه می کند، آنها همیشه نمی توانند سرگرمی هایی داشته باشند که ربطی به کار آنها ندارد.
8. معتادان به کار تمایل دارند هر روز زمان ناهار کار کنند
اگر ساعت های بیشتری کار کنیم، کار بیشتری انجام می دهیم، درست است؟ این همان چیزی است که یک معتاد به کار فکر می کند و چگونه کار کردن روزانه برای ناهار را توجیه می کند. با این حال، وقفه های متناوب در طول روز می تواند به ما کمک کند تا با طراوت و بازدهی بیشتر کار کنیم.
9. افراد معتاد به کار اغلب کمال گرا هستند که نمی توانند رضایتی را که می خواهند پیدا کنند
اگرچه تلاش برای بهتر شدن خوب است اما زمانی که نتوانید هیچ دستاوردی را برای خود یا کسانی که در اطرافتان کار می کنند تشخیص دهید، فایده ای ندارد. افراد معتاد به کار، علیرغم سخت کوشی، رضایت چندانی ندارند.
10. معتادان به کار معمولاً احساس خوبی ندارند
کار کردن برای یک فرد معتاد به کار شبیه اعتیاد است و اعتیاد به کار درجات مختلفی دارد. وقتی شما یک معتاد به کار جدی هستید، باعث واکنش فیزیکی می شود. زمانی که تمایلات معتاد به کار دارید بیشتر در معرض خطر فرسودگی شغلی و مشکلات سلامتی منفی مانند حمله قلبی و دیابت نوع 2 هستید.
بسیاری از افراد مبتلا به اعتیاد به کار نیز سیستم ایمنی ضعیفی دارند و سردردهای مداوم و خستگی مزمن را تجربه می کنند.
11. بسیاری از معتادان به کار دائماً در حال انکار هستند
مانند معتادان به الکل، معتادان به کار اغلب مشکل خود را انکار می کنند. آنها در پنهان کردن حقیقت خود بسیار باهوش می شوند. آنها توجیهات و بهانه های مفصلی برای سبک زندگی خود می اندیشند. آنها از فناوری مدرن استفاده می کنند تا فعالیت های خود را از دیگران پنهان کنند.
تلفن های همراه، لپ‌تاپ ها و دسترسی آسان به اینترنت امروزی به این معناست که تصویر قدیمی از معتاد به کار به عنوان فردی که در خانه یا در ساحل نشسته است و اطراف آن را کاغذها و پرونده ها احاطه کرده است، نادر است. تنها چیزی که لازم است یک بلک بری یا یکی از PDA های تلفن همراه جدید است تا به تمام فایل هایی که ممکن است نیاز داشته باشید دسترسی فوری داشته باشید.
مقیاس اعتیاد به کار برگن
مقیاس اعتیاد به کار برگن برای ارزیابی اعتیاد به کار ایجاد شد. موارد موجود در مقیاس بر اساس قالب پاسخ پنج نقطه ای از 1 (هرگز) تا 5 (همیشه) نمره گذاری می شوند. نمره بالاتر در این آزمون نشان دهنده سطح بالاتری از خطر اعتیاد به کار است.
اکنون که شاخص هایی برای شناسایی یک معتاد به کار دارید، بیایید کمی عمیق تر بشویم و سوالات زیر را از خود بپرسیم که ممکن است نشان دهد شما یک معتاد به کار هستید.
- آیا متوجه می شوید که اغلب تا دیروقت سر کار می مانید؟
- آیا وقت آزاد را فدا می کنید و برنامه های شخصی خود را تغییر می دهید تا بتوانید وظایف کاری خود را به پایان برسانید؟
- وقتی سر کار نیستید اما درگیر زندگی شخصی خود هستید، آیا به این فکر می کنید که سر کار باشید؟
- وقتی برای خانواده و دوستان وقت می گذارید، آیا برنامه کاری شما اغلب با برنامه شخصی شما در تضاد است؟
- آیا وقتی سر کار نیستید احساس اضطراب یا ناراحتی می کنید؟
- آیا اغلب توسط افرادی که در اطراف خود احاطه کرده اید به شما می گویند که یک معتاد به کار هستید؟
- آیا شما وقتی از انجام هر کاری منع می شوید دچار استرس می شوید؟
- آیا آنقدر کار کرده اید که شروع به عواقب منفی روی سلامتی شما کرده است؟
- آیا برای کاهش احساس گناه، اضطراب و افسردگی زیاد کار می کنید؟
به چند مورد از سوالات بالا همیشه یا اغلب پاسخ دادید؟ اگر بیش از چهار مورد از آنها را با همیشه جواب داده اید، از قلمرو کارمندی با انگیزه و جاه طلب خارج شده اید و ممکن است یک معتاد به کار باشید.
چگونه از معتاد به کار بودن دست برداریم
آیا شما یک معتاد به کار هستید که می خواهید راه خود را تغییر دهید و تعادل زندگی کاری مناسب را پیدا کنید؟ در اینجا نکات ما در مورد اینکه چگونه می توان از معتاد بودن به کار خودداری کرد و به یک سبک زندگی سالم تر متعهد شد، آورده شده است.
1. متعهد شوید که مشکل اعتیاد به کار خود را حل کنید
اولین قدم هر اعتیادی این است که بپذیرید مشکلی دارید و خود را متعهد به یافتن راه حل کنید. هنگامی که اعتراف کردید که اعتیاد به کار دارید، باید بخواهید تغییر کنید و این می تواند به شما انگیزه لازم برای موفقیت را بدهد.
هدف نهایی را در ذهن داشته باشید. استرس کمتری خواهید دید، بیشتر درگیر روابط شخصی خواهید شد و به خوبی استراحت خواهید کرد.
2. با رئیس خود صحبت کنید
مرحله بعدی نشستن و گفتگوی صادقانه با رئیستان است. به آنها اجازه دهید عادت های بدی را که ایجاد کرده اید و اینکه چگونه در دستیابی به تعادل زندگی کاری سالم شکست خورده اید، بدانند. یک رئیس خوب می فهمد و از شما می خواهد قبل از اینکه بر عملکرد کاری شما تأثیر بگذارد، احساس خستگی و ناامیدی را از بین ببرید.
رئیستان می‌تواند به شما کمک کند تا وظایف را اولویت بندی کنید، شما را در زمان استراحت و استراحت های ناهار مسئول بداند و اطمینان حاصل کند که همه کارها به طور مساوی بین همه تقسیم می شود، نه اینکه تنها انباشته شود.
3. مرزهایی را تعیین کنید
تعیین مرزها گام بعدی در مسیر بهبودی است. از ماندن در محل کار خود در آن ساعت اضافی خودداری کنید و در عوض به موقع آن را ترک کنید. هنگامی که از کار خارج هستید، مطمئن شوید که از فعالیت های فراغتی که با کار ارتباطی ندارد، لذت ببرید. داشتن فردی مانند یک دوست نزدیک یا یکی از اعضای خانواده که می تواند شریک مسئولیت پذیری شما برای این مرحله باشد کمک می کند.
4. زمانی را برای استراحت در نظر بگیرید
به عنوان یک معتاد به کار، شما قبلاً به یک برنامه شلوغ و کامل عادت کرده اید، بنابراین این مرحله ممکن است در ابتدا دشوار باشد. با این حال، مهم است که عمدا وقت آزاد را برای استراحت در نظر بگیرید. چند روز مرخصی بگیرید و در خانه استراحت کنید یا خانواده خود را به تعطیلاتی که می خواهند بروند ببرید. مهم نیست که چه کاری را انجام دهید، استراحت باید اولویت اصلی شما باشد.
5. برای سلامتی خود گام بردارید
از آنجایی که اعتیاد به کار می تواند باعث مشکلات سلامتی شود، باید این زمان را در دوران نقاهت خود صرف کنید و بر جنبه های دیگر زندگی خود تمرکز کنید، از جمله رژیم غذایی، برنامه خواب، آبرسانی و فعال ماندن.
6. از درخواست کمک نترسید
اگر این مراحل را به تنهایی انجام نمی دهید، هرگز از درخواست کمک نترسید. یک مشاور یا درمانگر آموزش دیده می تواند به شما کمک کند تا از مشکلات خود صحبت کنید و ابزارهایی را که برای بهتر شدن و بهبود سلامت کلی خود نیاز دارید در اختیار شما قرار دهد.
جمع بندی
بسیاری از ویژگی ها و اختلالات شخصیتی با اعتیاد به کار مرتبط هستند، از جمله اختلال وسواس فکری-اجباری، جهت گیری پیشرفت، کمال گرایی و وظیفه شناسی اغراق آمیز. اینها اغلب با خود انضباطی شدید، منظم بودن، پیگیری وسواس گونه اشتباهات، عزت نفس پایین و ترس از شکست مشخص می شوند. همه اینها به سرمایه گذاری اجباری در تعامل کاری کمک می کند.
چند گزینه درمانی برای کمک به این نوع اعتیاد رفتاری وجود دارد. به عنوان مثال، درمان شناختی رفتاری، یک درمان محبوب و مؤثر برای بسیاری از اعتیادهای رفتاری است.
معتادین به کار گمنام راه دیگری است که می توانید درباره آن کاوش کنید. این سازمان در سال 1983 تشکیل شد و بر اساس مدلی بود که برای ایجاد الکلی های گمنام استفاده شد. مانند اعتیاد به الکل، اعتیاد به کار به عنوان یک بیماری نیاز به درمان شناخته می شود. با این سازمان می توانید منابع و اطلاعات ارزشمندی برای کمک پیدا کنید.
به یاد داشته باشید، شما می توانید یک کارگر سخت کوش باشید در حالی که هنوز به تعادل مناسب زندگی کاری دست می یابید. رفتار اعتیاد به کار خود را حذف کنید و بیشتر بر سلامت روان و زندگی شخصی خود تمرکز کنید. در زندگی حرفه ای خود با انگیزه تر و سازنده تر خواهید شد.
منبع:
lifehack
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه