زگیل و انواع درمان آن

زگیل‌ها، از ضایعات شایعی هستند که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند و ممکن است، در هر نقطه ای از بدن و به شکل‌های متفاوتی ظاهر شوند. تشخیص نوع آن ها با معاینه است و افراد می‌توانند به کمک روش هایی نظیر لیزر، سوزاندن، انجماد و استفاده از نیتروژن مایع آنها را درمان کنند. همچنین برای درمان آن ها از کرم های موضعی یا تزریقی نیز استفاده می‌شود.

عوامل ایجاد زگیل‌

زگیل‌ معمولا توسط عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود و در حال حاضر، بیش از صد نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد. بریدگی‌ها و صدمات سطح پوست، ورود این ویروس به لایه اپیدرم را ممکن می‌کنند. گسترش ویروس نیز با تکثیر آن اتفاق می‌افتد و در عین حال، عوامل ایمنی موضعی و سیستمیک بر گسترش ویروس تاثیر می‌گذارند.

افراد مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی (خصوصا افرادی که به عفونت HIV مبتلا هستند یا پیوند کلیه انجام داده اند)، در معرض خطر ایجاد ضایعاتی هستند که درمان آنها دشوار است. ایمنی مزاجی یا ایمنی هومورال، موجب ایجاد مقاومت در برابر عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌شود، ایمنی سلولی نیز به کاهش عفونت ایجاد شده کمک می‌کند.

درمان انواع زگیل

معمولا دکتر زگیل برای درمان، از محرک‌های موضعی نظیر سالیسیلیک اسید، کانتاریدین یا داروی پودوفیلوم رزین یا روش‌های درمانی نظیر انجماد، سوزاندن و لیزر استفاده می‌کند. هیچ نشانه محکمی از درمان کامل زگیل‌ها وجود ندارد. درمان می‌تواند برای زگیل‌هایی در نظر گرفته شود که از نظر زیبایی شناختی غیرقابل قبول هستند، یا در محل‌هایی قرار دارند که برای عملکرد بدن مشکل ایجاد می‌کنند و یا دردناک می‌شوند.

بیمار باید انگیزه کافی برای ادامه درمان را داشته باشد، زیرا درمان ممکن است دوره ای طولانی داشته و یا ناموفق باشد. درمان‌ها معمولا در بیمارانی ناموفق تر است که سیستم ایمنی ناقصی دارند. مکانیزم‌های بسیاری از مواد محرک برای درمان زگیل، شامل تحریک سیستم ایمنی برای پاسخ به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌باشد. چنین محرک‌هایی موادی نظیر سالیسیلیک اسید، تری کلرواستیک اسید، فلورواوراسیل 5، پودوفیلوم رزین، ترتینوئین و کانتاریدین هستند.

کرم موضعی ایمی کیمود پنج درصد، سلول‌های پوست را تحریک می‌کند و این تحریک باعث می‌شود این سلول‌ها به صورت موضعی، به تولید سیتوکینهای ضد ویروس بپردازند. سیدوفوویر موضعی و روش‌های ایمنی درمانی (نظیر اسکواریک اسید دی بوتیل استر و کاندیدا آلرژن) برای درمان زگیل‌ها به کار برده می شوند.

همچنین داروهایی شامل سایمتیدین، ایزوترتینوئین و زینک ممکن است تجویز شود و سیدوفوویر وریدی نیز، ممکن است برای بیمار استفاده شود. در بیشتر موارد، روش‌ها به صورت ترکیبی به کار می‌روند تا بدین ترتیب احتمال موفقیت درمان، افزایش پیدا کند.

این که از چه روشی استفاده شود، به موقعیت و شدت درگیری فرد با زگیل بستگی دارد. سالیسیلیک اسید شایع ترین ماده موضعی است، که برای درمان این نوع از زگیل ها تجویز می شود. سالیسیلیک اسید معمولا به صورت مایع یا پودر یا آغشته در الیاف، در اختیار افراد قرار دارد. برای مثال، سالیسیلیک اسید مایع 17 درصد، می‌تواند برای انگشتان استفاده شود و نوع سالیسیلیک اسید پودری 40 درصد، می‌تواند برای کف پا به کار رود.

بیماران سالیسیلیک اسید را، در هنگام شب بر روی زگیل‌های خود قرار می‌دهند و آن را بسته به محل قرار گیری، به مدت هشت تا چهل و هشت ساعت دست نخورده حفظ می‌کنند. کانتاریدین (یک درصد) نیز می‌تواند به تنهایی و یا در ترکیب با سالیسیلیک اسید سی درصد و پودوفیلوم پنج درصد، در حلال کلودیون استفاده شود. کانتاریدین معمولا بعد از شش ساعت باید به وسیله صابون و آب شسته شود. محلول ترکیبی نیز باید بعد از دو ساعت برداشته شود.

هر چقدر این مواد به میزان بیشتری در تماس با پوست فرد باقی بمانند، پاسخ تاول، سریع تر خواهد بود. درمان زگیل با انجماد یا کرایوتراپی کار دردناکی است، با این حال بیشترین موفقیت را میان درمان‌ها دارد. لیزر co2 نیز کارآمد است و برای ضایعات ایزوله شده توصیه می‌شود، با این حال ممکن است جای زخم در این روش‌ها، باقی بماند. زگیل‌های جدید یا عود کننده، معمولا در چیزی نزدیک به 35 درصد از بیماران، (در فاصله یک سال از درمان آن ها) رخ می‌دهند، بنابرین باید از روش‌هایی که ایجاد زخم می‌کنند تا جای ممکن اجتناب شود، تا بدین ترتیب چندین جای زخم در محل درمان ایجاد نشود.

پیشگیری

واکسن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) اگر در سن مشخص تزریق شود، می‌تواند به پیشگیری از بعضی انواع این ویروس، که به ایجاد زگیل‌ها و سرطان منجر می‌شوند، کمک کند.

درمان HPV چیست؟

بسیاری از افراد، مبتلا به HPV (ویروس پاپیلوم انسانی) هستند ولی عفونت این ویروس اغلب بدون درمان و به خودی خود از بین می‌رود و معمولا باعث مریضی افراد نمی‌شود.

اگر این بیماری خودش از بین نرود و باعث بروز مشکلاتی شود، پزشک می‌تواند علائم عفونت را درمان کند. یکی از این علائم زگیل تناسلی بوده که با نوع کم‌خطر HPV مرتبط است و به‌طور کلی منجر به سرطان نمی‌شود. بعضی مواقع تغییرات پیش‌سرطانی مشاهده می‌شود، که مربوط به نوع پرخطر HPV است.

اگر مبتلا به HPV هستید و هیچ علائمی ندارید باید چه کاری انجام دهید؟

در این شرایط احتمالا به هیچ درمانی نیاز ندارید. البته می‌توان گفت شرایط اورژانسی نبوده و به درمان سریع احتیاجی نیست. اگر شما HPV دارید، پزشک باید مطمئن شود که هیچ مشکلی در اثر این بیماری، برایتان به ‌وجود نمی‌آید. همچنین اگر شما خانم هستید، پزشک ممکن است دقیقا مثل آزمایش پاپ ‌اسمیر، از دهانه رحم شما نمونه ‌برداری انجام دهد و آن‌ها را برای آزمایش‌کردن به آزمایشگاه بفرستد.

با انجام این آزمایش می‌توان نوعی از HPV را تشخیص داد که باعث بروز مشکلات می‌شود. هیچ آزمایش مشابهی برای انواع HPV وجود ندارد که باعث ایجاد سرطان در مردان می‌شود. اگر پزشک تشخیص داد که مبتلا به نوعی از HPV هستید که منجر به سرطان می‌شود، احتمالا به شما پیشنهاد می‌کند که مرتب آزمایش پاپ ‌اسمیر انجام دهید، تا علائمی را مشاهده کند که ناشی از تغییرات غیرطبیعی سلول‌ها در ناحیه تناسلی است. تغییرات غیرطبیعی سلول‌ها در دهانه رحم، احتمالا نشانه هشدار دهنده‌ای از سرطان دهانه رحم است.

پزشک هم‌ چنین ممکن است آزمایشی به نام کولپوسکوپی انجام دهد که در آن،  از یک دستگاه بزرگ ‌نمایی به نام کولپوسکوپ استفاده می‌کند تا بتواند دهانه رحم، ناحیه تناسلی و بخش بیرونی ناحیه تناسلی را بررسی کند و در صورت نیاز بایوپسی یا بافت ‌برداری انجام دهد.

اگر حامله هستید یا تلاش می‌کنید باردار شوید، قبل از انجام هرگونه درمان برای HPV به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا درمان می‌تواند بر بارداری شما تأثیر بگذارد. ممکن است پزشک، درمان شما را تا زمان زایمان به تعویق بیندازد.

چه اتفاقی می‌افتد اگر تغییراتی مشاهده شود؟

اگر عفونت HPV تغییرات غیرطبیعی را به همراه داشته باشد که منجر به سرطان دهانه رحم شود، پزشک شما احتمالا برای این‌ که تغییرات بعدی سلول‌ها را بررسی کند، مدت ‌زمانی را صبر می‌کند. بعضی مواقع تغییرات سلول‌ها که به آن دیسپلازی دهانه رحم، تغییرات پیش ‌سرطانی سلول‌ها یا  نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم  می‌گویند، خودشان به تنهایی درمان می‌شوند.

اگر پزشکتان تصمیم گرفت که سلول‌های غیرطبیعی را درمان کند، احتمالا از یکی از روش‌های زیر استفاده می‌کند:

• کرایوتراپی. در این روش سلول‌های غیرطبیعی را با نیتروژن یا کربن دی‌اکسید مایع منجمد می‌کنند.
• کونیزاسیون (مخروط‌برداری): در این روش قسمت‌های غیرطبیعی برداشته ‌می‌شود.
• لیزر تراپی: این روش با استفاده از نور، سلول‌های غیرطبیعی را می‌سوزاند.
• روش برداشت الکتریکی حلقه‌ای (LEEP): سلول‌های غیرطبیعی به ‌وسیله یک جریان الکتریکی برداشته ‌می‌شوند. هدف این روش برداشتن تمام سلول‌های غیرطبیعی است، که شامل بیشتر سلول‌ها یا همه سلول‌های دارای HPV می‌شود.

آدرس مطب دکتر کرمی متخصص ارولوژی تهران، خیابان شریعتی،قلهک،روبروی مسجد قلهک ،کوچه سجاد ، ساختمان پزشکان سجاد، پلاک ۷۰می باشد.

برای اطلاعات بیشتر یا تعیین نوبت می توانید با شماره ۰۲۱۲۲۶۴۲۷۴۴ تماس بگیرید  و یا از وب سایت ما به نشانی   https://drkarami.com/دیدن کنید.