فلج بل وضعیتی است که باعث ضعف یا فلج موقت عضلات صورت می شود. زمانی که عصب کنترل کننده ماهیچه های صورت شما ملتهب، متورم یا فشرده شود، ممکن است رخ دهد.
این عارضه باعث می شود که یک طرف صورت شما افتاده یا سفت شود. ممکن است در لبخند زدن یا بستن چشم خود در سمت آسیب دیده مشکل داشته باشید. در بیشتر موارد، فلج بل موقتی است و علائم معمولاً طی چند هفته یا چند ماه از بین می‌روند.
اگرچه فلج بل می تواند در هر سنی رخ دهد اما این بیماری در بین افراد 16 تا 60 ساله شایع تر است. فلج بل از نام آناتومیست اسکاتلندی چارلز بل، که اولین کسی بود که این بیماری را توصیف کرد، نامگذاری شده است.
چه چیزی باعث فلج بل می شود؟
فلج بل زمانی اتفاق می افتد که عصب هفتم جمجمه متورم یا فشرده می شود و منجر به ضعف یا فلج صورت می شود. علت دقیق این آسیب عصبی ناشناخته است، اما بسیاری از محققان پزشکی معتقدند که به احتمال زیاد توسط یک عفونت ویروسی ایجاد می شود.
ویروس ها و باکتری هایی که با ایجاد فلج بل در ارتباط هستند عبارتند از:
- هرپس سیمپلکس که باعث تبخال و تبخال تناسلی می شود.
- HIV که به سیستم ایمنی آسیب می رساند.
- سارکوئیدوز که باعث التهاب اندام می شود.
- ویروس هرپس زوستر که باعث آبله مرغان و زونا می شود.
- ویروس اپشتین بار که باعث مونونوکلئوز می شود.
- بیماری لایم که یک عفونت باکتریایی ناشی از کنه های آلوده است.
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که چیزی می تواند یک عفونت ویروسی خفته را تحریک کند و اساساً آن را بیدار کند و فلج بل را تحریک کند. اگر استرس دارید یا اخیراً بیمار بوده اید، اینها می توانند محرک های بالقوه باشند. همینطور یک ضربه فیزیکی اخیر یا حتی کمبود خواب. یک وضعیت خودایمنی نیز یک محرک احتمالی است.
تصور این است که عصب صورت با تورم به عفونت واکنش نشان می دهد که باعث ایجاد فشار در کانال استخوانی (معروف به کانال فالوپی) می شود که عصب صورت از آن به کنار صورت عبور می کند.
به گفته موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی، التهاب عصب صورت باعث کاهش جریان خون و اکسیژن به سلول های عصبی می شود. این آسیب به عصب جمجمه و سلول های عصبی می تواند باعث فلج عضلات صورت شود.
سازمان ملی اختلالات نادر همچنین خاطرنشان می کند که برخی از افراد ممکن است استعداد ارثی برای ابتلا به فلج بل داشته باشند.
علائم فلج بل چیست؟
علائم فلج بل می تواند از نظر شدت متفاوت باشد، از ضعف خفیف تا فلج کامل. هر چه عصب صورت در معرض التهاب و فشردگی بیشتری قرار گیرد، فلج شدیدتر می شود و مدت زمان بیشتری طول می کشد تا عصب بهبود یابد و عملکرد خود را بازیابد.
علائم فلج بل می تواند 1 تا 2 هفته پس از ابتلا به موارد زیر ایجاد شود:
- سرما خوردگی
- عفونت گوش
- عفونت چشم
علائم معمولاً به طور ناگهانی ظاهر می شوند و ممکن است هنگام صبح که از خواب بیدار می شوید یا وقتی می خواهید بخورید یا بنوشید متوجه آنها شوید.
فلج بل با ظاهری افتاده در یک طرف صورت و ناتوانی در باز یا بسته کردن چشم در سمت آسیب دیده مشخص می شود. در موارد نادر، فلج بل ممکن است هر دو طرف صورت شما را درگیر کند.
سایر علائم و نشانه های فلج بل عبارتند از:
- ضعف صورت
- دهان افتاده
- ناتوانی در بیان حالات چهره، مانند لبخند زدن یا اخم کردن
- مشکل در تلفظ کلمات خاص
- خشکی چشم و دهان
- حس چشایی تغییر یافته
- آب دهان
- حساسیت به صدا
- مشکل در خوردن و آشامیدن
- انقباضات عضلانی در صورت
- سوزش چشم در سمت درگیر
- سردرد
در صورت بروز هر یک از این علائم فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. شما هرگز نباید فلج بل را خودتان تشخیص دهید. علائم می تواند مشابه علائم سایر بیماری های جدی مانند سکته مغزی یا تومور مغزی باشد.
عوامل خطرساز برای فلج بل چیست؟
خطر ابتلا به فلج بل افزایش می یابد اگر:
- باردار هستید.
- دیابت دارید.
- عفونت ریه داشته باشید.
- سابقه خانوادگی این بیماری را دارید.
فلج بل چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی برای تعیین میزان ضعف در عضلات صورت شما انجام می دهد. آنها همچنین از شما سوالاتی در مورد علائم شما می پرسند، از جمله زمانی که آنها رخ داده اند یا زمانی که برای اولین بار متوجه آنها شده اید.
در حالی که هیچ آزمایش آزمایشگاهی خاصی وجود ندارد که پزشک شما بتواند از آن برای تأیید اینکه شما قطعاً فلج بل را دارید استفاده کند، پزشک شما می تواند از آزمایش های مختلفی برای کمک به تشخیص فلج بل استفاده کند.
این آزمایش ها همچنین می توانند به رد سایر علل احتمالی ضعف صورت که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند، مانند سندرم گیلن باره یا بیماری لایم کمک کنند.
این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش خون برای بررسی وجود عفونت باکتریایی یا ویروسی
- آزمایش خون برای بررسی دیابت یا سایر شرایط
- تست های تصویربرداری مانند ام آر آی یا سی تی اسکن برای بررسی اعصاب صورت و رد احتمال سکته مغزی یا تومور مغزی
- یک آزمایش الکترومیوگرافی (EMG)، که در آن پزشک الکترودهای سیم بسیار نازک را در عضله قرار می دهد تا تأیید کند که آیا وجود دارد یا خیر. هر گونه آسیب به اعصابی که ماهیچه های صورت را کنترل می کنند – این آزمایش همچنین می تواند میزان آسیب را تعیین کند.
- در صورت مشکوک بودن به بیماری لایم ممکن است پونکسیون کمری انجام شود.
فلج بل چگونه درمان می شود؟
در بیشتر موارد، علائم فلج بل بدون درمان بهبود می یابد. با این حال، ممکن است چندین هفته یا چند ماه طول بکشد تا عضلات صورت شما قدرت طبیعی خود را بازیابند.
درمان های زیر ممکن است به بهبودی شما کمک کند.
دارو
پزشک شما ممکن است داروهایی مانند موارد زیر را تجویز کند:
- داروهای کورتیکواستروئیدی که التهاب را کاهش می دهند.
- داروهای ضد ویروسی یا ضد باکتریایی که ممکن است در صورتی که ویروس یا باکتری باعث فلج بل شما شود، تجویز شود.
- داروهای مسکن بدون نسخه، مانند ایبوپروفن یا استامینوفن که می تواند به تسکین درد خفیف کمک کند.
- قطره های چشمی برای اینکه به خوبی باعث روان کنندگی و لغزان شدن چشم آسیب دیده شما شود.
درمان خانگی
- چسب چشم (برای خشکی چشم شما)
- یک حوله گرم و مرطوب روی صورت خود برای تسکین درد
- ماساژ صورت
- تمرینات فیزیوتراپی برای تحریک عضلات صورت شما
آیا فلج بل عوارض بالقوه ای دارد؟
اکثر افرادی که یک قسمت از فلج بل را دارند، بدون عارضه به طور کامل بهبود می یابند. با این حال، ممکن است در موارد شدیدتر فلج بل، عوارضی رخ دهد. این موارد شامل موارد زیر است:
- ممکن است به عصب هفتم جمجمه آسیب وارد شده باشد. این عصب ماهیچه های صورت شما را کنترل می کند.
- ممکن است خشکی بیش از حد در چشم در سمت آسیب دیده خود داشته باشید که می تواند منجر به عفونت چشم، زخم یا حتی از دست دادن بینایی شود.
- ممکن است سینکینزیس داشته باشید، وضعیتی که در آن حرکت یک قسمت از صورت شما باعث حرکت غیرارادی قسمت دیگری می شود. به عنوان مثال، ممکن است هنگام لبخند زدن چشم شما بسته شود.
چگونه فلج بل را مدیریت کنیم
فراتر از مصرف داروهایتان، چه کارهای دیگری می توانید برای مقابله با فلج بل انجام دهید در حالی که خوشبینانه منتظر هستید تا برطرف شود؟
در طول روز از اشک مصنوعی یا قطره چشم استفاده کنید. اگر پلک شما به طور کامل بسته نمی شود یا نمی توانید پلک بزنید، می توانید به یک مورد قابل توجه خشکی چشم مبتلا شوید که به عنوان کراتیت قارچی نیز شناخته می شود. بدون درمان، ممکن است به قرنیه خود آسیب وارد کنید. چشم پزشک شما می تواند توصیه های دقیق تری در مورد چند بار در روز استفاده از قطره ها به شما بدهد. اگر بیش از چهار بار در روز نیاز به استفاده از قطره های چشمی روان کننده دارید، حتما از قطره های چشمی بدون مواد نگهدارنده استفاده کنید که باعث تحریک چشم شما نمی شود.
شب ها از یک پماد روان کننده سنگین در چشم خود استفاده کنید. این نوع پماد غلیظ تر از از دست دادن رطوبت در چشم شما در هنگام خواب جلوگیری می کند، اما می تواند دید شما را تار کند. درست قبل از خواب استفاده کنید.
چشم آسیب دیده خود را در شب ببندید. برای جلوگیری از خشک شدن چشم در طول شب، از چسب جراحی برای بستن پلک خود هنگام رفتن به رختخواب استفاده کنید. هنگام بیدار شدن از خواب برای برداشتن نوار چسب ملایم باشید تا به پلک یا پوست اطراف چشم آسیب نرسانید.
استفاده از چسب چشم را در نظر بگیرید. برخی از متخصصان پیشنهاد می کنند برای کاهش از دست دادن رطوبت و جلوگیری از خشکی چشم، یک چسب یا محفظه رطوبت روی چشم خود قرار دهید.
از نی استفاده کنید. گاهی اوقات وقتی دهانتان آویزان است نوشیدن از یک لیوان سخت است. برای کاهش احتمال چکیدن آب یا سایر نوشیدنی ها در زیر چانه، سعی کنید از نی استفاده کنید.
با کسی صحبت کنید. اگر نسبت به ظاهر خود احساس ناراحتی می کنید، از صحبت کردن در مورد احساسات خود با یک دوست قابل اعتماد یا حتی یک مشاور یا درمانگر دریغ نکنید.
درمان های جایگزین را در نظر بگیرید. درمان‌های مکمل علائم فلج بل را درمان نمی کنند، اما ممکن است به شما کمک کنند احساس بهتری داشته باشید. به عنوان مثال، اگر یک تکنیک آرامش بخش مورد علاقه یا سایر استراتژی های کاهش استرس را بلدید، از آن استفاده کنید.
سعی کنید تا حد امکان استراحت کنید. مقابله با فلج صورت و تغییرات ناشی از آن می تواند استرس زا باشد. سعی کنید تا جایی که می توانید استراحت کنید، خواب کافی داشته باشید و روی خوردن غذاهای مغذی و مفید تمرکز کنید.
چشم انداز بلندمدت افراد مبتلا به فلج بل چیست؟
چشم انداز افراد مبتلا به فلج بل معمولاً خوب است. زمان بهبودی بسته به شدت آسیب عصبی می تواند متفاوت باشد.
اگر آسیب عصبی خفیف باشد، ممکن است ظرف 2 تا 3 هفته پس از شروع اولیه علائم، شاهد بهبودی باشید. اگر آسیب عصبی شدیدتر باشد، ممکن است 3 تا 6 ماه طول بکشد تا متوجه بهبودی شوید. در موارد نادر، علائم ممکن است به بازگشت ادامه دهند یا دائمی باشند.
اگر علائم فلج بل را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. درمان سریع می تواند به سرعت بخشیدن به زمان بهبودی شما و جلوگیری از هر گونه عارضه کمک کند.
حرف آخر
فلج بل وضعیتی است که باعث ضعف یا فلج عضلات صورت شما، معمولاً فقط در یک طرف صورت شما می شود. زمانی اتفاق می افتد که عصب جمجمه ای که عضلات صورت شما را کنترل می کند ملتهب، متورم یا فشرده می شود.
تشخیص فلج بل می تواند ناامید کننده باشد. هیچ کس واقعاً نمی داند چه چیزی باعث آن می شود و هیچ دارویی یا درمانی وجود ندارد که بتواند به سرعت آن را از بین ببرد. همچنین، آنچه برای یک فرد کار می کند ممکن است برای شخص دیگری کارساز نباشد.
فلج بل معمولاً یک وضعیت موقتی است، اما همچنان می‌تواند به صبر زیادی نیاز داشته باشد، زیرا منتظر می مانید تا اعصاب و ماهیچه های صورتتان دوباره شروع به کار کنند.
پزشک شما ممکن است بتواند با شروع درمان و ارائه حمایت کمک کند. همچنین ارزش آن را دارد که چند استراتژی را امتحان کنید تا تأثیر آن بر روی صورت – و زندگی – کاهش یابد، زیرا به بهبودی می نگرید.
منبع:
healthline
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه