شما بعد از یک روز کاری طولانی جلوی تلویزیون می نشینید و تصمیم می گیرید تماشای سریال جدیدی را که همه درباره آن صحبت می کردند، شروع کنید. تا نیمه شب بیدار می مانید و نیم فصل را تمام می کنید و وسوسه می شوید که فقط یک قسمت دیگر را تماشا کنید، اگرچه می دانید که صبح روز بعد در محل کار هزینه آن را پرداخت خواهید کرد.
به لطف پلتفرم های پخش مانند Netflix و Hulu و چند پلتفرم ایرانی مانند فیلیمو و نماوا و شبکه خانگی، ما به چند صد گزینه نمایشی دسترسی داریم که می توانیم همه آنها را در یک جلسه تماشا کنیم و ما از این دسترسی به طور کامل استفاده می کنیم. بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط اداره آمار آمریکا، به طور متوسط آمریکایی ها روزانه حدود 2.7 ساعت را به تماشای تلویزیون اختصاص می دهند که در مجموع تقریباً 20 ساعت در هفته است.
در مورد میزان تماشای پرشور ما، یک نظرسنجی از Netflix نشان داد که 61 درصد از کاربران به طور منظم بین 2 تا 6 قسمت از یک برنامه را در یک جلسه تماشا می کنند. یک مطالعه اخیر نشان داد که اکثر اعضای Netflix ترجیح می دهند یک فصل را با احتساب وقت خود تماشا کنند و به طور متوسط یک فصل کامل را در یک هفته به پایان می رسانند.
در واقع، طبق گفته نیلسن، 361000 نفر در اولین روز اکران همه قسمت های فصل 2 سریال “Stranger Things” را تماشا کردند.
البته اگر احساس خوبی نداشت این کار را نمی کردیم. در حقیقت، نظرسنجی Netflix همچنین نشان داد که 73 درصد از شرکت کنندگان احساسات مثبت مربوط به تماشای زیاد را گزارش کرده اند. اما اگر آخر هفته گذشته را صرف تماشای فصل دوم “Stranger Things” به طور کامل کرده باشید، ممکن است در پایان آن احساس خستگی کرده باشید و از اینکه قسمت هایی جدید برای تماشا ندارید کاملاً افسرده شده اید.
دلایل متعددی وجود دارد که تماشای مداوم سریال ها و برنامه ها به ما لذت می دهد. در اینجا نگاهی داریم به آنچه در مغز ما اتفاق می افتد هنگام قرار گرفتن در یک ماراتن و اینکه چگونه با مسئولیت پذیری سریال تماشا می کنیم.
مغز شما هنگام افراط در تماشای سریال چگونه است؟
هنگامی که مشغول تماشای برنامه مورد علاقه خود هستید، مغز شما دائماً دوپامین تولید می کند و بدن شما یک افزایش مواد مخدر را تجربه می کند.
تماشای اپیزود بعد از اپیزود قبل یک برنامه حس خوبی دارد اما چرا اینطور است؟ دکتر رنه کار روانشناس بالینی، می گوید این به دلیل مواد شیمیایی است که در مغز ما آزاد می شود. او توضیح می دهد: “وقتی مشغول فعالیتی هستید که مانند تماشای زیاد سریال لذت می برید، مغز شما دوپامین تولید می کند.” “این ماده شیمیایی به بدن یک پاداش طبیعی از لذت می بخشد که باعث تمایل به ادامه فعالیت می شود. این سیگنال مغز است که با بدن ارتباط می گیرد،” این احساس خوبی است. شما باید این کار را ادامه دهید! ” هنگامی که مشغول تماشای برنامه مورد علاقه خود هستید، مغز شما دائماً دوپامین تولید می کند و بدن شما به میزان زیادی چیزی مانند مواد مخدر تجربه می کند. شما به دلیل اشتیاق به دوپامین، به شبه اعتیاد رو می آورید.”
به گفته دکتر کار، روندی که ما هنگام تماشای سریال به صورت افراطی تجربه می کنیم همان فرایندی است که با شروع یک اعتیاد به مواد مخدر یا انواع دیگر اتفاق می افتد. کار توضیح می دهد: “مسیرهای عصبی که باعث ایجاد اعتیاد به هروئین و رابطه جنسی می شود همان اعتیاد به تماشای افراطی است.” “بدن شما در برابر لذت تبعیض قائل نمی شود. می تواند به هرگونه فعالیت یا ماده ای که به طور مداوم دوپامین تولید می کند، معتاد شود.”
بدن شما در برابر لذت تفکیک قائل نمی شود. این می تواند به هر فعالیت یا ماده ای که به طور مداوم دوپامین تولید می کند ، معتاد شود.
گذراندن زمان زیاد در زندگی شخصیت های نمایش داده شده در فیلم و سریال نیز به تجربه تماشای پرشور ما دامن می زند. گایانی دسیلوا، روانپزشک در مرکز بهداشت کالیفرنیا، می گوید: “مغز ما همه تجربیات را شامل می شود، چه در تلویزیون تماشا شود، چه به صورت زنده تجربه شود، چه در یک کتاب خوانده شود یا به عنوان خاطرات واقعی تصور شود. “بنابراین هنگام تماشای یک برنامه تلویزیونی، مناطقی از مغز که فعال می شوند همانند تجربه یک رویداد زنده است. ما به خطوط داستان کشیده می شویم، به شخصیت ها وابسته می شویم و واقعاً به نتایج درگیری ها اهمیت می دهیم.”
به گفته دکتر دسیلوا، تعداد انگشت شماری از اشکال مختلف دخالت شخصیت ها وجود دارد که به پیوند ما با شخصیت ها کمک می کند که در نهایت ما را بیشتر به تماشای یک برنامه به طور کامل تمایل می دهد.
“همذات پنداری” زمانی است که ما شخصیتی را در یک سریال می بینیم
اگر چیزی در شخصیت سریال وجود داشته باشد که شبیه شما باشد یا زندگی و ارتباطات او با شما وجه اشتراک داشته باشد شما می توانید او را مانند خود ببینید و با او همذات پنداری کنید.
همذات پنداری با قدرت، اعتبار و موفقیت باعث می شود که تماشای آن لذت بخش باشد. “تعامل فرا اجتماعی” یک رابطه یک طرفه است که در آن بیننده ارتباط تنگاتنگی با یک بازیگر یا شخصیت در برنامه تلویزیونی احساس می کند.”
اگر تا به حال فکر کرده اید که شما و شخصیت مورد علاقه خود در زندگی واقعی دوست خواهید بود، احتمالاً این نوع مشارکت را تجربه کرده اید. نوع دیگر مشارکت شخصیت ها “شباهت درک شده است”، جایی که ما از تجربه “می دانم چه حسی است” لذت می بریم زیرا تأیید کننده و آشنا است و همچنین ممکن است به بیننده اجازه دهد هنگام دیدن ویژگی های ارزشمند در داستان دیگر عزت نفس خود را افزایش دهد.” به عنوان مثال، شما به نمایش هایی با پیشروی زن قوی ترغیب می شوید زیرا اغلب این نقش را در محل کار یا در گروه های اجتماعی خود بر عهده می گیرید.
تماشای سریال می تواند باعث کاهش استرس شود
دکتر جان مایر، دکترای روانشناسی بالینی می گوید: تماشای سریال به صورت افراطی یک فرار موقت از ترس روزانه ما را ارائه می دهد که می تواند به عنوان یک ابزار مفید برای مدیریت استرس عمل کند. دکتر مایر می گوید: “همه ما تحت فشار استرس ناشی از زندگی روزمره و طبیعت دنیای امروز هستیم که اطلاعات دائماً به ما هجوم می آورد.” “بستن ذهن و تنظیم استرس و فشارها دشوار است. پرخوری می تواند مانند یک در فولادی عمل کند که مغز ما را از فکر کردن در مورد عوامل استرس زای دائمی که خود را در افکار ما می گنجاند، باز می دارد. جایی که مشکلات کنار گذاشته می شوند.”
تماشای سریال همچنین می تواند به تقویت روابط با دیگران که همان برنامه مشابه شما را تماشا کرده اند، کمک کند. دکتر آریان ماچین روانشناس بالینی و استاد روانشناسی می گوید: “این به شما چیزی می دهد که در مورد آن با دیگران صحبت کنید.” “تماشای سریال می تواند ما را با افرادی كه آن را تماشا كرده اند، هم صحبت کند و احساس كنیم كه بخشی از یك اجتماع هستیم، جایی كه می توانیم بیش از حد با هم ارتباط برقرار كنیم همین بحث عمیق در مورد یک سریال است.”
تماشای یک سریال که دارای شخصیت یا سناریویی است که با روال روزمره شما مرتبط است، همچنین می تواند در زندگی واقعی شما تأثیر مثبت داشته باشد. کار می گوید: “تماشای سریال می تواند سالم باشد اگر شخصیت مورد علاقه شما برای شما الگوی مجازی باشد” یا “اگر محتوای نمایش به شما نشان می دهد که به حرفه ای که کار می کنید علاقه دارید. اگرچه اکثر شخصیت ها و صحنه ها اغراق آمیز هستند. برای تأثیر چشمگیر، می تواند یک درس آموزشی خوب و مطالعه موردی باشد. به عنوان مثال، اگر یک فرد خجالتی می خواهد قاطع تر باشد، به یاد آوردن اینکه چگونه یک شخصیت قوی در نمایش رفتار می کند می تواند به شخص خجالتی یک مثال واضح از نحوه رفتار او بدهد. یا در صورت تجربه یک بحران شخصی، به یاد آوردن اینکه چگونه شخصیت مورد علاقه یا الگوی تلویزیونی مشکلی را حل کرده است، می تواند راه حل های جدید، خلاقانه یا جسورانه تری به تماشاچی افراطی بدهد.”
چه اتفاقی می افتد وقتی تماشای سریال به پایان برسد
آیا تا به حال پس از اتمام یک سریال احساس ناراحتی کرده اید؟ مایر می گوید وقتی تماشای یک سریال را به پایان می رسانیم، در واقع برای این شکست عزادار هستیم. او می گوید: “ما اغلب به دلیل از دست دادن زندگی خود دچار افسردگی می شویم.” “ما این را افسردگی موقعیتی می نامیم زیرا توسط یک رویداد قابل تشخیص و ملموس تحریک می شود. تحریک مغزی ما به مرور کاهش می یابد مانند سایر انواع افسردگی.”
در تحقیقی که توسط دانشگاه تولدو انجام شد، 142 نفر از 408 شرکت کننده خود را تماشاچیان افراطی معرفی کردند. این گروه سطوح بالاتری از استرس، اضطراب و افسردگی را نسبت به افرادی که اینگونه نبودند گزارش کردند. اما در بررسی عادات ناشی از تماشای زیاد، نمی توان فهمید که چرا این امر بر سلامت روان ما تأثیر می گذارد. برای شروع، اگر این کار را با یک هم اتاقی یا شریک خود انجام نمی دهید، تماشای بیش از حد می تواند به سرعت باعث منزوی شدن شما شود.
وقتی ارتباط خود را با انسان های دیگر قطع کنیم و بیش از حد به تلویزیون متصل شویم، در نهایت از نظر احساسی دچار کمبود می شویم.
دکتر جودی روزنبرگ، روانشناس و بنیانگذار مرکز شفای روانی در کالیفرنیا می گوید: “وقتی تلویزیون را جایگزین روابط انسانی می کنیم، از طبیعت انسانی خود جدا می شویم و جایگزین مجازی می یابیم.” “ما به اتصال نیاز داریم و هنگامی که ارتباط خود را با انسان ها قطع می کنیم و بیش از حد به تلویزیون متصل می شویم، در نهایت ما از گرسنگی روحی می میریم”
اگر گذراندن شبی را در Netflix به جای دیدن دوستان و خانواده انتخاب کرده اید، نشانه این است که این عادت به قلمرو مضری می رود و این یک هشدار است.
چگونه می توان مسئولانه سریال تماشا کرد
کلید استفاده از مزایای تماشای زیاد سریال بدون رنج بردن از عواقب منفی این است که پارامترهایی را برای مدت زمانی که با تلویزیون خود می گذرانید تعیین کنید. علاوه بر لذت، ما اغلب برای رفع نیاز روانی قسمت قبل، قسمت جدید را تماشا می کنیم.” “با این حال، از آنجا که هر قسمت جدید سوالات بیشتری برای شما ایجاد می کند، می توانید با تنظیم یک زمان پایان از پیش تعیین شده برای جلوگیری از زیاده روی، به تماشای پرشور سالم بپردازید. به عنوان مثال، متعهد شوید که بعد از سه ساعت، تماشا را متوقف کنید.
اگر تعیین محدودیت زمانی شما را در نقطه ای از زیاده روی متوقف می کند که متوقف کردن آن دشوار است، کار پیشنهاد می کند در عوض به تعداد مشخصی از قسمت ها متعهد شوید. او می گوید: “سعی کنید تعداد مشخصی از قسمت ها را برای تماشا مشخص کنید، سپس فقط نیمه اول قسمت را که به عنوان نقطه توقف خود تعیین کرده اید تماشا کنید.” “معمولاً به سوالات قسمت قبل با این روش نیمه راه پاسخ داده می شود و شما به اندازه کافی از نظر روانی راضی شده اید تا با خاموش کردن تلویزیون احساس راحتی کنید.”
همچنین مطمئن شوید که زیاده روی خود را با فعالیت های دیگر متعادل می کنید. کار می گوید: “بعد از تماشای زیاد، با دوستان خود بیرون بروید یا کارهای سرگرم کننده انجام دهید.” “با ایجاد یک منبع لذت بیشتر، کمتر احتمال دارد که به این برنامه معتاد شوید یا زیادی تماشا کنید. فعالیت بدنی خود را افزایش دهید یا به یک لیگ ورزشی بزرگسالان بپیوندید.
منبع:
nbcnews
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه