آیا عقده روانی ، ارثی است ؟

آیا عقده روانی ، ارثی است ؟

عقده های روانی ارثی نیستند ، انسان از بدو خلقت ، سالم به دنیا آمده ، و از این بابت هیچ گونه ناراحتی ندارد ؛ ولی وقتی در محیطی پر از عقده های روانی قرار میگیرد ، کم کم به آن خو میگیرد و بیمار می شود .

بیشتر عقده های روانی ، از رفتار پدر و مادر به کودکان منتقل می شود ، این بیماری به همراه خود ، هزاران پی آمد دارد ؛ از جمله بیماری های عصبی ، ناتوانی جنسی و … را در پی خواهد داشت . و چون بیماری های روانی به مرور زمان در داخل بدن ریشه به وجود می آورند ، بعضی از مردم می خواهند آن را با اعتیاد های دیگر از جمله مصرف سیگار درمان کنند . 8 گرم نیکوتین ، برای کشتن اسبی قوی جثّه ، کافی است ، این مقدار نیکوتین در دو یا سه بسته سیگار موجود است ؛ ولی چون انسان به تدریج استفاده می کند ، او را نخواهد کشت .

زیان جذب نیکوتین و عوارض حاصل از آن ، به همان میزان مسمومیت مزمن باقی می ماند ، و سبب بروز عوارض عصبی و روحی می شود . این که بعضی از افراد هنگام عصبانیت سیگار می کشند ، و به صورت ظاهر خود را درمان می کنند ، به معنی آن است که مصرف سم نیکوتین روی تحریکات عصبی ، سرپوش می گذارد ، در صورتی که عوارض بد و آثار شوم عصبانیت ، روی سلسله اعصاب ، و به خصوص مرکز عصبی صد چندان اثر می گذارد .

درمان :

لازم است فرد عصبی را در محیط پر از اکسیژن قرار داد ، و محیط آرامی برای او در نظر گرفت تا نسوج او ، اکسیژن کافی به خود جذب کند .

علت این که بیماران قلبی و مغزی را به مجرّد مراجعه به بیمارستان ، اکسیژن می دهند ، همین است که اکسیژن ، یکی از نیاز های واجب این دو عضو است .

پیدایش اکسیژن :

حکمت بالغۀ پروردگار ، محیط کرده زمین را از هوا که مخلوطی از گاز اکسیژن و گاز های دیگر است پر ساخته ، و دور تا دور این قشر هوا ، یک قشر نازک به قطر 3 تا 5 میلی متر اکسیژن مایع پوشانده است . سحر گاهان که اشعۀ خورشید به سطح زمین می تابد ، با فشار جوّ ، مقداری از این اکسیژن را به صورت گاز در می آورد و به سطح زمین می رساند ، و سبب خنکی بیش از حد سحر می شود ؛ به همین دلیل نماز صبح گاهی را ستوده اند و روی آن تاکید زیاد شده است که مسلّما برای استفاده از تنفس این اکسیژن خالص بوده است تا سلول های قلبی و مغزی ، خوب استفاده کنند . روی همین اصل ، افرادی که عادت به سحرخیزی دارند ، افراد سالم و خوش رو هستند ؛ اما افرادی که در این هنگام در خواب اند ، پژمرده شده ، و هنگام کار روزانه ، زود خسته می شوند .

آیا اگر شب خوب خوابیده باشید ، و صبح زود از خواب بیدار شده و هیچ مشکلی در راه نداشته باشید ، موقعی که برای کار حاظر می شوید بهتر کار خواهید کرد و در صورتی که با یک تند خو بر خورد کردید ، با با حوصله جواب او را خواهید داد ؟ چرا با فردی که شب را بیدار مانده و بر اثر فکر زیاد یا پرخوری ، خوب نخوابیده ، نمی تواند حرف زد ؟ حال چطور توقع دارید که چنین شخصی پادزهر درست کند و در مقابل امراض دوام آورد و دفاع کند ؟

مسلما افرادی که خوب استراحت کرده و صبح اکسیژن کافی خورده اند ، قدرت دفای زیاد تری دارند ، حال کسی که حوصله ی حرف زدن ندارد چگونه انتظار دارید که سلول های بدنش حوصله دفاع در برابر میکروب ها را داشته باشد ؟

حالات دفاعی بدن نیز در تمام مواقع تابع حالات روانی است و بنابراین ، برای دفاع در مقابل بیماری ها اول باید روان را سالم داشت . در حالت روانی ، بزاق و چربی خون بالا می رود و سلول های مختلف بدن نمی توانند آن را بسوزانند و در مورد استفاده قرار دهند و قدرت رسوب گلبول های قرمز خون زیاد تر می شود و میزان آهن خون کاهش می یابد .

سطح آدرنالین خون بالا می رود ، دفاع عمومی بدن کم می شود و گویچه های خون تنبل می شوند ، آیا تمام این آثار برای انواع بیماری ها کافی نیست ؟ پس لازم است از فشار روانی جلوگیری کرد تا به انواع بیماری ها مبتلا نگردیم ، و برای ازدیاد قوای دفاعی بدن مرکز اصلی احساسات آدمی یعنی هیپوتالاموس را سالم نگه داشت و از هر گونه تعرض برکنار داشت تا بقیه سلول ها سالم بماند و از تحریکات روانی و احساسات بی جا بر کنار بماند و راه زندگی را طوری عاقلانه برنامه ریزی کرد تا دست خوش این عوارض نشویم .