چرا پسرها با دختري كه با اون رابطه داشتند ازدواج نميكنند؟

بر اساس مطالعه صورت گرفته در مرکز مطالعات جمعیتی آسیا و اقیانوسیه بیش از دو سوم پاسخگویان معتقد بودند (64.2درصد) که بیشتر پسران حاضر نیستند با دختری که قبلاً با جنس مخالف رابطه دوستی داشته است ازدواج کنند.

در سال های نزدیک به قرن بیست‌و‌یکم، در اغلب کشورها، تأخیر در ازدواج و همچنین تجرد قطعی به طور فزایندهای شایع شد.

یکی از تغییرات ارزشی و نگرشی، در حیطه معاشرت با جنس مخالف قبل از ازدواج است که می تواند به پذیرش این روابط به عنوان جایگزین ازدواج در بین جوانان مربوط باشد. علیرغم اهمیت فرهنگی و سنتی ازدواج در جامعه ایرانی، در سالهای اخیر شاهد سن ازدواج افزایش داشته و همچنین میزان تجرد قطعی و میزان طلاق به خصوص در شهرهای بزرگ و صنعتی روبه افزایش بوده است.

طی چهار دهه گذشته، سن اولین ازدواج در بین جوانان به خصوص دختران ایرانی بطور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است. همچنین شواهد اخیر بر افزایش معاشرت‌های قبل از ازدواج در بین جوانان دلالت می‌کند.

بر اساس مطالعه صورت گرفته در پژوهشگاه مطالعات جمعیتی آسیا و اقیانوسیه روابط دختر و پسر قبل از ازدواج منجر به تاخیر در ازدواج جوانان می شود.

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر این نوع معاشرتها بر افزایش سن ازدواج، کاهش رضایت زناشویی و طلاق طراحی شد. در این مطالعه، هم باور و نگرش افراد در خصوص تأثیر معاشرت‌های قبل از ازدواج بر ازدواج و عوامل مختلف مرتبط با نوع نگرش فوق بررسی شد و هم در بعد رفتاری، تأثیر معاشرتهای فوق در افزایش سن ازدواج، رضایت زناشویی و طلاق بررسی شد.

در این مطالعه 2031 دانشجوی 18 تا 40 ساله از 7 دانشگاه دولتی و آزاد در تهران وارد مطالعه شدند. و پس از آن 92 نفر از زنان و مردان 18 تا 40 ساله با تحصیلات دانشگاهی که به دو شعبه دادگاه خانواده در تهران جهت درخواست طلاق مراجعه کرده بودند به روش نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. جمع‌آوری داده‌ها از بهمن ماه 1389 تا خرداد ماه 1390 انجام شد. در بخش کیفی قبل و پس از پیمایش، در کل تعداد 31 مصاحبه عمقی با زنان و مردان با وضعیت تأهل متفاوت بین گروه‌های سنی 40‌-18 ساله انجام شد.

قصد ازدواج از تأثیر این روابط بر تأخیر در ازدواج به شدت می کاهد، بطوریکه در این مطالعه فقط یک سوم دانشجویان معتقد بودند که معاشرت با جنس مخالف با قصد ازدواج موجب تأخیر در سن ازدواج می‌شود. البته درصد قابل توجهی تردید داشتند (35.6 درصد)؛ که این تردید می‌تواند به علت این باشد که این تأثیر تحت شرایط مختلف متفاوت خواهد بود. زیرا فقط داشتن قصد ازدواج در تعجیل در ازدواج مؤثر نیست و شرایط و آمادگی اقتصادی و روانی هر دو نفر در یک رابطه و رضایت خانواده نیز از شروط دیگر است که می‌تواند این ابهام را توجیه کند.

قدرت و اراده پسران برای انتخاب زمان ازدواج و انتخاب همسر و اختیار کمتر دختران، انگیزه بیشتر دختران برای ازدواج و تعهد بیشتر آنها در رابطه‌ها و فرار بیشتر پسران از مسئولیت در ازدواج از جمله دلایل ذکر شده برای تفاوت‌های فوق است. اختلاف جنسیتی قابل توجهی در خصوص نقش ارتباطات پیشرفته قبل از ازدواج بر کم شدن احساس نیاز در پسران و دختران در پیمایش نشان داده شد.

بطوریکه حدوداً بیش از دو سوم (71درصد) افراد، روابط پیشرفته (ارتباطات جنسی) پسران با جنس مخالف را با کم شدن احساس نیاز به ازدواج همراه می‌دانستند در حالی‌که این امر در مورد دختران بسیار کمتر بود (26.6درصد). در مورد دختران ابهام در خصوص تأثیر ارتباطات پیشرفته بر نیاز به ازدواج خیلی بیشتر از پسران بود و این امر شاید به علت پیچیدگی عواقب رابطه جنسی در دختران نسبت به پسران در جامعه ایرانی باشد.

در واقع مطالعه کیفی نیزدر این تحقیق نشان داده است که دختران به علت عواقب رابطه پیشرفته، کمتر وارد این نوع ارتباطات پیشرفته می‌شوند و کمتر از پسران در روابط قبل از ازدواج به نیازهای غریزی خود توجه می‌کنند. در واقع میل به ازدواج در دختران بیشتر از پسران است و با درگیر شدن در روابط پیشرفته حالات مختلفی ممکن است پیش آید مانند اجتناب از ازدواج به علت ترس از برملا شدن رابطه جنسی قبلی، یا تمایل به ازدواج با فردی که با او رابطه پیشرفته داشته است.

همین مطالعه نشان داد که بیش از دو سوم پاسخگویان معتقد بودند (64.2درصد) که بیشتر پسران حاضر نیستند با دختری که قبلاً با جنس مخالف رابطه دوستی داشته است ازدواج کنند و حتی درصد بیشتری (83.1درصد) معتقد بودند که بیشتر پسران حاضر نیستند با دختری که قبلاً رابطه پیشرفته با جنس مخالف داشته است ازدواج کنند.

نتايج يك تحقيق ديگر كه در اين زمينه توسط امان الله قرائی مقدم يكي از آسیب‌شناس اجتماعی صورت گرفت 50 پسر كه با دوست دختر خود رابطه جنسي داشتند بررسي شدند.

نکته جالب در تحقیق این بود که آنها اعلام کردند به هیچ عنوان حاضر نیستند با دختری که رابطه جنسی با او داشتند ازدواج کنند.

علی‌رغم این تفاوت جنسیتی که حتی پسرهای با تجربه رابطه پیشرفته ترجیح می‌دهند همسرشان قبلا‌ً تجربه‌ای نداشته باشند درصد زیادی (70.7درصد) از دانشجویان معتقد بودند که با دخترها و پسرها بایستی در مورد این روابط به طور مساوی برخورد کردو استانداردهای یکسان جنسیتی داشت.

هرچند نیمی از پاسخگویان مخالف این نقل قول بودند که “بیشتر پسرها حاضر نیستند با دوست دختر خودشان ازدواج کنند” (49.3درصد) ، فقط 13 درصد موافق آن بوده‌اند.

این امر نشانگر این است که در صورتی که پسران بدانند که دوست دخترشان قبلاً رابطه‌ای نداشته است ممکن است حاضر باشند با او ازدواج کنند. بیش از یک سوم دانشجویان در مورد این گویه تردید داشتند. به هرحال این یافته کمی با یافته‌های مطالعه کیفی در تضاد است زیرا در مطالعه کیفی بسیاری از دخترها معتقد بودند که پسرها اکثراً انگیزه ازدواج ندارند.