چرا گوشی های همراه نمی توانند جای کامپیوتر را بگيرند؟

پردازنده های موبایل به اندازه کافی سریع نیستند

کارایی پردازنده ها چندان مهم نیست! این عبارتی است که بسیاری از تحلیل گران به آن اعتقاد دارند. این تحلیل از آن جهت معتبر است که بسیاری از افراد کارهایی فراتر از مطالعه صفحات وب و وب گردی و یا مطالعه کتب الکترونیکی و یا بازی های با کارت گرافیک نه چندان بالا نمی خواهند، در واقع انتظار بالایی از پردازنده ندارند زیرا محاسبات پیچیده و سنگینی را نمی خواهند با کامپیوترهای خود انجام دهند. این همان کاری است که بسیاری از افراد می توانند با کامپیوترهای قدیمی خود نیز انجام دهند. اما حقیقت آن است که سرعت پردازنده بسیار مهم تر از آن چیزی است که در نگاه اول به نظر می رسد. بدین منظور کافی است پردازنده ها و کامپیوترهای شکل گرفته توسط آنها را در طول زمان بررسی کنیم. در کامپیوترهای اولیه سرعت بالا آمدن صفحات وب نیز بسیار کندتر از امروز بود، گرچه ممکن است این سرعت را تنها به سرعت اینترنت در دسترس و ارتقای آن با گذشت زمان نسبت دهیم اما اگر پردازنده نتواند با سرعت مناسبی اطلاعات را دریافت و ارسال کند ( دریافت، پردازش، ارسال) در آنصورت سرعت ارسال و دریافت خارجی نیز نمی تواند به تنهایی باعث ارتقای سرعت بالا آمدن صفحات وب شود. در نتیجه سرعت پردازنده بسیار مهم خواهد شد، حتی برای نیازهای روزمره همانند مرور صفحات وب با سرعت مناسب. با این وجود پردازنده های گوشی های هوشمند دارای سرعت پردازش کمتری نسبت به لپ تاپ ها هستند؛ هر چند تاکنون بررسی جامعی درباره سرعت پردازنده های به کار رفته در گوشی های هوشمند و لپ تاپ ها که عمدتا از پردازنده های اینتل استفاده می کنند صورت نگرفته اما به صورت یک قاعده سر انگشتی می توان بیان کرد که سرعت پردازش پردازنده ها در لپ تاپی که از پردازنده پنج هسته ای اینتل استفاده می کند در حدود هشت برابر سرعت پردازنده به کار رفته در یک گوشی هوشمند است. همچنین آینده ای برای برابری سرعت پردازنده های گوشی های هوشمند و کامپیوترها با ادامه روند موجود متصور نیست.

عمر باتری محدود کننده توان پردازشگر

با توجه به مقایسه صورت گرفته در بالا بین پردازنده های گوشی های هوشمند و کامپیوترهای خانگی، نخستین جوابی که ممکن است به نظر برسد این است که سرعت پردازش پردازنده ها در طول زمان با سرعت زیادی رشد داشته و خواهد داشت، در نتیجه اگرچه ممکن است در حال حاضر گوشی های هوشمند نتوانند جایگزین مناسبی برای کامپیوترهای خانگی باشند اما شاید در آینده بتوانند جایگزین مناسبی به شمار آیند. جواب این ایده به مصرف توان پردازنده هاست. به عنوان مثال اگرچه شرکت سامسونگ در محصول جدید خود توانسته کارایی بهتری نسبت به اینتل داشته باشد ( در زمینه کامپیوتری) اما همین محصول در حالت بدون پردازش توانی برابر با چهار وات و در حالت پردازش توانی برابر با 11 وات را مصرف می کند، این توان اگرچه برای لپ تاپها توان زیادی نیست اما برای یک گوشی هوشمند توان بسیار زیادی است. به عنوان مثال میزان توان مصرفی گوشی های هوشمند در حالت بدون پردازش در حدود چند میلی وات بوده  توان مصرفی آنها در حالت پردازش از 3 وات فراتر نمی رود. رعایت این حد جریان توان برای اطمینان از عمر معقول باتری در گوشی های هوشمند ضروری است. با مقایسه میزان توان مصرفی در لپ تاپ ها و گوشی های هوشمند متوجه این نکته می شویم که میزان توان مصرفی در لپ تاپ های بهینه شده از نظر مصرف توان هنوز یک مرتبه بزرگی(ضریب 10) نسبت به توان مصرفی گوشی های هوشمند بیشتر است؛ به عنوان مثال در نظر بگیرید که پردازنده ای مشابه آنچه در لپ تاپ های امروزی به طور متداول استفاده می شود اگر در یک گوشی هوشمند مثل مدل Galaxy S4 سامسونگ مورد استفاده قرار بگیرد، باتری این گوشی تنها می تواند حداکثر یک ساعت توان لازم برای این پردازنده را تأمین کند. در نتیجه با محدودیت های کنونی و باتری های موجود نمی توان آینده ای برای جایگزینی کامپیوترهای خانگی و لپ تاپ ها با گوشی های هوشمند را متصور بود.