طول عمر شخصی که مبتلا به ویروس ایدز یا HIV است چقدر است؟

طی سال های اخیر با پیشرفت علم، امید به زندگی در افراد مبتلا به HIV به طرز چشمگیری زیاد شده. با توجه پیشرفت های درمانی که بدست آمده، افرادی که مبتلا به HIV هستند می توانند انتظار زندگی طولانی و سالمی را داشته باشند.

هنگامی که بیماری HIV و ایدز در دهه 1980 در ایالات متحده شروع به  پخش شدن کرد، این بیماری به عنوان یک بیماری تهدید کننده برای زندگی افراد به حساب می آمد و خیلی از افراد از ترس طرد شدن از جامعه بیماری خود را به دیگران اطلاع نمی دادند و همین امر به گسترش بیشتر این بیماری منجر شد.

با این حال، در حال حاضر مردم می توانند از آن به عنوان یک بیماری مزمن، درست مانند بیماری دیابت یا نارسایی قلبی حرف بزنند و آن را به خوبی مدیریت کنند.

در این مقاله می خواهیم به بررسی پیشرفت در مدیریت و درمان HIV، و همچنین چشم انداز بلند مدت این بیماری بپردازیم.

پیشرفت های اخیر در زمینه درمان و پیشگیری بیماری HIV

اگر مبتلا به این بیماری هستید امید خود را نگه دارید چرا که در سال های اخیر مطالعات و آزمایشاتی انجام شده که محققان را امیدوار کرده که بتوانند به زودی درمان قطعی برای این بیماری را پیدا کنند. افزایش امید به زندگی برای افرادی که مبتلا به HIV هستند ارتباط مستقیمی با پیشرفت های حاصل شده در درمان پزشکی دارد که شامل داروهای ضد ویروسی نیز می شود. هر چه دارو هایی که تولید می شوند بهتر و موثرتر باشند فرد طول عمر بیشتری خواهد داشت.

بهتر است بدانید که این داروها به سرکوب و تحت فشار قرار دادن سطح HIV در خون و کند کردن آسیب ناشی از عفونت ها کمک می کنند. این سرکوب به جلوگیری از پیشرفت HIV و تبدیل آن به ایدز یا مرحله سوم HIV کمک می کند.

در سال های 1980 تا 1990، درمان ضد ویروسی برای این بیماری از مونوتراپی شروع شد، پس از این دهه،  از درمان دوگانه برای شروع دوره درمانی استفاده می شد. در حال حاضر، درمان ضد ویروسی ترکیبی وجود دارد که شامل استفاده از سه یا چند دارو است.

چندین کلاس از داروهای ضد ویروسی وجود دارد که با روشهای مختلف به ویروس های HIV حمله می کنند. روش درمانی اول استفاده از ترکیبی از داروها است. معمولاً وقتی در یک فرد بیماری HIV تشخیص داده شد، در اسرع وقت درمان ضد ویروسی را شروع می کنند.

در سال 2017 در روزنامه AIDS نتایج یک مطالعه نوشته شده بود که نشان می داد در اوایل درمان مونوتراپی امید به زندگی در مبتلایان به HIV که در سن 20 سالگی قرار داشتند تنها 11.8 سال بود. هم اکنون با پیشرفت علم و داروها امید به زندگی افراد به 54.9 رسیده است.

محققان همچنین به این نتیجه رسیدند که افراد مبتلا به HIV که به دنبال تحصیلات عالی هستند امید به زندگی بیشتری پیدا می کنند و می توانند به اندازه یک فردی عادی عمر طولانی داشته باشند.

گزینه های درمانی آینده ایدز

در حال حاضر هزاران نفر بر روی درمان HIV کار می کنند و امیدوارند به زودی به موفقیت دست پیدا کنند. تا رسیدن به موفقیت، درمان های ضد ویروسی ترکیبی سلامت فرد مبتلا به HIV را حفظ می کند. این دارو ها ویروس تا سطوح غیر قابل شناسایی ردیابی کرده و آن را سرکوب می کنند. به همین دلیل خیلی مهم است که افراد مبتلا به این بیماری برنامه درمانی خود را دنبال کنند و به آن متعهد باشند.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) اخیرا گزارش داده که وقتی فردی تحت درمان ضد ویروس قرار دارد، ویروس فعالی در بدنش ندارد. این به این معنی است که اگر فردی تحت درمان باشد احتمال انتقال ویروس از او به شخصی که مبتلا به HIV نیست اساساً صفر است. البته اگر مبتلا به این بیماری هستید بهتر است احتیاط را رعایت کنید تا خطر ابتلا و گسترش این بیماری را به حداقل برسانید.

این کشف مهم محققان را به مفهوم “درمان به عنوان پیشگیری” سوق می دهد، که HIV را به خوبی کنترل می کند و همزمان به عنوان روشی برای جلوگیری از انتقال این ویروس از طریق تماس جنسی، اشتراک سوزن، و زایمان و شیردهی شناخته می شود.

از آنجا که مبتلایان به ویروس HIV بسیار طولانی تر زندگی می کنند، مانند سایر بزرگسالان با مشکلات سلامتی و بهداشتی روبرو می شوند.

در حقیقت در سالمندانی که مبتلا به HIV هستند، بین بیماری آلزایمر و اختلالات عصبی شناختی مرتبط با HIV شباهت هایی وجود دارد و پزشکان باید بتوانند به خوبی فرق این دو نوع بیماری را از هم تشخیص دهند.

متاسفانه حتی با پیشرفت در درمان ضد ویروسی، افراد مبتلا به HIV ممکن است عوارض جانبی طولانی مدت درمان این بیماری را تجربه کنند.

عوارض رایج در عفونت های طولانی مدت HIV شامل موارد زیر است:

• بیماری قلبی و عروقی
• بیماری ریه
• سرطانهای خاص
• اختلالات عصبی شناختی مرتبط با HIV
• بیماری کبد از جمله هپاتیت B و هپاتیت C

بیماری HIV التهاب مزمن را در بدن افزایش می دهد و فرد را در معرض بیماری های خاصی قرار می دهد. با این وجود، در حال حاضر تحقیقات بیشتری برای درک بهتر این موضوع در حال انجام شدن است.

باید بدانید که ممکن است داروهای ضد ویروسی عوارض جانبی کوتاه مدت و یا طولانی مدتی داشته باشند. بیشتر عوارض جانبی قابل کنترل هستند اما بعضی از آن ها می توانند جدی و خطرناک شوند. فرد باید با پزشک خود در مورد عوارض جانبی که ممکن است بروز کنند صحبت کند و پزشک باید صادقانه و بدون کم و کاستی تمام عوارض احتمالی را به بیمار گوشزد کند.

اثرات طولانی مدت داروهای ضد ویروسی می تواند شامل موارد زیر باشد

• نارسایی کلیه
• نارسایی کبد
• بیماری قلبی
• دیابت نوع 2
• کلسترول خون بالا
• لیپودیستروفی یا تغییر در نحوه ذخیره چربی در بدن
• پوکی استخوان
• نوروپاتی

چشم انداز درمانی برای این بیماری

همانطور که گفتیم امید به زندگی در افرادی که مبتلا به HIV هستند در سالهای اخیر پیشرفت بسیار خوبی داشته است. در حقیقت، فردی که به تازگی مبتلا به HIV شده می تواند به محض شروع مصرف ترکیبی از داروهای ضد ویروسی انتظار زندگی طولانی مدتی را داشته باشد.

در سال 2017 یک مطالعه در روزنامه HIV Medicine نوشته شده بود که نشان می داد که اگر فرد مبتلا به HIV که در یک کشور پیشرفته زندگی می کند در صورت تشخیص این بیماری در 20 سالگی به طور میانگین حداقل تا 43.3 سال دیگر قادر به داشتن یک زندگی عادی است.

با این وجود اگر به دنبال درمان آن نباشید یا از درمان خود منصرف شوید ویروس HIV به سرعت می تواند به سلولهای سیستم ایمنی بدنتان آسیب وارد کند.

خیلی مهم است که فردی که مبتلا به HIV است، به برنامه درمانی خود پایبند باشد تا ویروس را در خون خود سرکوب کند و روند گسترش این بیماری در بدنش را متوقف کند. همچنین لازم است فرد به طور مرتب با پزشکان خود همکاری نزدیکی داشته و در مورد زندگی شخصی و اجتماعی اش با وی مشورت کند.

اگر مبتلا به این بیماری هستید باید بدانید که به زودی درمان قطعی برای آن پیدا خواهد شد. پس تا آن موقع برنامه درمانی تان را به خوبی حفظ کنید و از زندگیتان نهایت لذت را ببرید.

تهیه شده توسط : وب سایت دکتر چک