درباره تالاسوفوبیا یا ترس از اقیانوس و آب های عمیق چه می دانید؟

تالاسوفوبیا ترس شدید، مداوم و غیرمنطقی (فوبیا) از حجم های بزرگ آبی مانند اقیانوس، دریا یا دریاچه های بزرگ است. در حالی که تالاسوفوبیا معمولاً در اثر یک رویداد آسیب‌ زا در گذشته ایجاد می‌ شود، مانند تجربه نزدیک به غرق شدن یا ترسیدن در حین شنا اما عوامل دیگری مانند تربیت، تیپ شخصیتی و حتی ژنتیک هم ممکن است در این امر نقش داشته باشند.

تالاسوفوبیا از دو واژه یونانی تالاسا (به معنی دریا) و فوبوس (به معنای ترس) گرفته شده است. این یک فوبی خاص در نظر گرفته می شود، به این معنی که هراس، اضطراب و سایر علائم منفی توسط محرک های خاص ایجاد می شوند. فوبیای خاص یکی از 11 اختلال اضطرابی است که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی فهرست شده است.

تالاسوفوبیا با آب هراسی که ترس عمومی از آب است یکی نیستند.

این مقاله به علائم، علل و تشخیص تالاسوفوبیا می پردازد. همچنین برخی از گزینه های درمانی و راه هایی را که می توان از فوبی هایی مانند تالاسوفوبیا پیشگیری کرد، عنوان می کند.

حتی دیدن عکس‌ های آب عمیق هم ممکن است برای افراد مبتلا به تالاسوفوبیا نگران‌ کننده باشد.

علائم تالاسوفوبیا

تالاسوفوبیا علائم مشترکی با سایر فوبیاهای خاص مانند کلاستروفوبیا دارد. ویژگی مشخص تالاسوفوبیا این است که این علائم در اثر قرار گرفتن در معرض آب یا افکار در مورد آنها ایجاد می شود.

هر کس تالاسوفوبیا را متفاوت تجربه می کند. برخی از افراد ممکن است هنگام شنا در آب های عمیق، قرار گرفتن در قایق یا زمانی که نمی توانند کف استخر را لمس کنند دچار وحشت شوند. دیگران فقط با فکر کردن به اقیانوس یا هنگام تماشای تصاویری از آب های عمیق، ترس را تجربه می کنند.

علائم تالاسوفوبیا و سایر فوبیاهای خاص می تواند هم فیزیکی و هم احساسی باشد.

علائم فیزیکی تالاسوفوبیا

در حالی که تجربه همه افراد دارای تالاسوفوبیا منحصر به فرد است، برخی علائم وجود دارد که معمولاً احساس می شوند. این شامل موارد زیر است:

• لرزش و رعشه
• تعریق
• خشکی دهان
• افزایش ضربان قلب یا تپش قلب
• دشواری در تنفس، از جمله تهویه بیش از حد
• درد قفسه سینه
• احساس ضعف، سرگیجه یا غش
• حالت تهوع یا گرفتگی معده
• یخ کردن
• بی حسی یا گزگز در دست

علائم عاطفی تالاسوفوبیا

تالاسوفوبیا می تواند باعث حمله پانیک شود که ممکن است علائمی مانند موارد زیر را ایجاد کند.

• شروع ناگهانی اضطراب یا ترس
• ترس از دست دادن کنترل یا مرگ

در مقایسه با بسیاری از فوبیاهای خاص دیگر، تالاسوفوبیا ممکن است خطرناک باشد. غرق شدن در هنگام تجربه واکنش هراس در آب های عمیق یک خطر است.

ممکن است به یاد داشته باشید که واکنش هراس خطرناکتر از خود آب است. اگر می‌ دانید که تالاسوفوبیای درمان‌ نشده دارید، شنا کردن همیشه با شخص دیگری یا در دید یک نجات غریق نیز می‌ تواند کمک کند.

تشخیص تالاسوفوبیا

فوبیای خاص مانند تالاسوفوبیا، می تواند توسط پزشک عمومی شما تشخیص داده شود. شما همچنین می توانید تشخیص را از یک متخصص سلامت روان مانند یک روانپزشک دریافت کنید.

برای تشخیص تالاسوفوبیا، پزشک شما ممکن است از شما سوالاتی در مورد موارد زیر بپرسد:

• ترس خاص
• رفتارهای اجتنابی
• تداوم ترس
• هرگونه محدودیت زندگی که از ترس ناشی شده باشد.

معیارهای DSM-5 برای تالاسوفوبیا

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) شامل معیارهای خاصی برای تشخیص فوبیای خاص است. برای برآوردن معیارهای DSM-5، یک فرد باید موارد زیر را نشان دهد:

• ترس غیرمنطقی، بیش از حد یا نامتناسب از یک محرک خاص؛ در مورد تالاسوفوبیا، این ترس از آب عمیق است.
• پاسخ اضطراب مداوم و فوری هنگام قرار گرفتن در معرض محرک های ترسناک (آب عمیق)
• اجتناب از محرک های ترسناک (آب های عمیق)
• تداوم ترس برای حداقل شش ماه
• ناراحتی قابل توجه بالینی یا اختلال زندگی به دلیل اضطراب و رفتارهای اجتنابی

در نسخه‌ های قبلی DSM، شخص باید بینش خود را نشان می‌ داد که ترسش غیرمنطقی یا نامتناسب با موقعیت است. از سال 2013، این دیگر یک نیاز تشخیصی نیست. این بدان معناست که فرد مبتلا به تالاسوفوبیا ممکن است فکر کند واکنش او موجه و معقول است حتی اگر فعالیت های زندگی را محدود کند یا باعث ناراحتی قابل توجهی شود.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان با فوبیا دست و پنجه نرم می کنید، برای کسب اطلاعات در مورد امکانات پشتیبانی و درمانی در منطقه خود، با خط کمک ملی اداره سوء مصرف مواد و خدمات سلامت روان تماس بگیرید.

علل، محرک ها و عوامل خطر تالاسوفوبیا

علل فوبیای خاص به خوبی شناخته نشده است. آنها ممکن است از مورد به مورد متفاوت باشند. برخی از افراد ممکن است بدون محرک شناخته شده به تالاسوفوبیا مبتلا شوند در حالی که برخی دیگر ممکن است پس از یک رویداد آسیب زا دچار فوبیا شوند.

سرشت و پرورش

بسیاری از محققان بر این باورند که فوبیاهای خاص توسط ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می‌ شوند. این بدان معناست که شما ممکن است از نظر ژنتیکی مستعد یک فوبی خاص باشید اما ممکن است این فوبیا ایجاد نشود مگر اینکه تجربه‌ ای آسیب‌ زا داشته باشید یا در معرض رویدادها یا ایده‌ های محرکی قرار بگیرید.

ژنتیک

تحقیقات نشان می‌ دهد که ژن‌ های خاصی با فوبی‌ های خاصی مرتبط هستند اما تاکنون هیچ مطالعه‌ ای به ژنتیک پشت تالاسوفوبیا توجه نکرده است. با این حال، هنوز اعتقاد بر این است که یک عامل ژنتیکی برای فوبیایی مانند تالاسوفوبیا، پیرو نظریه تکامل داروین، وجود دارد.

اجداد ما از آب های عمیق می ترسیدند و این احتمال وجود دارد که کسانی که مراقب خطرات آب های عمیق بودند، برای انتقال ژن های خود بیشتر عمر کرده باشند. این نظریه توسط تحقیقاتی پشتیبانی می‌ شود که نشان می‌ دهد فوبی‌ های خاص به طور متوسط قابل وراثت هستند، اگرچه درصد دقیق آن می‌ تواند متفاوت باشد. برای مثال، مشخص شده است که برای فوبیای حیوانات خاص، وراثت‌ پذیری حدود 45 درصد است.

حوادث تروماتیک گذشته در آب یا اطراف آن

تالاسوفوبیا همچنین می تواند ناشی از حوادث آسیب زا باشد. تجربه نزدیک به غرق شدن در دوران کودکی، مشاهده حمله کوسه، هرگز یاد نگرفتن شنا یا حتی شنیدن داستان های ترسناک از اقیانوس تنها چند نمونه از رویدادهای احتمالی است که می تواند باعث تالاسوفوبیا شود.

با مرتبط کردن یک موقعیت خاص، مانند قرار گرفتن در آب های عمیق، با واکنش هراس، فوبیا از آن موقعیت می تواند در طول زمان ایجاد شود.

تربیت

برخی از محققان معتقدند که رفتار والدین ممکن است به ایجاد فوبیای خاص در کودکان کمک کند. کودکانی که والدین بیش از حد محافظه کار دارند ممکن است احساس کنند که کنترل محدودی بر محیط خود دارند. این می تواند به اضطراب و ایجاد فوبیای خاص کمک کند.

والدین همچنین می توانند ترس های خود را برای فرزندان خود الگوبرداری کنند. برای مثال، ممکن است فردی به تالاسوفوبیا مبتلا شود زیرا یکی از والدینش آشکارا ترس از آب عمیق را ابراز کرده است.

سایر عوامل خطرساز

یک یا ترکیبی از عوامل می تواند شما را در معرض خطر ایجاد ترس از آب عمیق قرار دهد.

• سابقه خانوادگی: اگر فردی در خانواده شما فوبیای خاصی داشته باشد، شما نیز به احتمال زیاد به فوبیا مبتلا خواهید شد. این ممکن است به دلیل ژنتیک یا به دلیل قرار گرفتن در معرض فرد مبتلا به فوبیا باشد.
• تیپ شخصیتی: افرادی که فوبیای خاص دارند، حساس و مستعد اضطراب هستند. آنها ممکن است تمایلی به ریسک کردن نداشته باشند یا به طور کلی نگرش منفی تری داشته باشند.
• سایر تجربیات آسیب زا: داشتن یک تجربه آسیب زا از هر نوعی می تواند فرد را به طور نامتناسبی در مورد خطر نگران کند و بیشتر مستعد ابتلا به فوبیاهای خاص باشد.
• شنیدن رویدادهای آسیب زا در مورد آب: شناخت فردی که در اعماق آب جان خود را از دست داده یا یک رویداد آسیب زا را در آب های عمیق تجربه کرده است ممکن است باعث تالاسوفوبیا شود.

محرک های تالاسوفوبیا

محرک های تالاسوفوبیا می تواند شامل موارد زیر باشد:

• اقیانوس
• استخرها
• دریاچه ها
• قایقرانی
• شنا كردن
• عکس های آب های عمیق
• وقتی در آبی هستید که نمی توانید کف آن را لمس کنید.
• فیلم‌هایی با مضامین آب عمیق مانند آرواره‌ ها

درمان تالاسوفوبیا

تالاسوفوبیا در صورت درمان نشدن می‌ تواند زندگی فرد را تا حد زیادی محدود کند. فرد مبتلا به تالاسوفوبیا ممکن است به مرور احساس اضطراب بیشتری داشته باشد و از شرکت در فعالیت‌ هایی که قبلاً از آن لذت می‌ بردند، دست بکشد مانند رفتن به ساحل با دوستان و خانواده، قایق سواری، شنا، تماشای فیلم‌ های خاص و غیره.

این فوبیا نیز بسیار قابل درمان است، اگرچه درمان همیشه خوشایند نیست.

متأسفانه، تنها حدود 10 تا 25 درصد از افراد مبتلا به فوبیای خاص به دنبال درمان هستند. از آنجایی که درمان یک فوبی خاص اغلب مستلزم مقابله با محرک های ترسناک است، بسیاری از افراد مبتلا به فوبیا ممکن است از مراجعه به درمان اجتناب کنند.

درمان از طریق مواجهه

مواجهه درمانی یک انتخاب محبوب و مؤثر برای درمان فوبیاهای خاص، از جمله ترس از دریا است. این درمان شامل قرار دادن فرد در معرض محرک های ترسناک با شدت فزاینده تا زمانی است که به انقراض ترس برسد.

برای کسی که تالاسوفوبیا دارد، این ممکن است با دیدن عکس های دریا شروع شود. بعداً، فرد ممکن است ویدیوهایی از اقیانوس یا آب های عمیق را تماشا کند. در نهایت، درمان شامل قرار دادن فرد در معرض اقیانوس یا استخر خواهد بود.

از طریق قرار گرفتن در معرض کنترل شده، فرد می آموزد که محرک ترسناک خطرناک نیست. هنگامی که این اتفاق می افتد، آنها می توانند آن را با نتایج مثبت بیشتری مرتبط کنند.

درمان مواجهه با یک جلسه و چند جلسه می تواند در کاهش علائم فوبیای خاص موثر باشد.

درمان شناختی رفتاری (CBT)

درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی روان درمانی است. در درمان انواع اختلالات اضطرابی از جمله فوبیای خاص موثر است.

در CBT، فرد بینش خود را در مورد الگوهای فکری و پاسخ های رفتاری خود می آموزد. از طریق این بینش، آنها می توانند افکار خود را تغییر دهند و متعاقباً رفتارها و احساسات خود را تغییر دهند.

برای فوبیای خاص مانند تالاسوفوبیا، CBT اغلب به عنوان یک درمان مکمل علاوه بر مواجهه درمانی استفاده می شود.

دارو

در موارد شدید، می توان از دارو برای درمان فوبیای خاص استفاده کرد. این اغلب در کنار انواع دیگر درمان یا برای شرایط خاص انجام می شود. به عنوان مثال، اگر تالاسوفوبیا دارید و قرار است سوار قایق شوید، ممکن است برای درمان علائم خود در طول فعالیت دارویی مصرف کنید.

برخی از داروهای مورد استفاده برای این منظور عبارتند از:

• مسدود کننده های بتا: این داروها اغلب در پیشگیری از علائم اضطراب مانند لرزش و تپش قلب مفید هستند.
• آرام بخش ها: بنزودیازپین ها می توانند در حضور یک محرک تحریک کننده به شما کمک کنند تا آرام شوید. از آنجایی که این داروها می توانند اعتیادآور باشند، برای درمان طولانی مدت فوبیای خاص توصیه نمی شوند.

چه زمانی باید به دنبال درمان بود

تالاسوفوبیا می تواند کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. ممکن است شما را از معاشرت یا شرکت در فعالیت های تفریحی باز دارد. اگر علائم شما باعث ناراحتی یا انزوای شدید شما می شود، ممکن است وقت آن رسیده باشد که با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض تالاسوفوبیا

تالاسوفوبیا می‌ تواند باعث ناراحتی شدید شما شود اما ممکن است این تنها تأثیری که بر زندگی شما می‌ گذارد نباشد. تالاسوفوبیای طولانی مدت و درمان نشده نیز می تواند باعث انواع دیگر مشکلات سلامت روان شود.

موارد وحشت زدگی

افراد مبتلا به فوبیای خاص ممکن است حملات پانیک را تجربه کنند. این حملات پانیک می تواند ناتوان کننده و بالقوه خطرناک باشد. حملات پانیک مربوط به تالاسوفوبیا به طور خاص ممکن است خطرناک باشد زیرا حمله پانیک در آب عمیق یا مانند آن می تواند منجر به غرق شدن شود.

افسردگی

تحقیقات ارتباطی قوی بین فوبیاهای خاص و ایجاد اختلالات دیگر مانند اضطراب فراگیر و افسردگی اساسی پیدا کرده است.

تنهایی و انزوا

افرادی که فوبیای خاص دارند ممکن است برای جلوگیری از تحریک محرک ها خود را ایزوله کنند. اگر به تالاسوفوبیا مبتلا هستید، ممکن است از هرگونه تعامل اجتماعی که در نزدیکی آب اتفاق می افتد، مانند استخر یا ساحل، اجتناب کنید. در موارد شدید، ممکن است از دیدن فیلم هایی که در نزدیکی آب قرار دارند اجتناب کنید. این نوع اجتناب می تواند به معنای تعامل اجتماعی کمتر باشد که می تواند منجر به تنهایی و انزوا شود.

سوء مصرف مواد

تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی مانند فوبیای خاص ممکن است با مواد مخدر یا الکل خود درمانی کنند.

مقابله با تالاسوفوبیا

مقابله با تالاسوفوبیا می تواند چالش برانگیز باشد اما کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا واکنش خود را به محرک های محرک محدود کنید.

تمرینات تنفسی

گاهی اوقات تمرکز بر تنفس شما می تواند کمک کننده باشد. اگر تالاسوفوبیای شما باعث حمله پانیک می شود، سعی کنید با چشمان بسته به پشت دراز بکشید. به آرامی از طریق بینی نفس خود را وارد و خارج کنید. سعی کنید هر دم و بازدم حدود شش ثانیه طول بکشد. آنقدر ادامه دهید تا احساس آرامش بیشتری کنید.

آرام سازی پیشرونده عضلانی (PMR)

آرام سازی پیشرونده عضلانی شامل سفت کردن و شل کردن عضلات است که از پاها شروع می شود و در بدن به سمت سر حرکت می کند.

آموزش ذهن آگاهی

ذهن آگاهی یک تمرین فکری است که به مغز شما کمک می کند سرعت خود را کاهش داده و روی زمان حال تمرکز کند. هنگام تمرین تمرکز حواس، می ایستید و به احساس بدنتان، آنچه در ذهنتان می گذرد و آنچه در اطرافتان می گذرد را در نظر می گیرید. ذهن آگاهی می تواند به شما کمک کند بر ترسی که در لحظه تجربه می کنید غلبه کنید و خودآگاه تر شوید.

تجسم

تجسم ممکن است به برخی از افراد کمک کند تا بر یک فوبیای خاص غلبه کنند. در حالی که در خانه یا در مکانی بدون عوامل تحریک کننده هستید، سعی کنید خود را در نزدیکی آب های عمیق تصور کنید. هنگامی که این تجسم دیگر احساس اضطراب در شما ایجاد نمی کند، می توانید به تصور خود در حال شنا در آب های عمیق ادامه دهید. هنگامی که این نوع تجسم را با درمان ترکیب می کنید، ممکن است به شما کمک کند تالاسوفوبیای خود را سریعتر غلبه کنید.

خودمراقبتی

مهم است که هنگام تلاش برای غلبه بر تالاسوفوبیا، به نیازهای خود رسیدگی کنید. سعی کنید خود را منزوی نکنید. اطمینان حاصل کنید کسی را دارید که با او صحبت کنید و به یک گروه پشتیبانی ملحق شوید.

پیشگیری از تالاسوفوبیا

همیشه نمی توان از فوبیای خاص پیشگیری کرد اما می توان از برخی موقعیت هایی که ممکن است منجر به ایجاد آنها شود اجتناب کرد.

کمک بگیرید

اگر یک رویداد آسیب‌ زا را در مورد آب‌ های عمیق تجربه می‌ کنید، اگر اغلب در اطراف آب‌ های عمیق احساس اضطراب می‌ کنید یا اگر احساس می‌ کنید که اجتناب از آب عمیق بر کیفیت زندگی شما تأثیر می‌ گذارد، ایده خوبی است که با یک درمانگر صحبت کنید. جستجوی درمان زودهنگام قبل از اینکه علائم شما بسیار زیاد شود، می تواند به جلوگیری از ایجاد یک فوبیای ناتوان کننده کمک کند.

الگوی رفتار برای خانواده

اگر بچه دارید، سعی کنید اجازه ندهید که آنها واکنش منفی شما را نسبت به آب های عمیق ببینند. از حمایت بیش از حد از فرزندان خود نیز بپرهیزید. کودکان ممکن است ترس های والدین خود را بپذیرند و ممکن است زمانی که والدین بیش از حد محافظ هستند مضطرب شوند.

خلاصه

تالاسوفوبیا یک فوبی خاص از آب های عمیق است. فوبیای خاص ترس غیرمنطقی از محرک های خاص هستند که با خطر واقعی نامتناسب هستند.

افراد مبتلا به تالاسوفوبیا ممکن است در نزدیکی آب های عمیق دچار حمله پانیک شوند. در موارد شدید، عکسی از اقیانوس یا شنا

کردن ممکن است برای شروع علائم کافی باشد.

تالاسوفوبیا را می توان درمان کرد. درمان معمولاً شامل قرار گرفتن تدریجی در معرض محرک ها است.

حرف آخر

فوبیای خاص مانند تالاسوفوبیا رایج و بسیار قابل درمان هستند. اگر ترس شما از آب عمیق با کیفیت زندگی شما تداخل دارد، با روانشناس یا یک دوست قابل اعتماد یا یکی از اعضای خانواده صحبت کنید.

قرار گرفتن در معرض آب، به جای اجتناب از آن، می تواند به کاهش ترس شما نیز کمک کند به خصوص اگر تحت راهنمایی یک متخصص بهداشت روان انجام شود.

سوالات متداول

چرا برخی از مردم از آب های عمیق می ترسند؟

محققان به طور قطع نمی دانند که چه چیزی باعث تالاسوفوبیا، ترس از آب های عمیق و سایر فوبیاهای خاص می شود. ممکن است ترکیبی از ژنتیک و محرک های محیطی باشد مانند داشتن یک تجربه آسیب زا در یا اطراف آب های عمیق. برخی از افراد ممکن است با مشاهده شخص دیگری مانند والدین با ترس از آب عمیق دچار تالاسوفوبیا شوند.

چرا تالاسوفوبیا انقدر ترسناک است؟

تالاسوفوبیا می‌تواند شامل ترس از غرق شدن در آب عمیق و ترس از چیزی باشد که ممکن است در کمین آب باشد. اقیانوس و دیگر آب های بزرگ مرموز هستند و برای افراد مبتلا به تالاسوفوبیا به راحتی می توان بر خطرات تصوری آن غلبه کرد. هنگامی که تالاسوفوبیا منجر به حملات پانیک می شود، خطرات آب های عمیق می تواند بسیار واقعی شود زیرا در صورت قرار گرفتن در آب می تواند شما را در معرض خطر غرق شدن قرار دهد.

تفاوت بین تالاسوفوبیا و ترس از غرق شدن چیست؟

ترس از غرق شدن یکی از ویژگی های هر دو تالاسوفوبیا و آکوافوبیا (ترس از آب) است. هیچ فوبی خاصی برای ترس از غرق شدن وجود ندارد، زیرا بخشی از ترس بزرگتر در نظر گرفته می شود. هر دو تالاسوفوبیا و آب هراسی می توانند شامل سایر ترس های مرتبط باشند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به آب هراسی ممکن است از نوشیدن آب یا دوش گرفتن هم بترسند.

منبع:

verywellhealth