انسان ها از گذشته تا به حال با شکار بیش از حد، تغییرات زیست محیطی و … دلیل اصلی انقراض حیوانات زیادی بوده اند و حال نیز بسیاری از حیوانات را در خطر انقراض قرار داده اند. در این مطلب چند گونه از حیوانات منقرض شده در ۱۰۰ سال اخیر را معرفی می کنیم.
1. گرگ یا ببر تاسمانی Thylacine
گرگ تاسمانی پستانداری کیسه‌دار و گوشت‌خوار بومی جزیره تاسمانی، سرزمین اصلی استرالیا و پاپوآ گینه نو بود که در قرن بیستم منقرض شد. گرگ تاسمانی برخلاف حیواناتی همچون گرگ و ببر مهاجم نبود و نمی توانست همچون یک ببر انسان را از پا دربیاورد. این حیوان در تاریکی شب‌ها به شکار می‌رفت و اغلب از موجوداتی نظیر جوندگان و حیواناتی همچون کانگوروها تغذیه می‌کرد. ورود سگ ها به این سرزمین، شکار بی رویه، شیوع بیماری همچون هاری و تخریب زیستگاه از دلایل اصلی انقراض این حیوان بود.
آخرین گرگ تاسمانی شناخته شده در سال 1933 در جزیره ی تاسمانی زنده‌گیری شد و در سال 1936 در باغ وحش هوبرت جان سپرد. هرچند که دانشمندان سعی دارند با استفاده از DNA موجود در نمونه‌ای که از سال 1866 در الکل باقی‌مانده است این موجود را دوباره متولد کنند اما تا به حال موفق نبوده اند.
2.کوآگا quagga
کواگا زیرگونه‌ای از گورخر دشتی بود که در حدود 120 سال پیش به صورت گله‌های عظیم در دشت‌های آفریقا به صورت ازادانه می زیست و شباهت زیادی به گورخر معمولی داشت با این تفاوت که کواگا راه های کمتری بر روی پوست خود داشت و قسمت کمر به پایین بدن انها فاقد راه راه سیاه رنگ بود و انها را همانند اسب جلوه می‌داد.
کواگاهای زیادی برای بهره‌گیری از گوشت و پوستشان شکار و کشته شدند تا حدی که به مرز انقراض رسیدند تا اینکه در دهه ی 1830 کوآگاها را از آفریقا به اروپا بردند و با رام کردن از آن‌ها برای کشیدن کالسکه بهره می‌گرفتند.
آخرین کوآگا وحشی در سال 1878 در باغ وحش آمستردام هلند جان سپرد و نسل این حیوان منقرض شد. در چند سال گذشته دانشمندان سعی دارند گورخرهایی با نقش و نگاره‌های مشابه کوآگا پرورش دهند تا شاید کوآگاها روزی به آفریقا بازگردند.
3. ببر مازندران Caspian tiger
ببر مازندران با نام‌های دیگری همچون ببر خزر، ببرِ ایرانی، ببرِ هیرکانی و ببر تورانی یکی از زیرگونه‌های ببر بود که در ناحیه گسترده‌ای از غرب چین تا سواحل دریای سیاه شامل آسیای میانه، قفقاز و شمال ایران زندگی می‌کرد و حدود نیم قرن پیش در ایران منقرض شد.
تخریب زیستگاه، شکار بی‌رویه و مسموم کردن لاشه‌ی حیواناتی که ببرها از آن تغذیه میکردند از جمله مهمترین دلایل انقراض همیشگی این حیوان در دهه‌ی 1330 در ایران عنوان شده است. شواهد حاکی از آن است که آخرین ببر مازندران در پارک ملی گلستان شکار شد. متاسفانه حتی یک نمونه هم از این جانور نه‌تنها در نیزارها و بوته‌زارهای مناطق جنگلی خزر بلکه حتی در باغ‌وحش‌های سرتاسر جهان باقی نمانده است.
محققانی با حمایت صندوق جهانی حیات‌وحش می‌خواهند با استفاده از ببر سیبری و خویشاوند نزدیکش، ببر مازندران را به زندگی بازگردانند.
در خارج از ایران نیز روسیه ناحیه هایی شامل بخشی از روسیه، مغولستان، قزاقستان، افغانستان و دیگر کشورهای آسیای میانه را مسکونی کرد و به همین خاطر بخش‌های جنگلی این نواحی به سرعت تبدیل به زمین کشاورزی شد. همین امر باعث نزدیک شدن انسان ها به زیستگاه این حیوان شد و در این میان شکارچیان برای تفریح شروع به شکار این حیوان کردند. نظامیان نیز با هدف تفریح و آموزش تعداد زیادی از این حیوان را شکار و از بین بردند. تعداد زیادی از گراز‌های منطقه هم که طعمه این حیوان بودند در اوائل قرن بیستم به دلیل بیماری، شکار و حوادث طبیعی از بین رفتند.
4. کرگدن سیاه غربی western black rhinoceros
کرگدن سیاه غربی نام یک زیرگونه از گونه کرگدن سیاه است که حدود 7 تا 8 میلیون سال پیش تا سال 2006 در افریقا می زیستند. هرچند که بین سال های 1970 تا 1992 جمعیت این گونه تا 96 درصد کاهش پیدا کرد و در نهایت در سال 2006 اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست IUCN کرگدن سیاه غربی را به لیست حیوانات منقرض شده اضافه کرد. از مهمترین دلایل انقراض این حیوان تخریب زیستگاه بخاطر کشاورزی و شکار بیش از حد انها بخاطر تجارت شاخ هایشان بود .
5. شیر دریایی ژاپنی Zalophus japonicus
شیر دریایی ژاپنی نام یک گونه از سرده فزون‌تاج است که در سال 1970 منقرض شده اند. بیش از سه هزار شیر دریایی ژاپنی در طول قرن بیستم بخاطر تجارت پوست (در کل قسمت های مصرفی بدنشان) و استفاده در سیرک شکار و اسیر شدند. البته زیست شناسان دریایی، جنگ جهانی دوم را مقصر اصلی نابودی زیستگاه طبیعی این شیر دریایی می‌دانند.
6. والابی دم سوزنی کرس سنت Onychogalea lunata
والابی دم سوزنی کرس سنت نام یک گونه منقرض‌شده از سرده والابی دم‌سوزنی از مارپیال (حدودا) با وزن 3.5 kg بودند که در چمنزارها و بوته زارها و مناطق جنگلی جنوب غربی و مرکزی استرالیا می زیستند. والابی ها عادت های همچون خرگوش داشتند و با شندیدن کوچکترین صدا فرار میکردند اما بخاطر اندامی که داشتند سریع دویدن برای انها بسیار مشکل بود و به راحتی شکار حیوانات دیگر (روباه قرمز) و انسان ها می شدند. بسیاری از والابی ها توسط مهاجران جنوب غربی استرالیا برای تهیه ی غذا شکار شدند تا حدی که این گونه در سال 1956 منقرض شد.
وای این حیوانات چرا منقرض شدن .اخه خیلی باحال بودن اخه چرا ؟خیلی هم زیبا بودن
به دست انسان ها شکار شدنند ?
هرچیزی که باحال تر و زیبا تر باشه، بهتر باشه، بیشتر نابودش میکنن. فقط تو حیوانات هم خلاصه نمیشه
جناب پویا شما چی؟ هستی؟
من که دلیل بر وجودت پیدا نمیکنم
زندگی همینجاست بعدش دیگه تمومیم . ..همین ۱۰۰ سال عمرم واسه انسان زیاده .. ..اگ جهنمی بود سیاستمدارامون انقدر پست و بی ذات نبودن فقط قشر های ضعیف غول این حرفا رو میخورن …اما تاوان بدی و ی روز میبینیم
چه حیوان های جذابی بودن که رفتن
راستی این ببر تاسمانی ان نمی کنه روی بچه هاش وقتی اون ها رو توی کیسه اش میزاره ????
شما ان میکنید
عکس ان هاتون رو بران بفرستسن
طبیعت کار خودش رو بلده و با انقراض چند تا حیوون هیچ خللی بهش وارد نمیشه . در ضمن به ازای هر موجودی که نسلش منقرض میشه چندین موجود خارق العاده دیگه داره به چرخه این جهان وارد میشه.
……..
خداوند کارش بی نقصی.
آقا علی اگه به صورت طبیعی منقرض شده بودن می‌شد گفت نظم طبیعت به هم نمی‌خوره. توی همه این انقراض‌ها مقصر انسان بوده پس لطفا وقتی چیزی از اهمیت تنوع زیستی نمی‌دونی حرف نزن.
کمتر دری وری بگو
چقدر بد شده است
من واقعاً غمگین شدم
انسان واقعاً موجود بدیه
خداوندا! دیدی حق با فرشتگان بود؟ و دوپایی که به زمین فرستادی چه قدر باعث نابودی زمین و موجوداتش شد؟
خدا می دانست و ما نمی دانیم چه خواهد شد،و او می داند…او پاک و منزه از هر عیب و نقص است
دقیقا ، کاملا درسته
پس یعنی خدا جاهل بود و فرشتگانی که مخلوق خدا هستند عالم بودند ؟
پناه برخدا
عجب …
نه خدایی بوده و نه فرشته ای. حرف بچه های مهد کودکی رو نزنید