تبخال تناسلی یک عفونت شایع جنسی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود. تماس جنسی راه اصلی انتشار این ویروس است. بعد از عفونت اولیه، ویروس در بدن شما خفته است و می تواند چندین بار در سال دوباره فعال شود.
تبخال تناسلی می تواند باعث درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی شما شود اما ممکن است هیچ علائم و نشانه ای از تبخال دستگاه تناسلی نداشته باشید. در صورت آلودگی، حتی اگر هیچ زخم قابل مشاهده ای نداشته باشید، می تواند مسری باشد.
هیچ درمانی برای تبخال دستگاه تناسلی وجود ندارد اما داروها می توانند علائم را کاهش دهند و خطر ابتلا به دیگران را کم کنند. کاندوم همچنین می تواند به جلوگیری از شیوع عفونت تبخال دستگاه تناسلی کمک کند.
علائم
بیشتر افراد آلوده به HSV نمی دانند که به این بیماری مبتلا هستند زیرا هیچ علائم و نشانه ای ندارند یا علائم و نشانه های آنها بسیار خفیف است.
در صورت وجود، علائم ممکن است حدود 2 تا 12 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس آغاز شود. اگر علائم تبخال تناسلی را تجربه می کنید، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد یا خارش. تا زمانی که عفونت برطرف نشود ممکن است در ناحیه تناسلی خود احساس درد و حساسیت کنید.
- برجستگی های کوچک قرمز یا تاول های ریز سفید. این موارد ممکن است چند روز تا چند هفته پس از عفونت ظاهر شود.
- زخم. این ها ممکن است در هنگام پارگی و خروج تاول ها و یا خونریزی آنها ایجاد شوند. زخم ممکن است ادرار را دردناک کند.
- پوسته پوسته شدن. با بهبود زخم پوسته پوسته می شود.
در طی شیوع اولیه، ممکن است علائم و نشانه هایی مانند آنفولانزا مانند تورم غدد لنفاوی در کشاله ران، سردرد، درد عضلانی و تب داشته باشید.
تفاوت در محل علائم
زخم ها در محلی که عفونت به بدن شما وارد شده ظاهر می شوند. می توانید با لمس یک زخم و سپس مالش یا خراشیدن قسمت دیگری از بدن، از جمله چشم، عفونت را گسترش دهید.
زنان و مردان می توانند در این موارد زخم ایجاد کنند:
- باسن و ران
- مقعد
- دهان
- مجرای ادرار (لوله ای که باعث تخلیه ادرار از مثانه به خارج می شود)
زنان همچنین می توانند در موارد زیر زخم ایجاد کنند:
- ناحیه واژن
- دستگاه تناسلی خارجی
- دهانه رحم
مردان همچنین می توانند در یا در موارد زیر زخم ایجاد کنند:
- آلت تناسلی مردانه
- کیسه بیضه
عود مجدد
تبخال دستگاه تناسلی برای هر فرد متفاوت است. علائم و نشانه ها ممکن است سالها تکرار، پنهان و پیدا شوند. بعضی از افراد هر ساله قسمت های زیادی را تجربه می کنند. با این حال، برای بسیاری از افراد، با گذشت زمان شیوع آن کمتر است.
در طی عود، کمی قبل از ظاهر شدن زخم ها، ممکن است موارد زیر را احساس کنید:
- سوزش، سوزن سوزن شدن و خارش در جایی که عفونت برای اولین بار وارد بدن شما شده است
- درد در کمر، باسن و پاها
با این حال، عود به طور کلی کمتر از شیوع اصلی دردناک است و زخم ها به طور کلی با سرعت بیشتری بهبود می یابند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر مشکوک به تبخال دستگاه تناسلی هستید – یا هر نوع عفونت منتقله از راه جنسی – به پزشک خود مراجعه کنید.
علل
دو نوع عفونت ویروس هرپس سیمپلکس می تواند باعث تبخال دستگاه تناسلی شود:
HSV-1 این نوعی است که معمولاً باعث ایجاد تبخال یا تاول در اطراف دهان می شود. HSV-1 اغلب از طریق تماس پوست به پوست پخش می شود، اگرچه می تواند در ناحیه تناسلی شما در حین رابطه دهانی منتقل شود. عود کردن آن بسیار کمتر از عفونت HSV-2 است.
HSV-2 این نوعی است که به طور معمول باعث تبخال دستگاه تناسلی می شود. ویروس از طریق تماس جنسی و تماس پوست با پوست گسترش می یابد. HSV-2 بسیار شایع و بسیار مسری است، چه شما یک زخم باز داشته باشید یا نداشته باشید.
از آنجا که ویروس در خارج از بدن به سرعت از بین می رود، تقریباً غیرممکن است که از طریق تماس با توالت، حوله یا اشیاء دیگر که توسط فرد آلوده استفاده می شود، عفونت ایجاد شود.
عوامل خطرساز
در صورت داشتن شرایط زیر ممکن است خطر ابتلا به تبخال دستگاه تناسلی افزایش یابد:
- زنان. زنان بیشتر از مردان به تبخال تناسلی مبتلا می شوند. این ویروس به راحتی از مردان به زنان از طریق رابطه جنسی با مردان منتقل می شود.
- چندین شریک جنسی داشته باشید. هر شریک جنسی اضافی خطر ابتلا به ویروس عامل تبخال دستگاه تناسلی را افزایش می دهد.
عوارض
عوارض مرتبط با تبخال دستگاه تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سایر عفونتهای مقاربتی. داشتن زخم های دستگاه تناسلی خطر انتقال یا ابتلا به سایر عفونت های مقاربتی از جمله ایدز را افزایش می دهد.
- عفونت نوزادی. نوزادانی که از مادران آلوده متولد می شوند می توانند در طی مراحل زایمان در معرض ویروس قرار بگیرند. این ممکن است منجر به آسیب مغزی، نابینایی یا مرگ نوزاد تازه متولد شده شود.
- مشکلات مثانه. در برخی موارد، زخم های مرتبط با تبخال دستگاه تناسلی می توانند باعث التهاب در اطراف لوله ای شوند که ادرار را از مثانه شما به بیرون (مجرای ادرار) منتقل می کند. تورم می تواند مجرای ادرار را برای چندین روز ببندد و برای تخلیه مثانه نیاز به قرار دادن کاتتر (سوند) است.
- مننژیت. در موارد نادر، عفونت HSV منجر به التهاب غشاها و مایع مغزی نخاعی اطراف مغز و نخاع شما می شود.
- التهاب رکتوم (پروکتیت). تبخال دستگاه تناسلی می تواند منجر به این التهاب شود.
- التهاب مخاط راست روده به ویژه در مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند.
جلوگیری
پیشنهادات پیشگیری از تبخال دستگاه تناسلی همان پیشنهاداتی است که برای جلوگیری از سایر عفونت های مقاربتی انجام می شود: از انجام فعالیت های جنسی خودداری کنید و یا تماس جنسی را فقط به یک شخص بدون عفونت محدود کنید. در ضمن می توانید:
- در هر تماس جنسی از کاندوم لاتکس استفاده کنید یا از شریک زندگی خود بخواهید استفاده کند.
- در صورت شیوع هرپس یا تبخال در ناحیه تناسلی یا هرجای دیگر از آمیزش خودداری کنید.
اقدامات احتیاطی در بارداری
اگر باردار هستید و می دانید که تبخال دستگاه تناسلی دارید، به پزشک خود بگویید. اگر فکر می کنید ممکن است به تبخال دستگاه تناسلی مبتلا باشید، بخواهید تحت آزمایش قرار بگیرید.
پزشک شما ممکن است توصیه کند که برای جلوگیری از شیوع در حدود زمان زایمان، مصرف داروهای ضد ویروس تبخال را در اواخر بارداری شروع کنید. اگر هنگام زایمان شیوع داشته باشید، احتمالاً پزشک برای کاهش خطر انتقال ویروس به کودک شما سزارین را پیشنهاد می کند.
تشخیص
پزشک شما معمولاً می تواند تبخال دستگاه تناسلی را بر اساس معاینه فیزیکی و نتایج برخی آزمایشات آزمایشگاهی تشخیص دهد:
- وایرال کالچر. این آزمایش شامل گرفتن نمونه بافت یا تراشیدن زخم ها برای بررسی در آزمایشگاه است.
- آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز PCR .PCR برای کپی کردن DNA شما از نمونه خون، بافت مایع زخم یا نخاع استفاده می شود. سپس می توان DNA را آزمایش کرد تا وجود HSV مشخص شود و مشخص شود که کدام نوع از HSV را دارید.
- آزمایش خون. این آزمایش نمونه ای از خون شما را برای وجود آنتی بادی های HSV برای تشخیص عفونت تبخال در گذشته تجزیه و تحلیل می کند.
درمان
هیچ درمانی برای تبخال دستگاه تناسلی وجود ندارد. درمان با داروهای ضد ویروسی تجویز شده ممکن است منجر به موارد زیر شود:
- در هنگام شیوع اولیه، زخم ها زودتر بهبود می یابند.
- شدت و مدت علائم را در شیوع مکرر کاهش دهد.
- دفعات عود را کاهش دهد.
- احتمال انتقال ویروس تبخال به دیگری را به حداقل برساند.
داروهای ضد ویروسی مورد استفاده برای تبخال دستگاه تناسلی عبارتند از:
- آسیکلوویر (Zovirax)
- والاسیکلوویر (والترکس)
پزشک شما ممکن است توصیه کند که دارو را فقط در صورت بروز علائم شیوع و یا مصرف داروی خاص روزانه، حتی در صورت عدم وجود علائم شیوع، مصرف کنید. این داروها معمولاً به خوبی تحمل می شوند و عوارض جانبی کمی دارند.
کنار آمدن
کشف اینکه به تبخال دستگاه تناسلی مبتلا هستید، می تواند باعث خجالت، شرم و عصبانیت شود. اگر فکر می کنید همسرتان به شما عفونت داده است ممکن است نسبت به او مشکوک باشید یا کینه پیدا کنید. یا ممکن است از طرد شدن توسط شریک فعلی یا شرکای آینده خود بترسید.
چیزی که احساس می کنید طبیعی است. در اینجا روش های سالم برای کنار آمدن با تبخال دستگاه تناسلی وجود دارد:
با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنید. در مورد احساسات خود رک و صادق باشید. به شریک زندگی خود اعتماد کنید و آنچه را که او به شما می گوید باور داشته باشید. مقصر را تعیین نکنید. تبخال دستگاه تناسلی می تواند سال ها در بدن شما خاموش باشد، بنابراین تعیین زمان آلوده شدن اغلب دشوار است.
خود را آموزش دهید. با پزشک یا مشاور خود صحبت کنید تا یاد بگیرید چگونه با این شرایط زندگی کنید و احتمال آلوده کردن دیگران را به حداقل برسانید. در مورد گزینه های درمانی خود و نحوه مدیریت شیوع بیماری اطلاعات کسب کنید.
به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. به دنبال گروهی در منطقه خود یا به صورت آنلاین باشید تا بتوانید در مورد احساسات خود صحبت کنید و از تجربیات دیگران یاد بگیرید.
آماده شدن برای قرار ملاقات
اگر فکر می کنید به تبخال دستگاه تناسلی یا سایر عفونت های مقاربتی مبتلا هستید، باید با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص زنان وقت خود را تعیین کنید.
آنچه شما می توانید انجام دهید
قبل از قرار ملاقات، ممکن است بخواهید پاسخ سوالات زیر را لیست کنید:
- علائم شما چیست؟ آنها از چه زمانی بروز پیدا کردند؟
- آیا شما یک شریک جنسی یا چند شریک جدید دارید؟
- آیا تاکنون برای شما عفونت مقاربتی تشخیص داده شده است؟
- آیا شما به طور منظم از کاندوم استفاده می کنید؟
- چه داروها یا مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟
- برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
- به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
- آیا باید از نظر سایر عفونت های مقاربتی نیز مورد آزمایش قرار بگیرم؟
- آیا شریک زندگی من هم باید آزمایش شود؟
- آیا در طول درمان لازم است از فعالیت جنسی خودداری کنم؟
- چگونه می توانم از آلوده شدن شریک زندگی خود جلوگیری کنم؟
چه انتظاری از پزشک خود دارید
پزشک شما ممکن است چندین سوال از شما بپرسد، مانند:
- آیا درد لگن دارید؟
- آیا هنگام ادرار درد دارید؟
- آیا زخم یا ترشح غیرمعمول دارید؟
منبع:
mayoclinic
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه