احتمالاً این جمله را شنیده اید که: ”اگر به یک نفر ماهی بدهید، او یک روز غذا می خورد. اگر به او ماهیگیری یاد بدهید، او یک عمر غذا می خورد.” این کلیشه قدیمی تقریباً در همه محافل آموزشی سالهاست دهان به دهان می چرخد اما واقعاً چه عواملی باعث الهام گرفتن از افراد می شود تا به عنوان یک یادگیرنده مادام العمر مستقل شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد یادگیری خودتنظیمی و چگونگی موثرتر کردن آن، ادامه مطلب را بخوانید.
یادگیری خودتنظیمی
یک نظریه در مورد آموزش یادگیری به مردم از طریق یادگیری خودتنظیمی است. به معنای گسترده، این ایده اینطور است که افراد باید اهداف یادگیری خود را تعیین کنند و برای دستیابی به این اهداف به طور مستقل و با احساس اختیار و استقلال کار کنند. این برعکس این است که معلمی کاربرگ خود را توزیع کند و دانش آموزان آن را تکمیل کنند فقط به این دلیل که معلم به آنها گفته است.
یادگیری خودتنظیم شده، خود سازنده و خودگردان است. به جای مثال کاربرگ، یادگیری خودتنظیم شامل این است که دانش آموزان اهداف یادگیری خود را تعیین کنند، در مورد چگونگی دستیابی به بهترین وجه به این اهداف تصمیم بگیرند و سپس به طور منظم و استراتژیک در جهت رسیدن به آنها تلاش کنند. استراتژی های تدریس مانند مدل کارگاه و نمونه کارها بیشتر از یک صفحه کار یا سخنرانی متناسب با همه، با یادگیری خودتنظیم هماهنگ هستند.
مدل کارگاه
مدل کارگاه از سه قسمت تشکیل شده است. کلاس با یک مینی درس شروع می شود، سپس دانش آموزان وقت خود را صرف کار مستقل می کنند در حالی که معلم با دانش آموزان کنفرانس می گذارد. سرانجام، کلاس با نوعی خلاصه از آنچه دانش آموزان از طریق کار مستقل خود آموخته اند، پایان می یابد.
نمونه کارها
نمونه دیگری از دستورالعمل هایی که به سمت یادگیری خودتنظیم می روند، نمونه کارهای دانشجویی است. دانش آموزان اهداف یادگیری را تعیین می کنند و به طور دوره ای در مورد دستیابی یا عدم دستیابی به آن اهداف تأمل می کنند. آنها تمام تأملات و کارهای دانشجویی خود را در پوشه ها نگهداری می کنند و درمورد نحوه رسیدن به اهدافشان با معلم خود کنفرانس های دوره ای دارند.
مسئله این است که مدل کارگاه و نمونه کارها به طرز تفکر و مهارت متفاوتی از معلمان نیاز دارند. آنجاست که تئوری یادگیری خودتنظیمی مطرح می شود.
3 عنصر یادگیری خودتنظیم
یک روش برای یادگیری خودتنظیم، تجزیه آن به سه مولفه است: تنظیم حالت های پردازش، تنظیم روند یادگیری و تنظیم خود. تقسیم یادگیری خودتنظیم شده از این طریق به معلمان کمک می کند تا بدانند چگونه می توانند به بهترین نحو به دانش آموزان کمک کنند تا در جهت اهداف فردی خود تلاش کنند و همچنین به ما نگاهی اجمالی می دهد که چگونه همه ما می توانیم یادگیرندگان خودتنظیمی بیشتری داشته باشیم.
1. تنظیم حالت های پردازش
اولین قدم در یادگیری خودتنظیم این است که ابتدا به یادگیرندگان حق انتخاب و نحوه یادگیری را بدهید.
در مثال کاربرگ ما، دانش آموزان در حال تکمیل وظیفه هستند زیرا معلم چنین گفته است اما وقتی دلیل اصلی یادگیری را بازنشانی می کنیم، شروع به ایجاد پایه ای برای یادگیری خودتنظیم می کنیم.
نوئل انتویستل، یكی از محققان آموزشی، بین سه دلیل مختلف برای یادگیری تمایز قائل می شود و كار او آنچه را كه همه به دنبال آن هستیم، بسیار واضح تر می سازد. دانش آموزان می توانند سعی در بازتولید یا به خاطر سپردن اطلاعات داشته باشند، می توانند نمرات خوبی کسب کنند یا می توانند به دنبال درک شخصی یا معنایی باشند.
هدف از یادگیری خودتنظیم، تشویق دانش آموزان به دور شدن از دو جهت یادگیری اول (پیروی از دستورات و تلاش برای کسب نمرات خوب) و حرکت به سمت سوم، یادگیری برای نوعی سود ذاتی است.
2. تنظیم فرآیند یادگیری
سطح بعدی یادگیری خودتنظیمی زمانی است که دانش آموزان مسئولیت فرایند یادگیری خود را به عهده دارند. این نیز به عنوان فراشناخت شناخته می شود. مطالعات نشان داده است که وقتی معلمان بیشترین انتخاب را انجام می دهند – تصمیم می گیرند که برای هر دانش آموز چه چیزی کار می کند یا چه کاری انجام نمی دهد – مهارت های فراشناختی دانش آموزان کاهش می یابد.
وقتی من در دوره راهنمایی و دبیرستان تدریس می کردم، این جمله را داشتیم که اگر در پایان روز مدرسه خسته تر از دانش آموزان از ساختمان خارج می شدیم، کار خود را به درستی انجام نداده بودیم. این بدان معناست که معلمان باید راهی پیدا کنند تا دانش آموزان را مجبور به برداشتن سنگین فراشناخت وادار کنند و دانش آموزان باید این چالش را بپذیرند و کنجکاو شوند که در مورد برنامه های یادگیری شخصی و (حداقل، تا حدی) خودآموز خود کار می کنند یا کار نمی کنند.
تقویت فراشناخت ممکن است شامل یادگیری در مورد نحوه کار مغز، مفهوم فراشناخت و سبک های مختلف یادگیری باشد. کنجکاو شدن در مورد نقاط قوت فردی و ترجیحات یادگیری در تقویت مهارت های فراشناختی شما بسیار مهم است.
3. تنظیم خود
سرانجام، تعیین هدف بسیار اهمیت دارد. اگر دانش آموزان واقعاً می توانند به عنوان یک یادگیرنده خودتنظیم شوند، باید اهداف خود را تنظیم کنند و سپس درباره پیشرفت خود در جهت رسیدن به این اهداف تأمل کنند.
چگونه یادگیری خودتنظیم را موثرتر کنیم؟
اکنون که عناصر مهم یادگیری خودتنظیم را آموختید، در اینجا 9 روش وجود دارد که می توانند آن را برای شما موثرتر نشان دهند.
1. ذهنیت خود را در مورد یادگیری تغییر دهید
اولین راه برای تبدیل شدن به یک یادگیرنده خودتنظیم، تغییر طرز فکر شما در وهله اول است. به جای اینکه کارهای مدرسه خود را انجام دهید زیرا معلم چنین گفته است یا اینکه شما بالاترین معدل را می خواهید، سعی کنید به سمت یادگیری بروید تا کنجکاوی خود را برآورده کنید. یاد بگیرید زیرا می خواهید یاد بگیرید.
گاهی اوقات، این کار آسان خواهد بود، مانند وقتی که می خواهید خودتان چیزی را یاد بگیرید که خودتان انتخاب کرده اید. در مواقع دیگر، این سخت تر است، مانند وقتی که شما یک وظیفه انتخاب شده توسط معلم دارید.
قبل از اینکه ذهن خود را بدون تکلیف تکمیل کنید، سعی کنید “خود را وارد کنید”. آنچه را که در این موضوع برای شما جذاب است پیدا کنید و با تکمیل آن به آن چسبید.
2. سبک های مختلف یادگیری را کاوش کنید
روش های مختلفی برای یادگیری وجود دارد: شنیداری، دیداری، فضایی و حرکتی. بدانید که همه آن سبک ها به چه معناست و کدام یک از آنها به خصوص برای شما موثر هستند.
3. یاد بگیرید چگونه یادگیری جواب می دهد
یک راه عالی دیگر برای تبدیل شدن به یک یادگیرنده خودتنظیم، یادگیری نحوه کار یادگیری است. در مورد علوم شناختی و روانشناسی مطالعه کنید تا بفهمید چگونه خاطرات را شکل می دهیم، چگونه اطلاعات را حفظ می کنیم و احساسات ما بر یادگیری ما چگونه تأثیر می گذارند. قبل از استفاده بهینه از این ابزارها، باید ابزاری را که به شما داده شده درک کنید.
4. درون نگر باشید
اکنون وقت آن است که به درون نگری بپردازیم. فهرست یادگیری خود را ثبت کنید و در مورد زمانی که بیشترین و کمترین موفقیت را در یادگیری داشته اید، تأمل کنید.
بهترین موضوع برای شما چیست؟ چرا؟ چه زمانی علاقه خود را به موضوعی از دست دادید؟ چرا؟ درباره نحوه یادگیری خود سوالات سختی از خود بپرسید تا بتوانید از نظر استراتژیک جلوتر بروید.
5. کسی را پیدا کنید تا همه چیز را صادقانه به شما بگوید
همچنین یافتن شخصی که بتواند در مورد نقاط قوت و ضعف یادگیری شما صادق باشد، بسیار مفید است. شخصی را پیدا کنید که به او اعتماد داشته باشید و در مورد پیشرفت یادگیری شما صادق باشد. اگر در مورد سبک یادگیری و توانایی های خود از خود آگاهی ندارید، یادگیری خودتنظیمی دشوار است، بنابراین برای شروع به خودآگاهی بیشتر با شخص دیگری کار کنید.
6. چند هدف هوشمند تنظیم کنید
اکنون زمان تعیین برخی اهداف یادگیری است. اهداف SMART یا هوشمند مشخص، قابل اندازه گیری، قابل دستیابی، مرتبط و با محدودیت زمانی است. آنها راهی عالی برای تبدیل شدن به یک یادگیرنده خودتنظیم هستند.
به جای اینکه فقط بگویید، “من می خواهم در زبان اسپانیایی بهتر شوم”، شما می توانید با گفتن “من می خواهم تا هفته آینده 100 کلمه از واژگان اسپانیایی جدید را حفظ کنم” یک هدف SMART را تعیین کنید. هفته آینده می توانید خود را محک بزنید و اندازه گیری کنید که آیا به هدف خود رسیده اید یا نه.
وقتی هدف ما مبهم است، درک اینکه چگونه در حال پیشرفت و یادگیری هستیم دشوار است. تنظیم اهداف SMART یک فشارسنج مشخص برای یادگیری شما ایجاد می کند.
7. در مورد پیشرفت خود تأمل کنید
اهداف معنی چندانی ندارند مگر اینکه هر از گاهی پیشرفت خود را بسنجید. وقت بگذارید و تعیین کنید که آیا شما به اهداف یادگیری SMART خود رسیده اید یا خیر و چرا. خود بازتابی راهی عالی برای تقویت خودآگاهی است که راهی عالی برای تبدیل شدن به یک یادگیرنده خودتنظیم می باشد.
8. دوستان مسئولیت پذیر خود را پیدا کنید
وقت آن رسیده است که اهداف و مهلت های خود را پیدا کنید، وقت آن است که افراد معتمدی را پیدا کنید تا به شما در پاسخگویی کمک کنند. اکنون، یادگیری پیشرفت شما به عهده شما است، زیرا یک یادگیرنده خودتنظیم هستید اما داشتن برخی از دوستان که می دانند اهداف شما چیست، صدمه ای نمی زند. می توانید برای بحث در مورد پیشرفت یادگیری خود و ایجاد انگیزه، به این گروه قابل اعتماد مراجعه کنید.
9. بلند و با غرور هدفتان را بگویید
پدیده ای وجود دارد که ما وقتی آنها را علنی می کنیم احتمالاً می توانیم به اهداف خود برسیم. اعلام اهداف ما به نگه داشتن پاها در آتش کمک می کند. بنابراین، راهی برای مشخص کردن اهداف یادگیری خود رقم بزنید. این ممکن است به معنای گفتن دوستان پاسخگو، معلم یا شاید حتی یک گروه رسانه های اجتماعی باشد.
فقط بدانید که بیشتر مواقع موفق خواهید شد که تنها کسی باشید که می داند اهداف شما چیست.
افکار نهایی
یادگیری خودتنظیم یادگیری برای یادگیری است. بنابراین، کل نگرش خود را در مورد دلیل اصلی یادگیری تغییر دهید. آنچه را می خواهید بیشتر بدانید انتخاب کنید.
وقتی موضوعی یا پروژه ای به شما اختصاص می یابد بیشتر به نفع شماست.
سپس، اهداف SMART را تعیین کنید و به صورت دوره ای در مورد پیشرفت خود تأمل کنید. خودآگاهی مهارتی است که می توان آن را تمرین و ارتقاء داد. یادگیری شغل و مسئولیت خود را انجام دهید و در مسیر تبدیل شدن به یک یادگیرنده خودتنظیم باشید.
شما هرگز نیازی به این ندارید که تقصیرهای یادگیری خود را به گردن شخص یا چیز دیگری بیندازید. درعوض، شما از خودآگاهی و توانایی هایی برخوردار خواهید بود که بتوانید یادگیری خود را به دست خود بگیرید و فارغ از شرایط و محدودیت های فعلی راهی برای پیشرفت پیدا کنید.
منبع:
lifehack
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه