جدایی می تواند آسیب جدی به سلامتی شما وارد کند. نه تنها پایان یک رابطه می تواند منجر به تغییرات عمده در زندگی در امور مالی و موقعیت های زندگی شود، بلکه جدایی همچنین آشفتگی عاطفی زیادی ایجاد می کند. برخی از جدایی ها راحت تر از بقیه هستند. ممکن است بتوانید آن را رها کنید و نسبتاً سریع ادامه دهید. در موارد دیگر، ممکن است احساس عصبانیت، غمگینی، تلخی، اضطراب و دل شکستگی کنید. در این مقاله به مرور افسردگی پس از جدایی خواهیم پرداخت.
بررسی اجمالی
همه این احساسات پس از جدایی عاشقانه می توانند کاملاً طبیعی باشند اما اگر منجر به احساس غم و بی تفاوتی طولانی مدت شوند، ممکن است نشانه آن باشد که اتفاق جدی تری مانند افسردگی پس از جدایی در حال وقوع است. رویدادهای استرس زای زندگی مانند جدایی یا طلاق گاهی اوقات می توانند باعث ناراحتی عاطفی طولانی و شدید شوند.
یک مطالعه نشان داد که حتی حالت های عاطفی عادی پس از جدایی بسیار شبیه افسردگی بالینی است.
تجربه افسردگی و علائم دیگر پس از پایان یک رابطه گاهی اوقات به عنوان یک اختلال سازگاری با خلق افسرده تشخیص داده می شود که گاهی اوقات به عنوان افسردگی موقعیتی نیز شناخته می شود. از آنجایی که این احساسات با اختلالات سازگاری می تواند شش ماه تا دو سال طول بکشد، مهم است که علائم و نشانه ها را درک کنید تا در صورت نیاز بتوانید کمک و پشتیبانی پیدا کنید.
علائم
احساس غم و اندوه می تواند از خفیف تا شدید پس از جدایی متفاوت باشد. گاهی اوقات این احساسات می توانند برای مدت نسبتاً کوتاهی قوی باشند. در موارد دیگر، افراد ممکن است احساس خفیف تری از غم و اندوه داشته باشند که برای مدت زمان طولانی تری باقی می ماند.
از آنجایی که واکنش های احساسی به جدایی می تواند بسیار متفاوت باشد، گاهی اوقات تشخیص اینکه آنچه احساس می کنید پاسخی طبیعی به پایان یک رابطه است یا چیزی جدی تر است سخت می شود. علائم جدی تری که ممکن است نشان دهنده افسردگی پس از جدایی باشد که عبارتند از:
- احساس ناامیدی یا درماندگی
- کاهش یا افزایش وزن؛ تغییرات اشتها
- زیاد یا کم خوابیدن
- از دست دادن لذت و علاقه
- احساس بی ارزشی
- احساس غم، پوچی یا بی ارزشی
- خستگی و کمبود انرژی
- بی حوصلگی
- افکار مرگ یا خودکشی
غم و اندوه واکنش های طبیعی پس از یک رویداد استرس زا در زندگی هستند. تحقیقات نشان داده است که جدایی می تواند افراد را به روش های عمیقی تحت تأثیر قرار دهد. پس از پایان یک رابطه، افراد تجربیاتی مانند پریشانی، تنهایی و از دست دادن عزت نفس را گزارش می کنند.
به خودتان زمان بدهید تا برای از دست دادن رابطه غمگین شوید. واکنش های سالم شامل یک دوره غم و اندوه، گریه، ناامیدی و پشیمانی است. این یک دوره سازگاری است، بنابراین باید قبل از اینکه بتوانید ادامه دهید، مدتی را برای مقابله و بهبودی به خود اختصاص دهید. این احساسات در حالی که ناراحت کننده هستند، معمولاً با گذشت زمان با بهبودی پس از جدایی شروع به کاهش می کنند.
اگر علائم شما جدی تر از غم و اندوه عادی بعد از جدایی به نظر می رسد یا اگر به نظر می رسد علائم شما بدتر می شود، با پزشک خود در مورد آنچه احساس می کنید صحبت کنید.
علل
به عنوان نوعی از افسردگی موقعیتی، پایان یک رابطه همان چیزی است که این احساسات را تحریک می کند. جدایی می تواند نقطه تغییر اساسی در زندگی یک فرد باشد. نه تنها به این معنی نیست که دیگر با کسی که زمانی دوستش داشتید در ارتباط نیستید، بلکه می تواند منجر به یک طوفان کامل از تغییرات زندگی شود.
دوستان مشترک ممکن است یک طرف را انتخاب کنند که می تواند منجر به پایان روابط دیگر شود. ممکن است مجبور شوید وضعیت مالی و وضعیت زندگی خود را تنظیم کنید یا حتی با چالش های فرزندپروری مشترک با شریک سابق خود کنار بیایید.
جدایی ها همچنین می‌توانند بر نحوه نگاه شما به خود تأثیر بگذارند.
یک مطالعه نشان داد که پایان روابط عاشقانه بر احساس دانشجویان دانشگاه در مورد عملکرد تحصیلی خود از جمله توانایی آنها در تمرکز، تکالیف و نمرات آزمون تأثیر می گذارد.
مطالعه دیگری نشان داد که جدایی ها نه تنها خود پنداره را تغییر می دهند، بلکه افرادی که اختلال بیشتری در تصویر خود از خود دارند، بیشتر احتمال دارد که پریشانی عاطفی پس از جدایی را تجربه کنند.
همه این تغییرات می تواند چالش برانگیز باشد. آنها می توانند باعث شوند که شما احساس سردرگمی، ناامنی، اضطراب و غمگینی کنید و در برخی موارد، ممکن است علائم شدیدتر و طولانی تر افسردگی را ایجاد کند.
تشخیص
افسردگی پس از جدایی یک اصطلاح پزشکی یا تشخیص واقعی نیست اما این بدان معنا نیست که آنچه پس از جدایی احساس می کنید نشان دهنده یک وضعیت واقعی نیست. هنگامی که تصمیم گرفتید با پزشک یا متخصص سلامت روان خود در مورد آن صحبت کنید، آنها تعدادی سوال در مورد علائم شما از شما خواهند پرسید.
شما باید علائمی که داشته اید، مدت زمانی که آنها را داشته اید و شدت آنها را توضیح دهید.
بسته به علائم شما، پزشک تان ممکن است اختلال سازگاری را با خلق افسرده (که گاهی اوقات به عنوان افسردگی موقعیتی نامیده می شود) تشخیص دهد. اختلالات سازگاری شرایطی هستند که ممکن است زمانی رخ دهند که پس از یک رویداد استرس زا در زندگی دچار پریشانی یا مشکل در عملکرد شدید.
برای تشخیص این عارضه باید موارد زیر را تجربه کنید:
- شروع به تجربه علائم در عرض سه ماه پس از رویداد استرسی قابل شناسایی (در این مورد جدایی)
- علائمی داشته باشید که با شدت تروما تناسبی ندارد و موارد دیگری را نیز در زندگی شما در نظر می گیرد که ممکن است بر علائم شما تأثیر بگذارد.
- علائمی دارید که نتیجه اختلال روانی دیگری نیست.
درمان
خبر خوب این است که حتی اگر علائم افسردگی ناشی از جدایی را تجربه کنید، معمولاً تا شش ماه پس از واقعه شروع به بهبود خود به خود می کنند. با گذشت زمان، وضعیت شما بهبود می یابد و شروع به بهبودی می کنید و در بیشتر موارد، به تدریج احساس بهتری خواهید داشت.
اگر علائم شما خفیف تا متوسط است، ممکن است بتوانید به تنهایی با انجام مراقبت از خود و احاطه کردن خود با یک سیستم حمایتی قوی، آنها را کنترل کنید.
اگر علائم شما شدیدتر است یا فقط احساس می کنید که برای مقابله با آن به کمک بیشتری نیاز دارید، با پزشک یا درمانگر خود صحبت کنید. مشاوره می تواند برای کمک به شما در به دست آوردن دیدگاه، رسیدگی به الگوهای افکار منفی و ایجاد مهارت های مقابله ای مفید باشد که ممکن است هم اکنون و هم در آینده به شما کمک کند.
اگر علائم شما شدید است یا به نظر نمی رسد که در حال بهبود باشد، پزشک ممکن است داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی را نیز تجویز کند.
مقابله
چه غم و اندوه عادی پس از جدایی داشته باشید یا یک چیز جدی تر، کارهایی وجود دارد که می توانید پس از پایان یک رابطه راحت تر کنار بیایید. در حالی که هیچ راهی برای پیش بینی اینکه چه کسی افسردگی جدایی را تجربه می کند وجود ندارد، کارهایی وجود دارد که می توانید برای انعطاف پذیری بیشتر خود در برابر رویدادهای استرس زا انجام دهید.
برخی از کارهایی که می توانید انجام دهید عبارتند از:
- تشکیل یک شبکه پشتیبانی اجتماعی قوی، از جمله شبکه های آنلاین
- مراقب خود و سلامتی خود باشید.
- مهارت های حل مسئله را بیاموزید.
- روی بهبود عزت نفس خود کار کنید.
- اهدافی را ایجاد کنید تا برای رسیدن به آنها تلاش کنید.
- برای حل مشکلات خود قدم بردارید.
- در زندگی خود حس هدفمندی پیدا کنید.
تحقیقات همچنین نشان داده است که نوشتن در مورد آنچه احساس می کنید یا تجربیات مثبت می تواند مقابله پس از یک رویداد آسیب زا را بهبود بخشد.
یافتن راه هایی برای مشغول ماندن نیز می تواند مفید باشد. در حالی که ممکن است وسوسه شوید که بچه دار شوید، انجام کارهایی که ذهن و بدن شما را مشغول می کند، شما را از نشخوار افکار منفی دور می کند. سعی کنید پروژه جدیدی را در اطراف خانه بررسی کنید یا سرگرمی جدیدی را شروع کنید که در مورد آن سردرگم بوده اید.
ورزش و گذراندن وقت با دوستان نیز می تواند راهی عالی برای بهبود خلق و خو و مقابله با استرس پس از جدایی باشد. تحقیقات همچنین نشان داده است که نوشتن در مورد آنچه که احساس می کنید یا تجربیات مثبت می تواند باعث بهبود شرایط پس از یک رویداد آسیب زا شود.
جدایی ها می توانند حس عاملیت شخصی شما را مختل کنند و حتی خودپنداره شما را به چالش بکشند. تمرکز توجه شما بر جنبه هایی از زندگی تان که کنترل بیشتری در آن ها دارید، مانند کار یا سرگرمی هایتان، می تواند به شما کمک کند حس تسلط و آرامشخود را بازیابی کنید. به شما کمک می کند احساس قدرت بیشتری کنید.
حرف آخر
پایان یک پیوند صمیمانه می تواند نشان دهنده مجموعه ای از تغییرات زندگی باشد. گاهی اوقات این تغییرات می تواند چیز خوبی باشد و می تواند منجر به رشد شخصی یا رفتن به رابطه ای دیگر شود که حمایت کننده تر و محبت آمیزتر باشد.
در برخی موارد، آنها می توانند منجر به احساس افسردگی طولانی مدت شوند. در حالی که طبیعی است که برای مدتی بعد از جدایی غمگین باشید یا حتی دل شکسته باشید، اگر علائم شما قوی تر یا طولانی تر از آنچه که معمولاً انتظار دارید به نظر می رسد باید با یک متخصص صحبت کنید. روی مراقبت از خود تمرکز کنید، برای حمایت با دوستان و خانواده تماس بگیرید و اگر به نظر می رسد علائم شما در حال بدتر شدن است، از صحبت با پزشک خود دریغ نکنید.
منبع:
verywellmind
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه