دانش آموزان دبیرستانی می گویند که در طول همه گیری کووید 19 با تعدادی از مسائل بهداشت روانی دست و پنجه نرم کرده اند. از جمله آنها احساس افسردگی و غم و اندوه و همچنین توهین کلامی از سوی والدین است. کارشناسان می گویند که نوجوانان پیش از همه گیری با مشکلات روانی روبرو بودند و محدودیت های اعمال شده در آن زمان مشکلات سلامت روان نوجوانان را تشدید کرد.
آنها می گویند والدین باید به نگرانی های نوجوانان گوش دهند، به آنها اطلاع دهند که از آنها حمایت می شود و ابزارهای دیجیتالی را برای کمک به آنها برای مقابله توصیه می کنند.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در حال روشن کردن چگونگی دشواری همه گیری COVID-19 برای دانش آموزان دبیرستانی است.
این آژانس اولین نظرسنجی نماینده ملی خود را از وضعیت روانی نوجوانان در طول شیوع COVID-19 منتشر کرده است.
در این نظرسنجی، بیش از نیمی – 55 درصد – از دانش آموزان دبیرستانی گفتند که از یک بزرگسال در خانه خود آزار عاطفی را تجربه کرده اند. علاوه بر این، 11 درصد گفتند که مورد آزار فیزیکی قرار گرفته اند.
این مطالعه گزارش داد که 37 درصد از دانش آموزان دبیرستانی در طول این همه گیری سلامت روانی ضعیفی داشتند و 44 درصد گفتند که در سال گذشته دائماً احساس غمگینی یا ناامیدی داشتند.
29 درصد دیگر گفتند که یکی از والدین یا بزرگسالان دیگر در خانه خود در این مدت شغل خود را از دست داده اند.
دکتر دبرا هوری، سرپرست معاون مدیر CDC در بیانیه ای گفت: «این داده ها فریاد کمک را بازتاب می دهند. «همه‌گیری COVID-19 استرس های آسیب زا ایجاد کرده است که می توانند سلامت روانی دانش آموزان را بیشتر از بین ببرند. تحقیقات ما نشان می دهد که نوجوانان با حمایت مناسب می توانند این روندها را معکوس کنند.
CDC گزارش داد که جوانان lgbt سطح بیشتری از سلامت روانی ضعیف و همچنین آزار عاطفی توسط والدین یا مراقب خود را گزارش کردند. این گروه ها نیز با میزان بیشتری اقدام به خودکشی کردند.
بیش از یک سوم (36 درصد) دانش آموزان گفتند که قبل یا در طول همه گیری کووید-19 نژادپرستی را تجربه کرده اند. بالاترین سطح در میان دانش آموزان آسیایی (64 درصد) و دانش آموزان سیاهپوست و دانش آموزان چند نژادی گزارش شده است.
نویسندگان گزارش اظهار داشتند که «این نظرسنجی نمی تواند میزان تأثیر وقایع در طول همه گیری را در ایجاد نژادپرستی گزارش شده تعیین کند. با این حال، تجارب نژادپرستی در بین جوانان با سلامت روانی ضعیف، عملکرد تحصیلی و رفتارهای مخاطره آمیز سلامتی مادام العمر مرتبط است.
واکنش کارشناسان در مورد سلامت روان نوجوانان
متخصصان سلامت روان گفتند که اعداد رو به افزایش نگران کننده است اما تعجب آور نیست.
ری مرنشتاین، مدیر اجرایی اتحادیه ملی بیماری های روانی کلرادو، گفت: «ما باید بپذیریم که سلامت روان نوجوانان از قبل هم بالا بود.
مرنشتاین می گوید: «تا حدی، حمایت های مدرسه و بقیه موارد برای پاسخگویی به نیاز رو به رشدی که توسط عوامل مختلف حتی قبل از همه گیری، از جمله فشارهای رسانه های اجتماعی، انگ و قلدری، فشار تحصیلی تشدید شده بود، کافی نیست. «گویا سعی می کردیم پلی بر روی یک دره بسازیم، اما همه مواد لازم برای تکمیل پروژه را نداشتیم. سپس، همه گیری شیوع پیدا کرد و دره را وسیع تر کرد و تقاضای مواد را بیشتر کرد.»
مرنشتاین گفت که قبل از همه گیری، از هر 6 نوجوان 6 تا 17 ساله در ایالات متحده، یک نفر هر سال دچار اختلال سلامت روانی می شود. الان یکی از هر سه نفر دچار این مشکل است.
چگونه مسائل والدین به فرزندان منتقل می شود
حتی بدون تجربه ترومای مربوط به بیماری همه گیر خود، کودکان تأثیرات آنچه را که بزرگسالان اطرافشان تجربه می کردند احساس می کردند.
دکتر مگان کمپبل، روانپزشک کودکان و نوجوانان در بیمارستان کودکان نیواورلئان، گفت: “وقتی والدین شغل خود را از دست می دهند یا بیمار می شوند یا مشکلات مالی دارند، استرس شان افزایش می یابد که درگیری را افزایش می دهد که موارد سوء استفاده، خشونت فیزیکی و مشاجره را افزایش می دهد.” مثال دیگری که این مشکل را تشدید می کند: اپیدمی مواد افیونی بدتر شده است، که اغلب پویایی های دشوار خانواده و استرس هایی را که کودکان در معرض آن قرار می گیرند تشدید می کند.
وقتی بچه ها در خانه قرنطینه و منزوی هستند، از مزایای بی شمار فرصت های حمایتی خارج از خانه برخوردار نیستند: معلمان، دوستان، مربیان، مدیران، مشاوران – که به عنوان الگو عمل می کنند، الگوی تعاملات اجتماعی سالم هستند و مهمتر از همه، کمپبل افزود: وقتی بچه ها خوب نیستند یا به خدمات اجتماعی نیاز دارند به آنها توجه کنید و گزارش دهید. رسانه هایی که در آن بچه ها سرگرم می شوند و مهارت‌ها را یاد می گیرند و خود را ابراز می کنند (تیم ها، ورزش ها، باشگاه ها، فعالیت ها، رویدادهای اجتماعی) با یک بیماری همه گیر کاهش یافته یا حذف شده اند. مردم مریض بوده اند یا از بیمار شدن وحشت داشته اند.»
«فرزندان ما مانند اسفنج هستند. آنجلی فرگوسن، دکترا و روانشناس بالینی در بیمارستان کودکان ریچموند، اضافه کرد: اگر ما پریشانی مربوط به ترومای جمعی کووید-19 را تجربه کنیم، احتمالاً آنها نیز تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.
دانشگاه مشترک المنافع ویرجینیا می گوید: «ما شاهد تفاوت های بزرگ تری در سلامت و نتایج برای گروه های به حاشیه رانده شده تاریخی بودیم – آنهایی که خیلی قبل از گسترش بیشتر همه گیری وجود داشتند. بنابراین، قرار دادن بسیاری از کودکان به حاشیه رانده شده تاریخی در معرض خطر تجارب نامطلوب دوران کودکی – یک مورد پیش بینی کننده شناخته شده پیامدهای بهداشت روانی ضعیف است.
تاثیر همه گیری بر سلامت روان نوجوانان
فرگوسن می گوید که تا جولای 2021، حدود 1.5 میلیون کودک در ایالات متحده یک مراقب اولیه یا ثانویه را به دلیل کووید-19 از دست داده اند.
فرگوسن گفت: «از آن زمان این تعداد فقط افزایش یافته است. علاوه بر این، سال 2020 یک محاسبه نژادی در سراسر جهان به همراه داشت که تأثیرات آسیب‌های نژادی / عوامل استرس زا را بر سلامت روانی و پیامدهای فردی برجسته کرد. مطالعات اخیر نشان داده است که نوجوانان سیاه پوست پس از قرار گرفتن در معرض ویدیوهای خشونت آمیز پلیس، علائم افسردگی و افکار خودکشی بیشتری را گزارش می دهند.
دکتر آشا پاتون اسمیت، روانپزشک کودک و نوجوان در ویرجینیا، خاطرنشان کرد: این یک گروه سنی آسیب پذیر است، حتی در بهترین زمان ها.
پاتون اسمیت گفت: «نوجوانان قبل از COVID-19 با احساس درماندگی، افسردگی و سایر تأثیرات سلامت روانی دست و پنجه نرم می کردند. همه‌گیری این مبارزات را تشدید کرد و کمک گرفتن را برای نوجوانان سخت تر کرد. گفتن قطعی دشوار است، اما این احتمال وجود دارد که در زمان نبود یک بیماری همه گیر، این درصدها به میزان قابل توجهی پایین تر بودند، اما همچنان در حال افزایش بودند.
پاتون اسمیت گفت: “با اختلال در روال عادی و حرکت به سمت یادگیری مجازی، دانش آموزان با انزوا، تنهایی و از دست دادن ساختار در روزگار خود مواجه شدند.” “بسیاری از نوجوانان ارتباطات مهمی را که در محیط مدرسه ایجاد شده بود، چه با همسالان و چه با کارکنان مدرسه، از دست دادند که باعث شد بسیاری از دانش آموزان سیستم های حمایتی خود را از دست بدهند که اغلب راهی برای کنار آمدن با مسائلی که ممکن است با آن ها روبرو هستند فراهم کند و به شناسایی دانش آموزان نیازمند کمک کند و پشتیبانی اضافی ارائه دهند.»
نیک آلن، دکترا و مدیر مرکز سلامت روان دیجیتال دانشگاه اورگان گفت: در بسیاری از موارد، آنچه دانش آموزان دبیرستانی به دنبال پر کردن خلاء با آن بودند، به همان اندازه مضر بود.
بسیاری از نوجوانان نیز استفاده خود را از رسانه های اجتماعی افزایش دادند و در حالی که این احتمالاً از بسیاری جهات محافظت کننده بود زیرا به آنها اجازه می داد تا حدی با همسالان خود ارتباط برقرار کنند، همچنین استفاده از رسانه های دیجیتال ممکن است به مشکلاتی مانند اختلال خواب یا قرار گرفتن در معرض قلدری نیز کمک کند.
کاری که والدین می توانند انجام دهند
اکنون که درباره تأثیر همه گیری بر کودکان بیشتر می آموزیم، متخصصان سلامت روان می گویند والدین و مراقبان می توانند برای حل برخی از مشکلات دست به کار شوند.
پاتون اسمیت گفت: “من فکر می کنم مهم ترین کاری که والدین باید انجام دهند این است که با فرزندان خود بررسی کنند و ببینند که آنها از نظر عاطفی چگونه عمل می کنند.” والدین نه تنها باید به آنچه فرزندانشان می گویند گوش دهند، بلکه باید به هر رفتاری که ممکن است نشانه وجود مشکلاتی باشد (تحریک پذیری، گریه، پرخاشگری، گوشه گیری) توجه کنند.
او گفت: «حتی اگر فرزند شما در حال مبارزه است، کودکان بسیار انعطاف پذیر هستند و با حمایت مناسب، می توانند به فضای متعادل تری برگردند. “برای والدین و مربیان مهم است که به نوجوانان اطمینان دهند که از آنها حمایت می شود و مطمئن شوند که مدارس آنها فراگیر و ایمن است. والدینی که متوجه تغییرات قابل توجهی در رفتارهای فرزندشان می شوند، باید با یک گفتگوی روشن و بدون قضاوت شروع کنند و به او اطمینان دهند که کمک در دسترس است.»
پاتون اسمیت گفت: «والدین بهتر است کودکان را تشویق کنند تا از یکی از بسیاری از ابزارهای دیجیتالی موجود برای کمک به کاهش استرس و تمرین تمرکز حواس استفاده کنند، مانند اپلیکیشن Calm. «اگر نگران تغییرات رفتاری فرزندتان هستید، با ارائه دهنده سلامت روان یا پزشک مراقبت های اولیه کودک خود تماس بگیرید.
او افزود: «خبر خوب این است که کودکان و نوجوانان بسیار تاب آور هستند و با حمایت مناسب، احتمالاً می توانند با انعطاف پذیری بیشتر و مهارت های مقابله ای جدید، از این زمان چالش برانگیز عبور کنند.»
منبع:
healthline
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه