گروه درمانی نوعی روان درمانی است که شامل یک یا چند درمانگر می شود که همزمان با چند نفر کار می کنند. این نوع درمان به طور گسترده در مکان های مختلف از جمله مراکز درمانی خصوصی، بیمارستان ها، کلینیک های سلامت روان و مراکز اجتماعی در دسترس است.
گروه درمانی گاهی به تنهایی استفاده می شود اما معمولاً در یک برنامه درمانی جامع که شامل درمان فردی نیز می شود، ادغام می شود.
انواع گروه درمانی
گروه درمانی را می توان بسته به وضعیت سلامت روانی که برای درمان آن در نظر گرفته شده و همچنین روش بالینی مورد استفاده در طول درمان به انواع مختلفی طبقه بندی کرد. رایج ترین انواع این نوع درمان عبارتند از:
- گروه های رفتاری شناختی که بر شناسایی و تغییر الگوهای تفکر نادرست یا تحریف شده، پاسخ های عاطفی و رفتار متمرکز هستند.
- گروه های بین فردی، که بر روابط بین فردی و تعاملات اجتماعی تمرکز می کنند، از جمله اینکه چقدر از دیگران حمایت می کنید و تأثیر این روابط بر سلامت روان
- گروه های روان آموزشی، که بر آموزش مراجعان در مورد اختلالات و راه های مقابله با آن ها تمرکز دارند. اغلب بر اساس اصول رفتار درمانی شناختی (CBT)
- گروه های توسعه مهارت ها، که بر بهبود مهارت های اجتماعی در افراد مبتلا به اختلالات روانی یا ناتوانی های رشدی تمرکز دارند.
- گروه های حمایتی، که طیف گسترده ای از مزایای را برای افراد مبتلا به انواع شرایط سلامت روان و همچنین عزیزانشان فراهم می کند.
گروه ها می توانند به کوچکی سه یا چهار نفر باشند اما جلسات گروه درمانی اغلب شامل حدود هشت تا دوازده نفر می شود (اگرچه ممکن است شرکت کنندگان بیشتری داشته باشند). این گروه معمولاً یک یا دو بار در هفته یا بیشتر، به مدت یک یا دو ساعت ملاقات دارند.
جلسات گروه درمانی ممکن است باز یا بسته باشد. شرکت کنندگان جدید می توانند در هر زمان به جلسات آزاد بپیوندند. فقط یک گروه اصلی از اعضا برای شرکت در جلسات غیرعلنی دعوت می شوند.
تکنیک های گروه درمانی
یک جلسه گروه درمانی معمولی چگونه است؟ در بسیاری از موارد، گروه در اتاقی ملاقات می کند که صندلی ها در یک دایره بزرگ چیده شده اند تا اعضا بتوانند هر فرد دیگری را در گروه ببینند.
یک جلسه ممکن است با اعضای گروه شروع شود که خود را معرفی کنند و دلیل حضورشان در گروه درمانی را به اشتراک بگذارند. اعضا همچنین ممکن است تجربیات و پیشرفت خود را از آخرین جلسه به اشتراک بگذارند.
نحوه دقیق اجرای جلسه و هرگونه فعالیت گروه درمانی تا حد زیادی به اهداف گروه و سبک درمانگر بستگی دارد.
برخی از درمانگران ممکن است یک سبک آزادتر از گفتگو را تشویق کنند که در آن هر یک از اعضا به دلخواه خود شرکت می کند. سایر درمانگران برای هر جلسه برنامه خاصی دارند که ممکن است شامل تمرین مهارت های جدید با سایر اعضای گروه باشد.
فعالیت های گروه درمانی
فعالیت های رایج گروه درمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- فعالیت های یخ شکن که به اعضای گروه کمک می کند تا با یکدیگر آشنا شوند.
- فعالیت های قدردانی، مانند ترسیم جنبه های مختلف زندگی شان که از آنها سپاسگزار هستند.
- به اشتراک گذاری فعالیت ها که در آن اعضای گروه از یکدیگر سؤال می پرسند.
- فعالیت های نوشتاری برای کشف تجربیات و احساسات مرتبط با آن رویدادها
- فعالیت های تجسم هدف برای کمک به افراد برای تعیین اهداف و برنامه ریزی برای انجام آنها
چه گروه درمانی می تواند کمک کند
گروه درمانی برای درمان طیف گسترده ای از شرایط استفاده می شود، از جمله:
- اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)
- افسردگی
- اختلالات اشتها
- اختلال اضطراب فراگیر
- اختلال هراس
- فوبیاها
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلال مصرف مواد
علاوه بر شرایط سلامت روان، گروه درمانی مبتنی بر CBT به افراد کمک می کند تا با موارد زیر کنار بیایند:
- مدیریت خشم
- درد مزمن
- بیماری مزمن
- استرس مزمن
- طلاق
- خشونت خانگی
- اندوه و فقدان
- مدیریت وزن
اروین دی یالوم پس از تجزیه و تحلیل گزارش های افرادی که در این فرآیند مشارکت داشته اند، اصول کلیدی درمانی گروه درمانی را در «نظریه و عمل روان درمانی گروهی» بیان می کند.
- نوع دوستی: اعضای گروه می توانند نقاط قوت خود را به اشتراک بگذارند و به دیگران در گروه کمک کنند که می تواند عزت نفس و اعتماد به نفس را افزایش دهد.
- کاتارسیس: به اشتراک گذاشتن احساسات و تجربیات با گروهی از افراد می تواند به تسکین درد، احساس گناه یا استرس کمک کند.
- جمع بندی اصلاحی گروه به شکل خانواده: گروه درمانی از جهاتی بسیار شبیه یک خانواده است. در درون گروه، هر یک از اعضا می توانند چگونگی تأثیر تجربیات دوران کودکی را در شخصیت و رفتارها بررسی کنند. آنها همچنین می توانند یاد بگیرند که از رفتارهایی که در زندگی واقعی مخرب یا غیر مفید هستند اجتناب کنند.
- توسعه تکنیک های اجتماعی شدن: محیط گروه مکانی عالی برای تمرین رفتارهای جدید است. این تنظیمی امن و پشتیبانی کننده است و به اعضای گروه اجازه می دهد برای آزمایش بدون ترس از شکست آماده شوند.
- عوامل وجودی: در حالی که کار در یک گروه حمایت و راهنمایی به دنبال دارد، گروه درمانی به اعضا کمک می کند تا متوجه شوند که مسئول زندگی، اعمال و انتخاب های خود هستند.
- انسجام گروه: از آنجایی که گروه در یک هدف مشترک متحد شده است، اعضا احساس تعلق و پذیرش پیدا می کنند.
- انتقال اطلاعات: اعضای گروه می توانند با اشتراک گذاری اطلاعات به یکدیگر کمک کنند.
- رفتار تقلیدی: افراد می توانند رفتار سایر اعضای گروه را الگوبرداری کنند یا رفتار درمانگر را مشاهده و تقلید کنند.
- القای امید: گروه شامل اعضایی در مراحل مختلف فرآیند درمان است. دیدن افرادی که در حال مقابله یا بهبودی هستند، به کسانی که در ابتدای این روند هستند امیدواری می بخشد.
- یادگیری بین فردی: با تعامل با افراد دیگر و دریافت بازخورد از گروه و درمانگر، اعضای گروه می توانند درک بیشتری از خود به دست آورند.
- جهانی بودن: عضویت در گروهی از افرادی که تجربیات یکسانی دارند به افراد کمک می کند تا ببینند آنچه از سر می گذرانند جهانی است و تنها نیستند.
مزایای گروه درمانی
گروه درمانی چندین مزیت دارد.
حمایت، ایمنی و تشویق
گروه درمانی به افراد اجازه می دهد تا از حمایت و تشویق سایر اعضای گروه بهره مند شوند. افرادی که در گروه شرکت می کنند می توانند ببینند که دیگران در حال گذراندن شرایط مشابه هستند که می تواند به آنها کمک کند کمتر احساس تنهایی کنند. این تنظیمات به افراد اجازه می دهد تا رفتارها و اقداماتی را در محدوده ایمنی و امنیت گروه تمرین کنند.
مدل سازی نقش
اعضای گروه می توانند به عنوان الگو برای سایر اعضای گروه باشند. با مشاهده فردی که با مشکل کنار می آید، سایر اعضای گروه می توانند ببینند که امیدی برای بهبودی وجود دارد. همانطور که هر فرد پیشرفت می کند، به نوبه خود می تواند به عنوان یک الگو و شخصیت حمایت کننده برای دیگران باشد. این می تواند به تقویت احساس موفقیت کمک کند.
بینش در مورد مهارت های اجتماعی
با کار با یک گروه، درمانگر می تواند به طور مستقیم ببیند که هر فرد چگونه به افراد دیگر واکنش نشان می دهد و در موقعیت های اجتماعی چگونه رفتار می کند. با استفاده از این اطلاعات، درمانگر می تواند بازخورد ارزشمندی را به هر مراجعه کننده ارائه دهد.
توان مالی
گروه درمانی اغلب بسیار مقرون به صرفه است. درمانگر می تواند به جای تمرکز بر یک مشتری در یک زمان، زمان خود را به گروه بزرگ تری از افراد اختصاص دهد که این امر هزینه شرکت کنندگان را کاهش می دهد.
در حالی که هزینه ها بسته به عوامل مختلفی متفاوت است، برآوردها نشان می دهد که هزینه های گروه درمانی به طور متوسط یک دوم تا یک سوم کمتر از درمان فردی است.
اثربخشی گروه درمانی
گروه درمانی می تواند برای افسردگی موثر باشد. در مطالعه ای که در سال 2014 منتشر شد، محققان آنچه را که وقتی افراد مبتلا به افسردگی درمان های رفتاری شناختی گروهی (CBT) دریافت کردند، تجزیه و تحلیل کردند دریافتند که 44 درصد از بیماران بهبود قابل توجهی را گزارش کردند. با این حال، میزان عدم ادامه برای درمان گروهی بالا بود، زیرا تقریباً از هر پنج بیمار یک نفر درمان را ترک کرد.
مقاله ای منتشر شده در مانیتور روان شناسی انجمن روان شناسی آمریکا نشان می دهد که درمان گروهی همچنین استانداردهای اثربخشی ایجاد شده توسط انجمن روان شناسی بالینی (بخش 12 APA) را برای شرایط زیر رعایت می کند:
- اختلال دو قطبی
- اختلال وسواس اجباری (OCD)
- اختلال هراس
- فوبیای اجتماعی
- اختلال مصرف مواد
آیا گروه درمانی برای شما مناسب است؟
اگر شما یا کسی که دوستش دارید به گروه درمانی فکر می کنید، چندین نکته وجود دارد که باید در نظر بگیرید.
شما باید مایل به اشتراک گذاری باشید
به خصوص اگر با اضطراب اجتماعی یا فوبیا دست و پنجه نرم می کنید، ممکن است اشتراک در یک گروه برای شما مناسب نباشد. بعلاوه، برخی از انواع گروه درمانی شامل تمریناتی مانند ایفای نقش و بحث های شخصی شدید است که می تواند برای افرادی که به شدت حریم خصوصی برایشان مهم است یا در اطراف غریبه ها ناراحت هستند، طاقت فرسا باشد.
شاید لازم باشد چند گروه را امتحان کنید
همانطور که ممکن است برای یافتن درمانگر مناسب نیاز به خرید داشته باشید، ممکن است لازم باشد قبل از اینکه بهترین درمانگر را پیدا کنید، چند گروه را امتحان کنید. کمی در مورد آنچه می خواهید و نیاز دارید فکر کنید و در نظر بگیرید که چه چیزی می تواند راحت ترین یا بهترین تطابق برای شما باشد.
برای بحران در نظر گرفته نشده است
گروه درمانی محدودیت هایی دارد و همه افراد کاندیدای خوبی نیستند. اگر شما یا کسی که دوستش دارید در بحران هستید یا افکار خودکشی دارید، درمان فردی انتخاب بهتری نسبت به گروه درمانی است. به طور کلی، تنظیمات گروهی برای افرادی که در حال حاضر در بحران نیستند، بهترین است.
اگر افکار خودکشی دارید، برای حمایت و کمک از یک مشاور آموزش دیده با خط ملی پیشگیری از خودکشی تماس بگیرید. اگر شما یا یکی از عزیزانتان در معرض خطر فوری هستید، با پلیس یا اورژانس تماس بگیرید.
چه طور باید شروع کرد
اگر احساس می کنید که بهتر است شما یا کسی که دوستش دارید از گروه درمانی بهره مند شوید، مراحل زیر را شروع کنید:
برای توصیه بهترین نوع گروه درمانی برای شرایط خود با یک پزشک مشورت کنید.
ترجیحات شخصی خود را در نظر بگیرید، از جمله اینکه آیا یک جلسه گروه درمانی باز یا بسته مناسب است همچنین می‌توانید گروه درمانی را به صورت آنلاین بررسی کنید.
با بیمه درمانی خود تماس بگیرید تا ببینید آیا گروه درمانی را تحت پوشش قرار می دهند یا خیر و اگر چنین است، چند جلسه در سال را پوشش می دهند.
قبل از پیوستن به این موضوع فکر کنید که آیا می خواهید در یک گروه باز یا بسته شرکت کنید. اگر یک گروه باز را ترجیح می دهید، احتمالاً می توانید در هر زمانی به آن بپیوندید. برای گروه های بسته، احتمالاً باید منتظر بمانید تا جلسه جدیدی شروع شود.
همچنین مهم است که در نظر بگیرید که آیا گروه درمانی به تنهایی کافی خواهد بود یا اینکه به کمک های اضافی در قالب فردی و یا دارویی نیاز دارید. با پزشک یا درمانگر خود صحبت کنید تا تصمیم بگیرید که چه رویکرد درمانی برای نیازهای شما مناسب است.
منبع:
verywellmind
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه