بعد از اولین تولد فرزندتان، احتمالاً متوجه کاهش شدید اشتهای او خواهید شد. شاید فرزند شما بعد از چند لقمه ناگهان سرش را برگرداند یا مقاومت کند که در وعده های غذایی پشت میز بنشیند. با وجود این رفتار و افزایش فعالیت های فیزیکی او، دلیل خوبی برای تغییر وجود دارد. سرعت رشد فرزند شما کاهش یافته است. او واقعاً به همین اندازه غذا و تغذیه احتیاج ندارد.
نکاتی درباره والدین:
کودکان یک ساله برای تأمین نیازهای خود جهت رشد، انرژی و تغذیه مناسب به حدود 1000 کالری تقسیم شده بین سه وعده غذایی و دو میان وعده در روز نیاز دارند. به کودکتان همیشه به یک صورت غذا ندهید. هرچند که عادت تغذیه ای کودکان نو پا از یک روز به روز دیگر ناخوشایند و غیرقابل پیش بینی است! به عنوان مثال، فرزند شما ممکن است:
- هر چیزی که در صبحانه می بیند را بخورد و هیچ چیز دیگری را با آن عوض نکند.
- فقط به مدت سه روز پشت سر هم یک غذا را بخورد و سپس آن را کاملا رد کند.
- یک روز 1000 کالری بخورد اما بعد از آن در هر یک روز یا دو روز به میزان قابل توجهی کم و بیش غذا بخورد.
کودکتان را تشویق کنید اما او را تحت فشار قرار ندهید و یا مجبور نکنید در یک زمان خاص غذا بخورد. هرچند ممکن است سخت باور کنید اما اگر طیف وسیعی از غذاهای سالم را در دسترس قرار دهید، رژیم کودک شما طی چند روز متعادل خواهد شد.
کودکان یک ساله به همان گروه های اصلی تغذیه ای که شما می خورید نیاز دارند. اگر شما انتخاب بیشتری را از هر یک از گروه های اصلی غذایی به کودک خود ارائه دهید و به او اجازه دهید طیف وسیعی از سلیقه ها، رنگ ها و بافت ها را آزمایش کند، در حقیقت یک رژیم غذایی متعادل با ویتامین های زیادی را می خورد.
چربی های برنامه غذایی فرزند یک ساله خود را محدود نکنید. نوزادان و کودکان نوپا باید حدود نیمی از کالری خود را از چربی دریافت کنند. کلسترول و سایر چربی ها نیز برای رشد و نمو آنها در این سن بسیار مهم هستند. پس از آنکه فرزند شما به دو سالگی رسید، می توانید به تدریج میزان مصرف چربی او را کاهش دهید (کاهش آن به حدود یک سوم کالری های روزانه در سنین چهار تا پنج سالگی).
مطمئن شوید که غذا به اندازه کافی سرد است تا از سوختگی دهان آنها جلوگیری شود. دما را خودتان آزمایش کنید، زیرا او بدون در نظر گرفتن گرما، غذا می خورد.
غذاهایی را که به شدت ادویه دار، نمکی، مره ای یا شیرین شده هستند به فرزندتان ندهید. این مواد اضافی مانع از این می شود که کودک شما طعم طبیعی غذاها را تجربه کند و ممکن است برای سلامتی اش در طولانی مدت مضر باشد.
کوچولوی شما هنوز هم می تواند تکه های غذا را قورت دهد و باعث خفگی خود شود. بچه ها یاد نمی گیرند تا چهار سالگی با حرکات فک و دندان غذا را به طور کامل آسیاب کنند. اطمینان حاصل کنید که هر چیزی را که به فرزند خود می دهید پخته شده است یا به قطعات کوچک و به راحتی با جویدن خرد می شود.
هرگز بادام زمینی، انگور درسته، گوجه فرنگی گیلاسی (مگر اینکه به چهار قسمت خرد شوند)، هویج درسته، دانه ها (یعنی دانه کدو حلوایی فرآوری شده یا تخمه آفتابگردان)، تکه های کامل یا بزرگ هات داگ، گوشت گوشتی یا آب نبات های سفت یا تکه هایی از کره بادام زمینی (خوب است که کره بادام زمینی ریز روی یک کراکر یا نان پخش شود) را به فرزندتان ندهید.
هات داگ و هویج به خصوص باید از طول به چهار قسمت تقسیم شده و سپس به قطعات کوچک خرد شوند.
اطمینان حاصل کنید که کودک شما فقط در حالی که نشسته است و در حالی که تحت نظارت یک بزرگسال قرار دارد، غذا بخورد. اگرچه ممکن است کودک یک ساله شما بخواهد یکباره همه کارها را با هم انجام دهد اما خوردن در حال دویدن یا در حالی که صحبت می کند خطر خفگی را افزایش می دهد. هر چه زودتر به فرزند خود بیاموزید تا قبل از صحبت کردن لقمه اش را قورت دهد.
منبع:
healthychildren
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه