همه چیز درباره آفازی یا آفازیا (زبان پریشی و عدم قدرت تکلم)

آفازی به این معنی است که فرد در زبان یا گفتار خود مشکل دارد. معمولاً در اثر آسیب به سمت چپ مغز (به عنوان مثال، پس از سکته مغزی) ایجاد می شود.

افراد مبتلا به آفازی اغلب با 4 روش اصلی درک و استفاده از زبان مشکل دارند.

• خواندن
• شنیدن
• صحبت كردن
• تایپ کردن یا نوشتن

مشکلات گفتاری شاید واضح ترین باشد و افراد مبتلا به آفازی ممکن است در کلماتی که استفاده می کنند اشتباه کنند.

این ممکن است گاهی اوقات استفاده از صداهای اشتباه در یک کلمه، انتخاب کلمه اشتباه یا کنار هم قرار دادن کلمات اشتباه باشد.

اگرچه آفازی بر توانایی فرد در برقراری ارتباط تأثیر می گذارد اما بر هوش آنها تأثیر نمی گذارد.

آفازی می تواند به خودی خود یا در کنار سایر اختلالات مانند مشکلات بینایی، مشکلات حرکتی، ضعف اندام ها و مشکلات حافظه یا مهارت های تفکر رخ دهد.

انواع آفازی

آفازی اغلب به عنوان “دریافتی” یا “بیانی” طبقه بندی می شود، بسته به اینکه آیا در درک یا بیان زبان یا هر دو مشکل وجود دارد.

اما اکثر افراد مبتلا به آفازی در صحبت کردن مشکل دارند و ترکیبی از مشکلات در نوشتن، خواندن و شاید گوش دادن خواهند داشت.

علائم می تواند به طور گسترده ای از اختلاط چند کلمه تا مشکل در همه اشکال ارتباط متغیر باشد.

برخی از افراد غافل هستند که گفتارشان بی معنی است و وقتی دیگران آنها را نمی فهمند ناامید می شوند.

علل آفازی

آفازی ناشی از آسیب به بخش هایی از مغز است که مسئول درک و تولید زبان هستند.

علل شایع عبارتند از:

• سکته مغزی – شایع ترین علت آفازی
• آسیب شدید سر
• یک تومور مغزی
• شرایط عصبی پیشرونده – شرایطی که باعث می شود مغز و سیستم عصبی در طول زمان آسیب ببینند، مانند زوال عقل.

آفازی می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد اما در افراد بالای 65 سال شایع تر است. این به این دلیل است که سکته مغزی و بیماری های عصبی پیشرونده تمایل دارند افراد مسن را تحت تاثیر قرار دهند.

تشخیص آفازی

آفازی معمولاً پس از آزمایش‌ هایی که توسط یک پزشک – گفتار درمانگر و زبان درمانگر انجام می‌ شود، تشخیص داده می‌ شود. آنها همچنین می توانند در صورت لزوم به ترتیب درمان کمک کنند.

این تست‌ ها اغلب شامل تمرین‌ های ساده‌ ای هستند، مانند درخواست از شخص برای نام بردن اشیاء داخل اتاق، تکرار کلمات و جملات و خواندن و نوشتن.

هدف این آزمون ها درک توانایی فرد در موارد زیر است:

• درک گفتار و دستور زبان اولیه
• بیان کلمات، عبارات و جملات
• ارتباط اجتماعی برقرار کنید – برای مثال، یک مکالمه داشته باشید یا یک جوک را درک کنید.
• حروف، کلمات و جملات را بخوانید و بنویسید.

برای ارزیابی آسیب مغزی می توان از تکنیک های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا اسکن MRI استفاده کرد.

درمان آفازی

گفتار و زبان درمانی نوع اصلی درمان افراد مبتلا به آفازی است.

هدف از این کار کمک به بازیابی برخی از توانایی های شما برای برقراری ارتباط است و همچنین به شما کمک می کند تا در صورت لزوم راه های دیگری برای برقراری ارتباط ایجاد کنید.

بسته به نیاز و خدمات ارائه شده ممکن است گفتار و زبان درمانی به صورت فردی یا گروهی دریافت کنید.

تعداد فزاینده ای از برنامه های کاربردی مبتنی بر رایانه برای حمایت از افراد مبتلا به آفازی در دسترس است.

اما مهم است که استفاده از آنها را با کمک یک گفتار درمانگر درمان کنید.

میزان موفقیت درمان در افراد مختلف متفاوت است. اکثر افراد مبتلا به آفازی درجاتی بهبود می یابند و برخی به طور کامل بهبود می یابند.

اگر آفازی ناشی از یک رویداد یکباره مانند سکته مغزی باشد، اکثر بیماران تا حدی با درمان بهبود می یابند. شواهدی وجود ندارد که نشان دهد بهبودی در یک زمان خاص پس از سکته متوقف می شود.

اما شانس بهبودی برای افراد مبتلا به آفازی ناشی از یک وضعیت عصبی پیشرونده ضعیف تر است.

برخی از افراد هنوز می توانند به درمان پاسخ دهند اما در حال حاضر هیچ راه خوبی برای معکوس کردن آسیب مداوم به مغز وجود ندارد.

هنگامی که آفازی به دلیل یک بیماری پیشرونده ایجاد می شود، درمان بر استفاده حداکثری از کارهایی که افراد هنوز می توانند انجام دهند و ایجاد راه های دیگر برای برقراری ارتباط برای آماده شدن زمانی که صحبت کردن دشوارتر می شود متمرکز است.

عوارض آفازی

چالش‌ های زندگی با آفازی می‌ تواند بر احساس و تعامل فرد با دیگران تأثیر بگذارد.

در برخی موارد، می تواند منجر به مشکلات زیر شود:

• انزوا
• اضطراب
• افسردگی

اگر نگران فردی مبتلا به آفازی هستید، او را تشویق کنید تا در مورد هر مشکلی با پزشک عمومی یا یکی از اعضای تیم مراقبت خود صحبت کند تا به پشتیبانی مربوطه دسترسی پیدا کند.

اگر خود شخص نتواند این کار را انجام دهد، ممکن است از کسی بخواهد که از طرف او ارتباط برقرار کند.

علائم

آفازی روی همه افراد متفاوت است، اما اکثر افراد در بیان خود یا درک چیزهایی که می شنوند یا می خوانند مشکل خواهند داشت.

اگر آفازی به دلیل آسیب مغزی ناگهانی، مانند سکته مغزی یا آسیب شدید سر ایجاد شده باشد، علائم معمولا بلافاصله پس از آسیب ایجاد می شوند.

در مواردی که در نتیجه یک بیماری که در طول زمان بدتر می شود، مانند زوال عقل یا تومور مغزی، آسیب تدریجی به مغز وارد می شود، علائم ممکن است به تدریج ایجاد شوند.

آفازی بیانی

فردی که مبتلا به آفازی بیانی است در انتقال افکار، ایده ها و پیام های خود به دیگران مشکل دارد.

این ممکن است بر گفتار، نوشتن، حرکات یا نقاشی تأثیر بگذارد و باعث ایجاد مشکلاتی در کارهای روزمره مانند استفاده از تلفن، نوشتن ایمیل، یا صحبت با خانواده و دوستان شود.

افراد مبتلا به آفازی بیانی ممکن است برخی از علائم و نشانه های زیر را داشته باشند:

• گفتار کند و متوقف کننده با مشکل در ساختن جمله
• تلاش برای یافتن کلمات خاص مانند نام اشیا، مکان ها یا افراد
• فقط از اسامی و افعال اصلی استفاده شود – به عنوان مثال، “نوشیدنی می خواهم” یا “امروز به شهر برو”
• اشتباهات املایی یا گرامری
• استفاده از یک کلمه اشتباه اما مرتبط – مانند گفتن “صندلی” به جای “میز”
• جمله یا کلمات مزخرف یا بی معنی بودن گفتار آنها (خطاهای گفتاری و صدا)

آفازی دریافتی

فرد مبتلا به آفازی دریافتی در درک چیزهایی که می شنود یا می خواند مشکل دارد. همچنین ممکن است در تفسیر ژست ها، نقاشی ها، اعداد و تصاویر مشکل داشته باشند.

این می تواند بر فعالیت های روزمره مانند خواندن ایمیل، مدیریت امور مالی، گفتگو، گوش دادن به رادیو یا دنبال کردن برنامه های تلویزیونی تأثیر بگذارد.

افراد مبتلا به آفازی دریافتی ممکن است برخی از علائم و نشانه های زیر را داشته باشند:

• مشکل در درک آنچه مردم می گویند.
• مشکل در درک کلمات نوشته شده
• تعبیر نادرست معنای کلمات، حرکات، تصاویر یا نقاشی ها
• دادن پاسخ هایی که ممکن است منطقی نباشد.
• از مشکلات خود در درک، یا خطاهای گفتاری خود آگاه نیستند.

علائم آفازی مرتبط با زوال عقل

افراد مبتلا به شایع ترین انواع زوال عقل، مانند بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی، معمولاً یک نوع خفیف آفازی دارند.

این اغلب شامل مشکلاتی در یافتن کلمات می شود و می تواند بر نام افراد، حتی افرادی که به خوبی می شناسند، تأثیر بگذارد.

این بدان معنا نیست که آنها شخص را نمی شناسند یا نمی دانند که او کیست، آنها فقط نمی توانند به نام دسترسی پیدا کنند یا با نامی دیگر اشتباه می شود.

آفازی پیشرونده اولیه

این یک نوع نادر از زوال عقل است که زبان به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد. از آنجایی که این یک بیماری پیشرونده اولیه است، علائم با گذشت زمان بدتر می شوند.

معمولاً اولین مشکلی که افراد مبتلا به آفازی پیشرونده اولیه (PPA) متوجه می شوند، مشکل در یافتن کلمه مناسب یا به خاطر سپردن نام کسی است.

مشکلات به تدریج بدتر می شوند و می توانند شامل موارد زیر باشند:

• گفتار دشوار می شود و در صداهای کلمات یا دستور زبان اشتباه می کند.
• گفتار با جملات کوتاه و ساده کند می شود.
• فراموش کردن معنی کلمات پیچیده و بعداً کلمات ساده، درک دیگران را برای آنها دشوارتر می کند.
• گفتار مبهم‌ تر می‌ شود و شخص در مشخص کردن یا شفاف‌ سازی آنچه می‌ گوید مشکل دارد.
• احتمال پیوستن یا شروع کردن گفتگوها کمتر می شود.

فرد مبتلا به PPA ممکن است علائم دیگری را در مراحل بعدی بیماری خود تجربه کند، از جمله:

• تغییر در شخصیت و رفتار آنها
• مشکلات حافظه و تفکر – مشابه بیماری آلزایمر
• مشکلات حرکتی – مشابه بیماری پارکینسون

درمان

درمان توصیه شده برای آفازی معمولا گفتار و زبان درمانی است. گاهی اوقات آفازی به خودی خود بدون درمان بهبود می یابد.

اما به طور کلی این درمان توسط متخصص گفتار و زبان (SLT) انجام می شود. اگر در بیمارستان بستری شدید، باید یک تیم گفتار درمانی در آنجا حضور داشته باشد.

وقتی بیمارستان را ترک می کنید، یک SLT باید از طریق یک تیم توانبخشی اجتماعی یا پس از سکته مغزی، یک تیم ترخیص اولیه با پشتیبانی در دسترس باشد.

اگر در بیمارستان بستری نشدید یا زمانی که آنجا بودید SLT ندیدید، می توانید از پزشک عمومی خود بخواهید که شما را معرفی کند.

در برخی مناطق، می توانید مستقیماً با بخش گفتار و زبان درمانی محلی خود تماس بگیرید.

اکثر افراد مبتلا به آفازی به ساعت های زیادی گفتار درمانی و زبان درمانی نیاز دارند تا به پتانسیل کامل خود بازگردند.

چگونه گفتار و زبان درمانی می تواند کمک کند

برای افراد مبتلا به آفازی، گفتار و زبان درمانی این موارد را دنبال می کند:

• به بازیابی هر چه بیشتر گفتار و زبان خود کمک کنید (کاهش آسیب)
• به شما کمک می کند تا به بهترین شکل ممکن ارتباط برقرار کنید (افزایش فعالیت و مشارکت)
• یافتن راه های جایگزین برای برقراری ارتباط (استفاده از راهبردهای جبرانی یا کمک)
• اطلاعاتی در مورد آفازی به بیماران و بستگان آنها ارائه دهد.

نحوه انجام درمان به شرایط شما بستگی دارد.

ممکن است برای برخی افراد یک دوره فشرده گفتار و زبان درمانی توصیه شود. این شامل تعدادی از جلسات است که در مدت زمان کوتاه تری انجام می شود.

اما گفتار و زبان درمانی می تواند خسته کننده باشد و یک دوره درمانی فشرده برای همه مناسب نخواهد بود.

برای برخی افراد، جلسات کوتاه‌ تر و فشرده‌ تر ممکن است توصیه شود.

درمان ممکن است جلسات فردی، گروهی یا با استفاده از فناوری هایی مانند برنامه های کامپیوتری یا اپلیکیشن ها باشد.

برای بسیاری از افراد مبتلا به آفازی ناشی از سکته مغزی، سریع ترین تغییرات در اوایل هفته ها و ماه های پس از سکته مغزی رخ می دهد.

اما پیشرفت‌ ها را می‌توان سال‌ ها و حتی دهه‌ ها بعد مشاهده کرد.

ارزیابی قبل از درمان

درمانی که دریافت می کنید به سلامت عمومی شما و مشکلاتی که در مهارت های گفتاری، زبانی یا اجتماعی خود دارید بستگی دارد.

یک ارزیابی قبل از شروع درمان انجام می شود تا درمانگر بتواند تشخیص دهد که در کدام جنبه های زبانی شما بیشترین مشکل را دارید.

یک درمانگر با شما و خانواده‌ تان صحبت می‌ کند تا مشخص کند که آیا مشکلات شما به درک زبان مربوط می‌شود یا در بیان خود مشکل دارید.

سپس ارزیابی بر روی مناطقی متمرکز خواهد شد که باید در درمان مورد هدف قرار گیرند.

سایر مشکلات سلامتی که ممکن است بر توانایی شما در برقراری ارتباط تأثیر بگذارد، مانند مشکلات شنوایی یا بینایی نیز در نظر گرفته خواهد شد.

تکنیک های گفتار و زبان درمانی

تکنیک های خاص مورد استفاده و اهداف درمان به شرایط هر فرد بستگی دارد.

اگر در درک کلمات مشکل دارید، SLT ممکن است از شما بخواهد کارهایی مانند تطبیق کلمات با تصاویر یا مرتب کردن کلمات بر اساس معنی آنها را انجام دهید.

هدف این کارها بهبود توانایی شما در به خاطر سپردن معانی و پیوند آنها با کلمات دیگر است.

اگر در بیان خود مشکل دارید، SLT شما ممکن است از شما بخواهد که نامگذاری تصاویر را تمرین کنید یا قضاوت کنید که آیا برخی کلمات هم قافیه هستند یا خیر.

آنها همچنین ممکن است از شما بخواهند که کلماتی را که می گویند، در صورت لزوم با تذکر تکرار کنید.

اگر بتوانید تکالیف را با کلمات تکی کامل کنید، درمانگر روی توانایی شما در ساختن جملات کار خواهد کرد.

برخی از تکنیک ها ممکن است شامل کار با کامپیوتر باشد. روش های دیگر ممکن است شامل درمان گروهی با سایر افراد مبتلا به آفازی یا کار با اعضای خانواده باشد.

این به شما امکان می دهد مهارت های مکالمه را تمرین کنید یا موقعیت های معمولی مانند برقراری تماس تلفنی را تمرین کنید.

تعداد فزاینده‌ ای از برنامه‌ های مبتنی بر رایانه برای کمک به افراد مبتلا به آفازی در بهبود توانایی‌ های زبانی خود در دسترس هستند اما مهم است که استفاده از آنها را با نظارت یک SLT شروع کنید.

روش های جایگزین ارتباط

بخش مهمی از گفتار درمانی، یافتن راه های مختلف برای برقراری ارتباط است.

درمانگر به شما کمک می کند تا جایگزین هایی برای صحبت کردن، مانند استفاده از حرکات، نوشتن، نقاشی یا نمودارهای ارتباطی ایجاد کنید.

نمودارهای ارتباطی شبکه‌ های بزرگی هستند که شامل حروف، کلمات یا تصاویر هستند.

آنها به فرد مبتلا به آفازی اجازه می دهند با اشاره به کلمه یا حرف ارتباط برقرار کند تا نشان دهد که چه چیزی می خواهد بگوید.

برای برخی از افراد، دستگاه های الکترونیکی طراحی شده خاص، مانند کمک های ارتباطی خروجی صدا (VOCA) ممکن است مفید باشد. VOCA ها از صدای تولید شده توسط رایانه برای پخش پیام ها با صدای بلند استفاده می کنند.

اگر در صحبت کردن مشکل دارید اما قادر به نوشتن یا تایپ هستید، این می تواند کمک کند.

همچنین برنامه هایی در گوشی های هوشمند و تبلت های رایانه ای موجود است که می توانند این کار را انجام دهند.

برقراری ارتباط با فرد مبتلا به آفازی

اگر با یک فرد مبتلا به آفازی زندگی می کنید یا از او مراقبت می کنید، ممکن است در مورد بهترین راه برای برقراری ارتباط با او مطمئن نباشید.

توصیه های زیر ممکن است مفید باشد:

• پس از صحبت کردن، به فرد فرصت کافی برای پاسخ دادن بدهید. اگر فرد مبتلا به آفازی احساس کند برای صحبت کردن عجله دارد یا تحت فشار قرار می گیرد، ممکن است مضطرب شود که می تواند بر توانایی او در برقراری ارتباط تأثیر بگذارد.
• از جملات کوتاه و بدون پیچیدگی استفاده کنید و موضوع گفتگو را خیلی سریع تغییر ندهید.
• از پرسیدن سوالات باز خودداری کنید. سوالات بسته ای که پاسخ بله یا خیر دارند می توانند بهتر باشند.
• از تمام کردن جملات یک فرد یا تصحیح هر گونه اشتباه در زبان او خودداری کنید. این ممکن است باعث رنجش و ناامیدی فرد مبتلا به آفازی شود.
• عوامل حواس پرتی را به حداقل برسانید، مانند صدای رادیو پس زمینه یا تلویزیون.
• از کاغذ و خودکار برای یادداشت کردن کلمات کلیدی یا ترسیم نمودارها یا تصاویر استفاده کنید تا به تقویت پیام شما و حمایت از درک آنها کمک کند.
• اگر چیزی را درک نمی کنید که یک فرد مبتلا به آفازی سعی در برقراری ارتباط دارد، وانمود نکنید که متوجه می شوید. ممکن است فرد این موضوع را ناراحت کننده بداند.
• از ارجاعات بصری مانند اشاره و اشیاء برای حمایت از درک آنها استفاده کنید.
• اگر در یافتن کلمه مناسب مشکل دارند، از آنها بخواهید که کلمه را توصیف کنند، به کلمه مشابهی فکر کنید، سعی کنید آن را تجسم کنید، به صدایی که کلمه با آن شروع می شود فکر کنید، سعی کنید کلمه را بنویسید، از حرکات استفاده کنید، یا به یک شی اشاره کنید.

تحقیقات در حال انجام

در حال حاضر تحقیقاتی در حال انجام است تا بررسی شود که آیا درمان های دیگر می توانند برای افراد مبتلا به آفازی مفید باشند یا خیر.

این شامل:

• درمان‌های رفتاری یا تمرین – برای مثال، برنامه‌ هایی که به افراد کمک می‌ کنند تا مقدار زیادی تمرین تکراری در برخی وظایف زبانی انجام دهند.
• تکنیک های تحریک الکتریکی مغز – به عنوان مثال، تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال (tDCS)، که در آن یک جریان الکتریکی کوچک از پوست سر به مغز منتقل می شود تا به افزایش عملکرد در وظایف زبانی کمک کند.
• داروها – به عنوان مثال، برای کمک به مغز در بازیابی یا جایگزینی انتقال دهنده های عصبی آسیب دیده (مواد شیمیایی موجود در مغز که به سیستم عصبی اجازه می دهد با بقیه بدن ارتباط برقرار کند)

اگرچه برخی از مطالعات نشان داده اند که این درمان ها ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به آفازی مفید باشد، تحقیقات بیشتر ضروری است.

مشاوره برای مراقبین

کمک به مراقبت از یک عزیز، خویشاوند یا دوست مبتلا به آفازی می تواند یک چشم انداز دلهره آور و چالش برانگیز باشد، به ویژه در چند ماه اول شروع علائم.

افراد مبتلا به آفازی اغلب نیازهای پیچیده ای دارند و شرایط آنها می تواند آنها را مستعد نوسانات خلقی و رفتارهای چالش برانگیز کند.

اگر از فردی مبتلا به آفازی مراقبت می کنید، ممکن است راهنمای مراقبت و حمایت اجتماعی برای شما مفید باشد.

انجمن سکته مغزی برای افراد مبتلا به آفازی کمک و حمایت می کند.

اتحاد آفازیا گروهی از سازمان هاست که از افراد مبتلا به آفازی و خانواده های آنها حمایت می کند.

منبع:

nhs