نحوه تشخیص سرگیجه

سرگیجه نوعی گیجی است که در آن ممکن است احساس کنید در حال چرخش هستید یا محیط اطراف شما در حال چرخش است. این معمولاً به دلیل اختلال سیستم دهلیزی محیطی ایجاد می شود و در همه گروه های سنی رخ می دهد، اگرچه می تواند در زنان شایع تر باشد. گاهی اوقات، ممکن است آن چیزی باشد که به عنوان سرگیجه موضعی حمله‌ ای خوش‌خیم (BPPV) شناخته می‌ شود که اساساً به این معنی است که گاهی اوقات هنگام تغییر وضعیت دچار سرگیجه می‌ شوید. با این حال، می تواند شرایط دیگری را نیز نشان دهد بنابراین اگر سرگیجه دارید، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید.

بررسی علائم

1. به سرگیجه و احساس عدم تعادل توجه کنید

علائم اولیه سرگیجه شامل سرگیجه و احساس عدم تعادل است. اگر احساس می کنید که در حال چرخش هستید یا محیط اطراف شما در حال چرخش است، این نشان دهنده سرگیجه است. احساس سرگیجه یا عدم توانایی در حفظ تعادل خود نیز نشان دهنده سرگیجه است

• این علائم می تواند ناشی از التهاب عصب جمجمه ای دهلیزی باشد، بنابراین مهم است که به پزشک خود مراجعه کرده و تشخیص قطعی را دریافت کنید.

2. مشخص کنید که آیا سرگیجه شما مربوط به حرکت دادن سر است یا خیر

تغییر موقعیت سر اغلب می تواند علائم سرگیجه را افزایش دهد. فعالیت‌ های روزمره مانند دراز کشیدن، چرخیدن در رختخواب، خم شدن و کج کردن سر می‌ تواند باعث سبکی سر یا حالت تهوع شود.

• شایع ترین علت این نوع سرگیجه موضعی مکرر، سرگیجه موضعی خوش خیم حمله ای (BPPV) است.

3. به دنبال حالت تهوع و استفراغ باشید

احساس بی ثباتی می تواند شما را دچار حالت تهوع کند و به نوبه خود، می تواند باعث استفراغ شما شود. اگر علاوه بر چرخش متوجه این علائم شدید، احتمالاً سرگیجه دارید.

4. به بی حسی، ضعف یا تکلم توجه کنید

اگر قسمت‌ هایی از بدن شما احساس بی‌حسی یا ضعف می‌ کند یا اگر همراه با علائم سرگیجه در راه رفتن مشکل دارید، ممکن است از یک بیماری جدی‌ تر رنج ببرید. همچنین، توجه داشته باشید که گفتار شما نامفهوم است که می تواند نشان دهنده سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا باشد.

5. متوجه شوید که آیا علائم شما عود کننده است یا خیر

اگر این علائم را اغلب و نه یک بار در مدت طولانی تجربه می کنید، ممکن است از سرگیجه رنج ببرید. اگر دوره های مکرر سرگیجه، تهوع، استفراغ، عدم تعادل و کاهش شنوایی دارید، ممکن است از بیماری منییر رنج ببرید.

• سایر علائم این بیماری عبارتند از زنگ زدن در گوش یا احساس پری گوش. در صورت بروز هر یک از این مشکلات به پزشک مراجعه کنید.

مراجعه به دکتر

1. علائم خود را بنویسید

این می تواند کمک کننده باشد که علائم خود را از قبل یادداشت کنید تا بتوانید برای صحبت با پزشک خود آماده باشید. به عنوان مثال، زمانی که علائم بدتر می شوند و هر چند وقت یکبار آنها را مشاهده می کنید، یادداشت کنید. به این ترتیب، وقتی نزد دکتر می‌ روید، فراموش نمی‌ کنید.

• همچنین به علائم مرتبط مانند زنگ زدن در گوش یا مشکل شنوایی توجه کنید.

2. برای ملاقات با پزشک عمومی خود وقت بگیرید

در حالی که سرگیجه معمولاً تهدید کننده زندگی نیست، هنوز باید به پزشک مراجعه کنید. به این ترتیب، آنها می توانند تشخیص دهند که آیا سرگیجه شما خوش خیم است یا نشانه چیز دیگری است.

3. منتظر معاینه فیزیکی باشید

معمولاً پزشک شما با معاینه فیزیکی شروع می کند. به عنوان مثال، آنها ممکن است در گوش شما را نگاه کنند زیرا حس تعادل شما توسط گوش داخلی شما تنظیم می شود. آنها همچنین ممکن است از شما بخواهند که بایستید و دراز بکشید تا متوجه شوید که چه زمانی علائم را دارید و همچنین حرکت چشم شما را بررسی کند.

4. اگر سرگیجه با علائم دیگر دارید، فوراً به مراقبت های فوری یا اورژانس بروید

سرگیجه دلیل خوبی است که به زودی به پزشک خود مراجعه کنید اما اگر سرگیجه با علائم دیگر، از جمله سردرد شدید یا متفاوت، تب، دوبینی، ضعف اندام، مشکل در راه رفتن، تکلم یا غش کردن دارید، باید به مراقبت های فوری مراجعه کنید.

• علائم دیگر عبارتند از مشکل در صحبت کردن، گزگز، بی حسی یا از دست دادن بینایی.

به دنبال علل زمینه ای باشید

1. برای تست حرکت چشم آماده باشید

دو آزمایش الکتروانسفالوگرافی (ENG) یا ویدئونیستاگموگرافی (VNG) برای آزمایش حرکت چشم استفاده می شود. اولی از الکترود استفاده می کند در حالی که دومی از دوربین های کوچک استفاده می کند. اساساً، این آزمایش به حرکات چشمان شما در هنگام استفاده از هوا یا آب برای تحریک اندام هایی که تعادل شما را حفظ می کنند نگاه می کند.

• با ENG، تکنسین یا پزشک الکترودهایی را در اطراف چشم شما قرار می دهد تا حرکت را آزمایش کند. VNG از عینک مخصوص استفاده می کند.
• دکتر به دنبال این است که ببیند آیا چشمان شما حرکات غیرارادی انجام می دهند. اگر چنین هستند، ممکن است با اندام هایی که تعادل شما را حفظ می کنند مشکل داشته باشید.

2. منتظر تست های تصویربرداری باشید

پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند MRI را تجویز کند. با این آزمایش، پزشک بدن شما را اسکن می‌ کند تا هر چیز دیگری را که ممکن است باعث مشکلات شما شود، جستجو کند.

• به عنوان مثال، گاهی اوقات یک تومور خوش خیم مغز ممکن است باعث سرگیجه شود.

3. در تست تایپوگرافی شرکت کنید

این تست برای تجزیه و تحلیل مسائل مربوط به تعادل شما طراحی شده است. به این می پردازد که چگونه از گوش داخلی، پاها و چشمان خود برای حفظ تعادل استفاده می کنید و در کجا ممکن است مشکل وجود داشته باشد. به نوبه خود، این اطلاعات می تواند برای کمک به شما در کار بر روی سرگیجه استفاده شود.

4. در مورد کم شنوایی از متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) سوال کنید

اگر مشکلات گوش مانند کم شنوایی یا زنگ زدن در گوش خود دارید، ممکن است برای شما مناسب باشد که به یک متخصص مراجعه کنید. متخصص گوش و حلق و بینی احتمالاً شنوایی شما را با آزمایش شنوایی سنجی آزمایش می کند و همچنین گوش های شما را از نظر عفونت یا انسداد بررسی می کند.

نکات

• برای BPPV، رایج ترین درمان، تغییر موقعیت کانال است. این درمان شامل یادگیری روشی برای حرکت دادن سر خود با حرکات آهسته است. دکتر آنها را به شما آموزش می دهد و سپس آنها را در خانه انجام می دهید تعادل شما را از بین نبرند. ممکن است یک یا 2 ماه طول بکشد تا درمان اثر کند.
• اگر نوریت دهلیزی در شما تشخیص داده شود، پزشک ممکن است علائم شما را با آنتی هیستامین ها، ضد استفراغ یا بنزودیازپین ها درمان کند. گاهی اوقات، ممکن است به شما دستور داده شود که استروئیدها را به مدت 14 روز از راه خوراکی مصرف کنید.
• جراحی گزینه دیگری است اما بسیار نادر است که پزشک این درمان را توصیه کند. به طور کلی، آنها فقط در صورتی این درمان را توصیه می کنند که تغییر موقعیت کانال کارساز نباشد. در این درمان بخشی از گوش داخلی شما را می‌ بندند تا دیگر باعث سرگیجه نشود.

منبع:

wikihow