در حالی که بسیاری از زنان اغلب متوجه می شوند که در 100٪ مواقع با فعالیت جنسی برانگیخته نمی شوند، اختلال برانگیختگی جنسی به کمبود شدیدتری از تحریک جنسی اشاره دارد.
اختلال برانگیختگی جنسی یا تحریک جنسی در زنان
اختلال برانگیختگی جنسی زنان (که گاهی اوقات اختلال علاقه جنسی نامیده می شود) زمانی است که یک زن هیچ علاقه ای به رابطه جنسی ندارد یا به طور قابل توجهی کاهش یافته است. در نتیجه، پاسخ به تحریک جنسی بسیار دشوار می شود.
اختلال برانگیختگی جنسی زنان به درجات مختلفی افراد مختلف را تحت تأثیر قرار می دهد و همچنین می تواند به دلیل عوامل مختلفی رخ دهد. این عوامل شامل داروها، سن، تجربیات منفی، بیماری های مزمن و حتی نوسانات طبیعی هورمون است.
اگر احساس می کنید چیز زیادی در این مورد نشنیده اید، درست است. این موضوع برای مدت طولانی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
در کتاب راهنمای اختلالات جنسی، نویسندگان خاطرنشان می کنند که تحقیقات زیادی در مورد تحریک جنسی یا اختلال برانگیختگی جنسی زنان در روزگار کنونی انجام می شود، عمدتاً به این دلیل که مسائل جنسی زنان در طول تاریخ به کناری گذاشته شده است. با این حال، این کتاب همچنین خاطرنشان می کند که تحقیقات در این زمینه کندتر بوده است، زیرا بسیاری از فرهنگ ها و مذاهب آن را تابو می دانند، به ویژه برای زنان که در مورد رابطه جنسی و تمایلات جنسی صحبت نمی کنند.
در زیر، نحوه تشخیص علائم را توضیح خواهیم داد تا بتوانید بهتر متوجه شوید که چه زمانی زمان درخواست کمک است. همچنین در مورد نحوه تشخیص، روش های مختلف درمان و حتی بهترین راه های مقابله با این اختلال در زندگی روزمره صحبت خواهیم کرد.
علائم و نشانه های اختلال برانگیختگی جنسی زنان
در زیر سه دسته از تحریک جنسی آورده شده است. آنها بر اساس مطالعات بالینی هستند و متخصصان از آنها برای تعیین اینکه آیا فردی دارای اختلال تحریک جنسی زنانه است یا نه استفاده می کنند:
- موضوعی: این زمانی است که زنان حتی پس از تحریک دستگاه تناسلی یا غیر تناسلی احساس برانگیختگی نمی کنند. در این دسته، پاسخ تناسلی فیزیکی وجود دارد. با این حال، هیچ برانگیختگی ذهنی وجود ندارد.
- تناسلی: این دسته علیرغم نامش به این معنی است که فرد به دلیل تحریک فیزیکی دستگاه تناسلی نمی تواند برانگیخته شود. در عوض، برانگیختگی در پاسخ به تحریک غیر تناسلی، مانند تماشای یک ویدیو، رخ می دهد. این بیشتر برای زنانی است که یائسگی را پشت سر گذاشته اند و معمولاً به دلیل کاهش حساسیت دستگاه تناسلی است.
- ترکیبی: در صورت وجود هر دو دسته فوق، نه تحریک ذهنی و نه فیزیکی منجر به برانگیختگی نمی شود.
تشخیص اختلال برانگیختگی جنسی زنان
به گفته پزشکان، اگر در بیش از سه مورد زیر دچار غیبت یا کاهش شدید باشید، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید:
- علاقه به فعالیت جنسی
- تخیلات یا افکار جنسی یا شهوانی
- شروع فعالیت جنسی و پاسخگویی به شروع شریک زندگی
- هیجان یا لذت در طول 75 درصد از فعالیت جنسی
- علاقه یا برانگیختگی در پاسخ به محرک های وابسته به عشق شهوانی درونی یا بیرونی جنسی (مثلاً نوشتاری، کلامی، دیداری)
- احساسات تناسلی یا غیر تناسلی در طول 75 درصد از فعالیت جنسی
چه چیزی باعث اختلال برانگیختگی جنسی زنان می شود؟
تحقیقات پزشکی نشان داده است که اختلال برانگیختگی جنسی اغلب می تواند به دلیل تغییرات در هورمون ها باشد. این مهم است که به خاطر داشته باشید اگر باردار هستید، پس از زایمان، یا وقتی یائسگی را پشت سر می گذارید یا نزدیک به آن هستید، یا در حال حاضر در دوره قاعدگی یا نزدیک به آن هستید ممکن است شما را تحت تاثیر قرار دهد.
سایر عوامل فیزیکی می تواند شامل تغییرات در سطح هورمون های جنسی باشد که اغلب با افزایش سن رخ می دهد. علاوه بر این، برخی از داروهای تجویزی می توانند به اختلال برانگیختگی جنسی کمک کنند. به عنوان مثال، مسدود کننده های بتا یا داروهای ضد افسردگی انتخابی مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRIs) معمولاً می توانند عوارض جانبی جنسی ایجاد کنند.
بیماری‌های مزمن مانند دیابت و مولتیپل اسکلروزیس می‌توانند باعث آسیب به اعصاب اتونوم یا جسمی شوند. این می تواند منجر به از دست دادن یا کاهش حس اطراف دستگاه تناسلی شود.
اختلال برانگیختگی جنسی نیز می‌تواند ناشی از عوامل روانشناختی مانند افسردگی، اضطراب، استرس، اعتماد به نفس پایین یا تصویر منفی از بدن باشد. علاوه بر این، تجربیات جنسی منفی یا بی پاداش گذشته نیز می تواند باعث آن شود.
در همه این موارد، ارتباط با شرکای جنسی شما بسیار مهم است و عدم وجود آن در واقع می تواند به اختلال برانگیختگی جنسی کمک کند.
چگونه اختلال برانگیختگی جنسی زنانه را درمان کنیم
پزشکان دریافته اند که ترکیبی از درمان ها برای کمک به افراد مبتلا به اختلال برانگیختگی جنسی بهترین کار را دارد. سه نوع رایج درمان عبارتند از:
آموزش: با بدن خود و عملکرد آن آشنا شوید. این همچنین ممکن است بر تحریک غیر تناسلی تمرکز کند، مانند اهمیت ایجاد اعتماد با شریک زندگی خود.
درمان های روانشناختی: اینجا جایی است که روان درمانی ها مانند درمان شناختی رفتاری وارد می شود. شناخت الگوهای مضر تفکر که ممکن است تجربه برانگیختگی را دشوارتر کند مهم است. یک درمانگر جنسی که بتواند با شما و همسرتان کار کند نیز در اینجا مفید خواهد بود.
درمان هورمونی: درمان اختلال برانگیختگی جنسی زنان اغلب از پرداختن به مسائل پزشکی اساسی یا تغییرات هورمونی سود می برد. گاهی اوقات افراد سطح استروژن یا تستوسترون پایینی دارند که می تواند به کاهش برانگیختگی و حتی میل جنسی کمک کند.
همچنین توجه به این نکته ضروری است که اگر در حین مقاربت احساس درد می کنید، باید برای ارزیابی به متخصص زنان مراجعه کنید.
مقابله با اختلال برانگیختگی جنسی
در حالی که روش های درمانی، داروها و راه‌های آموزشی وجود دارد که می توانید برای درمان از آنها استفاده کنید، ایجاد و حفظ یک خط ارتباط باز با شریک زندگی تان نیز بسیار مهم است. یک رابطه سالم و درک شده عامل اصلی کار بر روی تجربیات جنسی خواهد بود.
تحقیقات نشان داده است که انگیزه راضی کردن شریک زندگی، پیامدهای مثبت برای روابط جنسی را افزایش داده است. این یکی دیگر از دلایلی است که ممکن است مفید باشد که به دنبال یک درمانگر جنسی باشید که با شما و شریک زندگیتان برای ایجاد و رسیدن به اهداف مشترک همکاری می کند.
حرف آخر
مواجهه با اختلال برانگیختگی جنسی زنان می تواند گاهی دلسرد کننده و به ظاهر ناامیدکننده باشد اما لطفاً تا زمانی که برنامه درمانی مناسبی برای خود پیدا کنید، با پزشکان و درمانگران کار کنید. همیشه مطمئن شوید که از خوشبختی خود دفاع می کنید و مطمئن شوید که شریک زندگی شما نیز می خواهد از شادی شما حمایت کند.
در حالی که استفاده از ترکیبی از درمان، دارو، و درمان های مبتنی بر آموزش ممکن است دلهره آور به نظر برسد، سعی کنید به یاد داشته باشید که شادی و رضایت شما ارزش آن را دارد.
منبع:
verywellmind
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه