نتایج یک پژوهش دانشگاهی در فاز حیوانی نشان داد: غلظت بالای عصاره طبیعی گیاه بومادران با ایجاد تغییر در روند اسپرماتوژنز در بیضه‌ها میزان باروری را کاهش می‌دهد.
بومادران با اسم علمی «Achillea millefolium L» به دلیل وجود ترکیبات شیمیایی گوناگون، در طب سنتی و مدرن استفاده می‌شود. امروزه مساله کنترل جمعیت اهمیت زیادی دارد و دارویی لازم است که بدون عوارض جانبی باعث مهار تولید اسپرماتوزییدها شود.
در همین راستا مطالعه‌ای با هدف بررسی اثر عصاره الکلی سرشاخه‌های گل‌دار گیاه بومادران بر روی باروری و روند اسپرماتوژنز توسط نسرین تک زارع، عضو گروه آناتومی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.
در این مطالعه 32 رت بالغ نر، نژاد ویستار به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول؛ هشت رت، mg/kg200 عصاره الکلی بومادران، گروه دوم؛ هشت رت، mg/kg400 از عصاره الکلی بومادران و گروه آزمایشی سوم؛ هشت رت، mg/kg800 عصاره الکلی بومادران را به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. گروه شاهد؛ هشت رت، آب مقطر استریل تزریقی را دریافت کردند. پس از 20 روز موش‌ها کشته شده و برش‌های بافتی از بیضه تهیه شد و روند اسپرماتوژنز مورد بررسی دقیق هیستولوژی قرار گرفت.
یافته‌ها حاکی از آن است که در مقایسه بین گروه‌های تجربی با گروه شاهد گروه‌هایی که دوز بالای عصاره را دریافت کرده بودند، تغییراتی مانند ضخیم‌شدگی غشای پایه لوله اسپرم‌ساز، کاهش سلول‌های اپیتلیوم ژرمینال، پرخونی در بافت بیضه را نشان دادند.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که غلظت بالای عصاره منجر به ایجاد تغییرات ساختمانی و تغییر روند اسپرماتوژنز در بیضه می شود که این امر می‌تواند زمینه ساز بررسی‌های جامع‌تر جهت آزمایش بر روی انسان به عنوان داروی ضد باروری طبیعی و بدون خطر باشد.
مشروح این پژوهش در مجله دانشگاه علوم پزشکی تهران به چاپ رسیده است.
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه