نکات رژیمی برای بیماری لوپوس

علیرغم آنچه ممکن است خوانده باشید، هیچ رژیم مشخصی برای لوپوس وجود ندارد. درست مانند هر بیماری دیگری، شما باید از غذاهای سالم از جمله میوه های تازه، سبزیجات، غلات کامل، حبوبات، چربی های گیاهی، پروتئین های بدون چربی و ماهی استفاده کنید.

با این حال، برخی از غذاها ممکن است برای کنترل علائم شما بهتر از غذاهای دیگر باشند. به خواندن ادامه دهید تا بدانید چه چیزی را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

به جای گوشت قرمز، ماهی چرب مصرف کنید

گوشت قرمز مملو از چربی اشباع شده است که می تواند به بیماری های قلبی کمک کند. ماهی سرشار از امگا 3 است. سعی کنید بیشتر بخورید:

• ماهی سالمون
• ماهی تن
• ماهی خال مخالی
• ساردین

امگا 3 اسیدهای چرب اشباع نشده ای هستند که به محافظت در برابر بیماری های قلبی و سکته کمک می کنند. آنها همچنین می توانند التهاب را در بدن کاهش دهند.

غذاهای غنی از کلسیم بیشتر مصرف کنید

داروهای استروئیدی که ممکن است برای کنترل لوپوس مصرف کنید، می تواند استخوان های شما را پوک کند. این عارضه جانبی شما را در برابر شکستگی آسیب پذیرتر می کند. برای مقابله با شکستگی، غذاهایی بخورید که دارای کلسیم و ویتامین D بالا هستند. این مواد مغذی استخوان های شما را تقویت می کند.

غذاهای غنی از کلسیم عبارتند از:

• شیر کم چرب
• پنیر
• ماست
• توفو
• لوبیا
• شیرهای گیاهی غنی شده با کلسیم
• سبزیجات با برگ سبز تیره مانند اسفناج و کلم بروکلی

اگر کلسیم و ویتامین D کافی را از طریق غذا به تنهایی دریافت نمی کنید، از پزشک خود در مورد مصرف مکمل بپرسید.

چربی های اشباع و ترانس را محدود کنید

هدف همه باید خوردن رژیم غذایی کم چربی اشباع و ترانس باشد. این امر به ویژه در مورد افراد مبتلا به لوپوس صادق است. استروئیدها می توانند اشتهای شما را افزایش داده و باعث افزایش وزن شوند، بنابراین مهم است که مراقب آنچه می خورید باشید.

سعی کنید بر غذاهایی تمرکز کنید که بدون پر کردن تان به شما احساس سیری دهند مانند سبزیجات خام، ذرت بوداده و میوه.

از مصرف یونجه و سیر خودداری کنید

یونجه و سیر دو ماده غذایی هستند که در صورت داشتن لوپوس احتمالاً نباید در بشقاب غذایتان باشند. جوانه یونجه حاوی آمینو اسیدی به نام L-canavanine است. سیر حاوی آلیسین، درایین و تیوسولفینات ها است که می تواند سیستم ایمنی بدن شما را بیش از حد تقویت کرده و علائم لوپوس را افزایش دهد.

افرادی که یونجه خورده اند با درد و خستگی عضلانی واکنش نشان داده اند و پزشکان آنها در نتایج آزمایش خون آنها تغییراتی را مشاهده کرده اند.

سبزیجات nightshade را کنار بگذارید

اگرچه هیچ شواهد علمی برای اثبات آن وجود ندارد، برخی از افراد مبتلا به لوپوس متوجه می شوند که به سبزیجات شب بو حساس هستند. این سبزیجات شامل:

• سیب زمینی سفید
• گوجه فرنگی
• فلفل تند و شیرین
• بادمجان

برای ثبت آنچه می خورید، یک دفتر خاطرات غذایی داشته باشید. هرگونه مواد غذایی، از جمله سبزیجاتی را که باعث می شود علائم شما در هر بار خوردن، برانگیخته شوند، حذف کنید.

مراقب مصرف الکل خود باشید

الکل می تواند با برخی از داروهایی که برای کنترل بیماری خود مصرف می کنید تداخل داشته باشد. به عنوان مثال، نوشیدن هنگام مصرف داروهای NSAID مانند ایبوپروفن (موترین) یا ناپروکسن (ناپروسین) می تواند خطر خونریزی معده یا زخم معده را افزایش دهد. الکل همچنین می تواند اثر وارفارین (کومادین) را کاهش دهد و ممکن است عوارض جانبی بالقوه متوترکسات کبدی را افزایش دهد.

نمک را کنار بگذارید

نمکدان را کنار بگذارید و شروع به خوردن غذاهایی با سدیم کمتر کنید. در اینجا چند نکته برای رستوران رفتن وجود دارد:

• سس های مناسب خود را کنار غذا سفارش دهید زیرا اغلب سدیم بالایی دارند.
• درخواست کنید که سفارش شما بدون نمک اضافه پخته شود.
• سبزیجات غنی از پتاسیم سفارش دهید.

خوردن بیش از حد نمک می تواند فشار خون شما را افزایش داده و خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد، در حالی که پتاسیم می تواند به مقابله با فشار خون بالا کمک کند. لوپوس شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های قلبی قرار می دهد.

برای افزایش طعم غذا، ادویه جات و چاشنی های دیگر را جایگزین کنید، مانند:

• لیمو
• گیاهان دارویی
• فلفل
• پودر کاری
• زردچوبه

تعدادی از گیاهان و ادویه جات در وب به عنوان مسکن علائم لوپوس فروخته شده است. اما شواهد بسیار کمی وجود دارد که هر یک از آنها واقعاً کار می کنند.

این محصولات می توانند با داروهایی که برای لوپوس مصرف می کنید تداخل داشته باشند و عوارض جانبی ایجاد کنند. از هیچ گونه داروی گیاهی یا مکمل بدون مشورت با پزشک خود استفاده نکنید.

حرف آخر

بیماری لوپوس بر روی هر فرد متفاوت تأثیر می گذارد. تغییر رژیم غذایی که برای یک نفر جواب می دهد ممکن است برای شما موثر واقع نشود. داشتن یک دفترچه غذایی و گفتگوی آزاد با پزشک و متخصص تغذیه به شما کمک می کند تا تعیین کنید که چگونه غذاهای مختلف به علائم شما کمک می کند یا آسیب می رساند.

منبع:

healthline