مفهوم آزادی زمان و نحوه گذراندن عمر

اگر موفقیت را بر اساس آزادی زمان و نه پول اندازه گیری کنیم، چه می شود؟ اگر تمرکز خود را بر میزان درآمد خود قرار دهیم و در عوض به این بپردازیم که چه تعداد دوست داریم، چه قدر خندیم و از لحظاتی که هر روز را تشکیل می دهد چگونه لذت می بریم چه می شود؟

در دنیای امروز، ما اغلب در مورد آزادی مالی می نویسیم. ما برنامه هایی را برای پس انداز، سرمایه گذاری روی خود و رشد خود تدوین می کنیم. ما مقادیر خاصی از پول را هدف و آرزوی خود تعیین می کنیم.

از طریق این ارقام، ما خود و جستجوی خاص خود را تعریف می کنیم. ما در تلاش هستیم تا سکه های خود را پس انداز کنیم و همانطور که انجامش می دهیم، بر اهداف پولی خود تمرکز می کنیم.

اما وقتی مسابقه به سوی استقلال مالی به پایان می رسد، چه اتفاقی می افتد؟ وقتی به سفر خود فکر می کنید، چه چیزی را خواهید دید؟ وقتی به ارقام دارایی ها و حساب های خود نگاه می کنید، متوجه چه چیزی می شوید؟

اگر آنقدر خوش شانس باشید که به پایان سفر خود برسید، جایزه واقعی به چشم می آید. در نهایت، پول مهم نیست. این زمان آزادی است که در انتظار شماست.

آزادی زمان چیست؟

امروزه ما به طور سنتی موفقیت را با میزان دارایی ها و مالکیت خود می سنجیم. ما خانه های بزرگتر، وسایل نقلیه لوکس و تعطیلات عجیب و غریب را تحسین می کنیم و روزهای خود را صرف کسب درآمد برای پرداخت این همه گنجینه می کنیم. اما با انجام این کار، ما ارزشمندترین منبع را نادیده می گیریم: زمان ما.

آزادی زمان به این معنا است که زمان محدود و ارزشمند است. وقتی روزهای عمرمان کم می شود، نمی توانیم ساعت را عقب برگردانیم یا زمان بیشتری بخواهیم. ما نمی توانیم زمان متوقف شدن را بخواهیم زیرا ما حداکثر استفاده را از دقیقه هایی که تا کنون دریافت کرده ایم، نداشته ایم.

آزادی زمان به ما اجازه می دهد تا دقیقه های تشکیل دهنده روزهایمان را مدیریت کنیم. در اصل، این امر ما را قادر می سازد که وقت شناس باشیم. شخصی مسئول که کنترل ساعات بیداری اش را دارد.

در حالی که ما نمی توانیم هر لحظه هر کاری را که می خواهیم انجام دهیم، می توانیم هر روز بیشتر از آنچه دوست داریم انجام دهیم. وقتی آزادی زمان را به دست می آوریم، می توانیم بر موضوعاتی تمرکز کنیم که برای ما بسیار نزدیک و عزیز هستند که به ما کمک می کند زمان کمتری را صرف چیزهایی کنیم که اصلاً اهمیتی ندارند.

زنگ ساعت

من فکر می کنم همیشه از ساعت زندگی که در مقابل من ایستاده است آگاه بوده ام. در حالی که اکثر بچه ها منتظر تولدهای آینده خود هستند، وقتی تقویم به روز تولد من می افتاد، من گریه می کردم.

من نمی خواستم بزرگ شوم. بزرگ شدن به این معنی بود که پدرم نمی توانست با محبت مرا هر شب قبل از خواباندن به رختخواب ببرد و دیر یا زود، آنقدر بزرگ می شدم که نمی توانستم در آغوش مادرم بخوابم.

در اواخر نوجوانی و بیست سالگی ساعت را فراموش کردم اما وقتی یک اختلال پزشکی غیرمنتظره تقریباً به زندگی من پایان داد، صدای تیک تاک دوباره بلندتر شد.

با افزایش سن، گذر زمان فوری و آشکارتر می شود. نادیده گرفتن چین و چروک های صورت یا سفیدی موها به شدت دشوار است.

ایده آزادی زمان

این تشخیص زمان به من کمک کرد تا نه سال پیش از حرفه ام دور شوم. من نمی خواستم یک لحظه گرانبهاd دیگر را در یک اتاقک هدر دهم. به خاطر پس اندازهای قبلی ما و ادامه کار شوهرم مجبور هم نبودم.

من آزادی تمام وقت ندارم اما ترک شغل باعث شده که بتوانم بچه هایم را در آغوش بگیرم، برای هر کاری که دوست دارم داوطلب شوم و عمدتا در لحظه زندگی کنم.

البته همه می دانند که نوزادان ساعت های مخصوص خود را دارند. علیرغم ترک حرفه ام، من مطمئناً به آزادی زمان نرسیدم. بچه های من هر سه ساعت یکبار به عنوان نوزاد بیدار می شدند و هنوز صبح زود از رختخواب بیرون می آیند.

این سال گذشته اولین نگاه اجمالی به آزادی زمان بود. برای اولین بار، من با صدای زنگ ساعت یا بچه های نیازمند توجه بیدار نشدم. من در زمان همه گیری ویروس کرونا دو پسرمان را در خانه آموزش دادم، بنابراین نیازی به نگرانی در مورد زنگ مدرسه، ورزش یا فعالیت های بعد از مدرسه نداشتیم.

برنامه من کاملاً باز نبود اما ناگهان با زمان بیشتری از آنچه تصور می کردم روبرو شدم.

مشکل بازنشستگی سنتی: انتظار برای آزادی زمان

بازنشستگی سنتی به ما می گوید سرگرمی سی تا چهل سال پس از شروع کار شروع می شود. اگر از این قوانین پیروی کنیم، با صبر و حوصله منتظر دو هفته تعطیلات در هر سال و بازنشستگی هستیم که ده ها سال دیگر در راه است.

در این میان، اکثر ما اهداف خود را به تأخیر می اندازیم:

• روزی کتابی خواهم نوشت.
• یک روز، من ساعت های بی شماری را صرف عکاسی از افراد و چیزهایی می کنم که دوستشان دارم.

اما آیا ما رویاهای خود را برای آینده ای که ممکن است هرگز به وقوع نپیوندد به تعویق می اندازیم؟ اگر به سن بازنشستگی نرسیم یا آنقدر سالم نباشیم که وقتی به آنجا می رسیم از آن لذت ببریم چه می شود؟ اگر اهداف خود را آنقدر در آینده پیش ببریم که هرگز فرصتی برای دستیابی به آنها پیدا نکنیم، چطور؟ آیا نمی توانیم قبل از فرا رسیدن زمان آزاد، زندگی کامل و پاداشی داشته باشیم؟

مراحل دستیابی به آزادی زمان

آزادی زمان زیبا به نظر می رسد، اما اکثر ما نمی توانیم به آن دست پیدا کنیم.

تا مرحله 5 ما می توانیم به دنبال استقلال مالی باشیم اما این سفر می تواند دهه ها طول بکشد.

بنابراین در این بین چه کاری می توانیم انجام دهیم؟ آیا می توانیم پیشرفت خود را در جهت اهدافمان از امروز آغاز کنیم؟ آیا می توانیم آزادی زمان را بدون انتظار برای پایان جاده به دست آوریم؟

من فکر می کنم ما می توانیم. در اینجا نحوه عمل به آن آمده است:

مرحله 1 – علایق خود را کشف کنید

چه چیز برای شما مهمترین است؟ اگر نیازی به کار نداشتید، با وقت خود چه می کردید؟ آیا آن را صرف تلاش های خلاقانه، داوطلبانه، ورزش، یادگیری مهارت های جدید، استراحت یا لذت بردن از همراهی عزیزان خود می کنید؟

برای تمرکز بر آزادی زمان، باید دید واضحی از نحوه گذراندن دقیقه هایی که روز شما را تشکیل می دهد، ایجاد کنید. چه چیزی شادی را برای دنیای شما به ارمغان می آورد؟ چه چیزی باعث می شود بدون زنگ ساعت از خواب بلند شوید؟

سعی کنید چشم انداز روشنی از آینده خود ایجاد کنید. اگر زمان یک منبع بی نهایت بود، چه اهدافی را برای رسیدن به آن آرزو می کردید؟

وقتی مطمئن نیستید، یک سوال حیاتی از خود بپرسید. اگر می دانستید که زندگی شما ظرف چند روز به پایان می رسد، می خواهید با زمان باقی مانده خود چه کنید؟ در مورد آن سوال خوب فکر کنید و توجه خود را بر روی پاسخی که پیدا کرده اید متمرکز کنید.

بله شما هنوز محدود به ساعت هستید اما این آزادی را دارید که تصمیم بگیرید چگونه اوقات فراغت خود را بگذرانید. حقیقت این است که ما همیشه محدودیت زمانی داریم. ما باید به طور روزانه بخوابیم، بخوریم و عملکردهای بدن را انجام دهیم. محدودیت های زمانی کار را نادیده بگیرید و برای بقیه روز خود آزادی زمانی پیدا کنید.

مرحله 2 – اهداف خود را به وظایف عملی تقسیم کنید

پس از کشف علایق خود، زمان آن فرا رسیده است که اهداف خود را به کارهای قابل اجرا تقسیم کنید. برای نوشتن کتابی که همیشه می خواستید بنویسید، نیازی به بازنشستگی ندارید. هر کتابی با پاراگراف اول شروع می شود، بنابراین همزمان روی چند صفحه تمرکز کنید. برای دویدن در یک ماراتن نیازی به ترک شغل خود ندارید. برای شروع، باید بیرون بروید و در اطراف محله خود بدوید.

همین امر در مورد هر هدف مهمی صادق است. کار کردن روی مراحل بزرگ دشوارتر است اما مراحل کوچک به شما کمک می کند تا به آنجا برسید. هنگامی که وظایف را تجزیه می کنید، برای هر کدام از آنها زمان کوچکتری می گذارید که آسان تر است.

مرحله 3 – روز کاری خود را کوتاه کنید

در مرحله بعد، کار خود را با دقت بررسی کنید. اکثر ما بیش از هشت ساعت را صرف فعالیت های مرتبط با کار می کنیم. ما زمان خود را برای آماده شدن برای کار و رفت و آمد به آن اختصاص می دهیم و بسیاری از ما نیز ساعت های زیادی را پس از پایان روز کاری همچنان به کار اختصاص می دهیم.

آیا می توانید محدودیت هایی را در این ساعات اضافی قرار دهید؟ آیا می توانید مدت زمانی را که برای رفت و آمد صرف می کنید یا اضافه کار را کاهش دهید، تغییر دهید؟ آیا مدیر شما برای برنامه های فشرده یا گزینه های از راه دور مشکلی ندارد؟

چقدر زمان را صرف فکر کردن در مورد کار خارج از ساعات معمول می کنید؟ آیا می توانید راه هایی برای کاهش زمان و انرژی صرف شده در فعالیت های مرتبط با کار که درآمد اضافی ندارند، پیدا کنید؟

در صورت امکان پایان روز کاری خود را برنامه ریزی کنید. این بدان معناست که لپ تاپ خود را ببندید و اعلان های ایمیل و پیام های متنی را خاموش کنید.

مرحله 4 – زمان خود را برنامه ریزی کنید

ممکن است مانند آزادی زمان به نظر برسد اما این با زمان بندی باید با یکدیگر مغایرت داشته باشد. برای تمرکز بر موارد مهم، باید زمانی را برای آنها تعیین کنید.

قرارهای خود را طوری تنظیم کنید که وقت خود را به روشی که مناسب می دانید بگذرانید. این رویدادها را مانند تقاضای دندانپزشک یا جلسات به تقویم خود اضافه کنید.

در ابتدا روی تکه های بزرگ زمان تمرکز نکنید. با افزایش های کوچک، حتی ده تا بیست دقیقه، شروع کنید و به آرامی افزایش دهید.

اگر فرزندانی دارید در زمان هایی که با آنها کاری ندارید کار کنید. به عنوان مثال، می توانید صبح قبل از بیدار شدن بچه ها یا عصر درست پس از خوابیدن نقاشی کنید یا بنویسید.

اگر شریک زندگی دارید، از او بخواهید که یک روز از هفته چند ساعت مراقب بچه ها باشند. سپس آن را تغییر دهید تا شریک زندگی شما هم بتواند روی پروژه های مورد علاقه خود تمرکز کند.

این رویدادها را جدی بگیرید. هنگامی که آنها در تقویم شما ظاهر می شوند، کار خود را متوقف کنید و روی کاری که می خواهید انجام دهید تمرکز کنید. در این زمان کارهای خانه را انجام ندهید، شام درست نکنید یا سایر کارهای خانه را انجام ندهید. از زمانی که اختصاص داده اید برای خود استفاده کنید.

مرحله 5 – تعهدات را از تقویم خود حذف کنید

صحبت از تقویم ها شد اکنون زمان حذف تعهدات از لیست کارهای ماهانه است. چه جلسات، قرار ملاقات ها و سایر تعهداتی را می توانید از زندگی خود حذف کنید؟

از حذف کردن چیزهایی که شادی را برای شما به ارمغان نمی آورند دریغ نکنید. اگر احساس می کنید فعالیتی بیهوده یا رو به زوال است، آن را از تقویم خود پاک کنید.

زمان را بی حد و حصر تصور کنید. چه موانعی شما را از برنامه ریزی زمان برای فعالیت ها و رویدادهای مهم باز می دارد. آیا می توانید آنها را یکی یکی حذف کنید؟

مرحله 6 – از تلف کردن زمان خودداری کنید

اگر شغلی ندارید، می توانید به ابرها خیره شوید و بی خیال در شبکه های اجتماعی پرسه بزنید. اما اگر آزادی تمام وقت ندارید، باید از این زمان وقفه اجتناب کنید.

برای دستیابی به این هدف دو راه وجود دارد. اول، صبح گوشی خود را روی تخت در دست نگیرید. در عوض، از رختخواب بیرون بروید، دوش بگیرید و روز خود را ادامه دهید.

وقتی صبح به باشگاه می روید یا چیزی می نویسید، درست بعد از اینکه بچه ها را به مدرسه می برید، همیشه احساس بهتری خواهید داشت.

در مورد فعالیت هایی که زمان زیادی را در انتهای روز می سوزاند نیز فکر کنید. اگر می دانید که تماشای قسمت های یک سریال باید شما را تمام شب بیدار نگه دارد، برای تماشای آن محدودیت زمانی تعیین کنید.

مرحله 7 – زمانی را برای استراحت، ریلکس کردن و وقت گذراندن اختصاص دهید

اکثر ما در وقایع روزمره در زندگی خود احساس عجله می کنیم اما زمان خاصی را برای استراحت، ریلکس کردن یا گذراندن وقت اختصاص نمی دهیم. در عوض، ما کاملاً خسته روی مبل می افتیم و نمی توانیم بلند شویم تا مدت زیادی بعد از فرا رسیدن شب همینطور می مانیم.

اطمینان حاصل کنید که از مقداری از وقت آزاد خود برای استراحت و لذت استفاده کنید. زمانی را برای ریلکس کردن در تقویم خود برنامه ریزی کنید. این بدان معناست که یک کتاب بردارید، قدم بزنید، در یک وان آب گرم لم بدهید. مهم نیست چه کار می کنید فقط مطمئن شوید که فعالیت شما به استراحت تان کمک می کند.

بگذارید این زمانی باشد که شما از خود مراقبت کنید و به بدن خود در تجدید قوا کمک کنید.

مرحله 8 – اتلاف وقت را در عواملی که نمی توانید تغییر دهید متوقف کنید

من زمان زیادی را صرف روابط ناسالم، نگرانی ها و پشیمانی کرده ام. من روی چیزهایی تمرکز کرده ام که نمی توانم آنها را تغییر دهم یا جبران کنم و در جوانی ام، بسیار محدود بر بالا رفتن از پله های موفقیت تمرکز کرده بودم. زمان ما محدود است. سعی کنید آن را در تلاش های بیهوده هدر ندهید.

دستیابی به آزادی زمان در حال حاضر

اگر احساس می کنید گیر کرده اید، به سخنرانی آغازین استنفورد 2005 استیو جابز توجه کنید که در آن گفت:

“وقتی 17 ساله بودم، جمله ای را خواندم که می گوید: “اگر هر روز را طوری زندگی کنید که گویی آخرین روز زندگی شماست، روزی مطمئناً حق به شما خواهد رسید. این بر من تأثیر گذاشت و از آن زمان، در 33 سال گذشته، من هر روز صبح در آینه نگاه می کردم و از خود می پرسیدم: “اگر امروز آخرین روز زندگی من بود، آیا می خواستم آنچه را که در حال انجام آن هستم انجام دهم؟ و هر زمان که پاسخ برای روزهای متوالی “نه” بوده است، می دانستم که باید چیزی را تغییر دهم.

به خاطر سپردن اینکه من به زودی خواهم مرد، مهمترین ابزاری است که تا به حال با آن روبرو شده ام تا به من در انتخاب های بزرگ زندگی کمک کند. زیرا تقریباً همه چیز – همه انتظارات بیرونی، همه غرور، همه ترس از خجالت یا شکست – این موارد فقط در مواجهه با مرگ از بین می روند و تنها چیزی را که واقعاً مهم است باقی می گذارند. به خاطر سپردن اینکه شما خواهید مرد، بهترین راهی است که من می دانم تا از دام فکر این که چیزی برای از دست دادن دارید اجتناب کنید.”

زمان شما محدود است، بنابراین آن را برای زندگی به میل دیگران هدر ندهید. گرفتار این نباشید که با نتایج تفکر دیگران زندگی کنید. نگذارید سر و صدای نظرات دیگران صدای درونی شما را خفه کند و مهمتر از همه، شجاعت دنبال کردن قلب و شهود خود را داشته باشید. آنها به نوعی می دانند که واقعاً می خواهید به چه چیزی تبدیل شوید. بقیه چیزها فرعی هستند.

ممکن است در حال حاضر آزادی کامل زمانی نداشته باشید اما می توانید برای تغییر آن مسیر تعیین کنید. جستجوی آزادی مالی شما را در مسیر درستی قرار می دهد اما منتظر نمانید تا بازنشسته شوید تا از دقیقه های خود بیشترین استفاده را ببرید. در حال حاضر آنچه را که برای شما اهمیت دارد مشخص کنید و فضا و زمان را برای آن تعیین کنید!

منبع:

onefrugalgirl