مشکل اصلی رژیم غذایی مدیترانه ای چیست؟

احتمالاً با رژیم غذایی مدیترانه ای آشنا هستید. این رژیم به طور مداوم به عنوان سالم ترین رژیم غذایی موجود در جهان رتبه بندی می شود و مطالعات متعدد آن را با خطر کمتر بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی و دیابت نوع 2 و همچنین خطر کمتر مرگ زودرس مرتبط می دانند اما در حالی که چیزهای زیادی برای جشن گرفتن در مورد رژیم غذایی مدیترانه ای وجود دارد، یک مشکل بزرگ نیز وجود دارد که ما به اندازه کافی در مورد آن صحبت نمی کنیم.

این رژیم بر اساس الگوهای غذایی سنتی کشورهای اروپایی مدیترانه ای است اما غذاهای سنتی بسیاری از کشورهای دیگر متفاوت است.

به‌علاوه، تفسیر فعلی رژیم آن‌ طور که گفته می‌ شود انعطاف‌ پذیر یا قابل دسترس نیست، زیرا به شدت به غذاهایی متکی است که برای بسیاری از افراد دور از دسترس است.

این مقاله بیشتر به بررسی این موضوع می‌ پردازد که چگونه می‌توانیم رژیم غذایی مدیترانه‌ ای را بدون توجه به میراث فرهنگی و غذاهای ترجیحی و برخی از مشکلات تحقیقات اولیه فراگیرتر کنیم.

رژیم غذایی مدیترانه ای نماینده کل منطقه مدیترانه نیست

21 کشور دریای مدیترانه را لمس می کنند: آلبانی، الجزایر، بوسنی و هرزگوین، کرواسی، قبرس، مصر، فرانسه، یونان، اسرائیل، ایتالیا، لبنان، لیبی، مالت، موناکو، مونته نگرو، مراکش، اسلوونی، اسپانیا، سوریه، تونس و ترکیه

با این حال، رژیم غذایی مدیترانه ای اساساً بر اساس غذاهای سنتی ایتالیا، یونان، اسپانیا و جنوب فرانسه است، به استثنای غذاهای کشورهای اروپای شرقی، خاورمیانه و آفریقا در منطقه.

دلیل این امر را می توان در مطالعه هفت کشور جستجو کرد. از سال 1952 تا 1957، محقق آمریکایی آنسل کیز مطالعات غیررسمی و اکتشافی را در هفت کشور انجام داد: ایتالیا، یونان، یوگسلاوی، هلند، فنلاند، ژاپن و ایالات متحده.

محققان الگوهای غذایی را در هر یک از این کشورها مورد مطالعه قرار دادند و میزان بیماری قلبی، دیابت و عوامل خطر مانند کلسترول بالا، فشار خون بالا و سیگار کشیدن را اندازه گرفتند.

در نهایت، کیز و تیم او به این نتیجه رسیدند که الگوهای غذایی در ایتالیا و یونان با میزان پایین‌ تر بیماری‌ های قلبی و مرگ و میر ناشی از همه علل در این کشورها مرتبط است. بنابراین، کیز شروع به ترویج این روش غذا خوردن برای سلامتی بهتر و کاهش خطر بیماری کرد.

امروزه کارشناسان روش های تحقیق کیز را مورد انتقاد قرار می دهند. یکی از مقاله‌ های اخیر منتشر شده در مجله Critical Dietetics اشاره می‌کند که این مطالعه داده‌ ها را فقط از مردان جمع‌ آوری کرده است و به استثنای ژاپن، فقط جمعیت‌ های عمدتاً سفیدپوست را شامل می‌ شود.

دلیل اینکه غذاهای غیراروپایی بخشی از رژیم غذایی مدیترانه ای نیستند این نیست که مواد مغذی کمتری دارند، بلکه این است که این کشورها در تحقیقات اولیه گنجانده نشده اند.

تمرکز فقط بر غذاهای اروپایی ممکن است انگ باشد

به طور کلی، کارشناسان موافق هستند که رژیم غذایی مدیترانه ای مغذی است. بر غذاهای گیاهی کامل (میوه ها، سبزیجات، آجیل، دانه ها، حبوبات و غلات کامل)، پروتئین بدون چربی و چربی های اشباع نشده تاکید دارد. این مشابه چیزی است که دستورالعمل های غذایی برای آمریکایی ها توصیه می کند.

اما به طور خاص نام بردن از غذاهای ایتالیا، یونان، اسپانیا و فرانسه لزوما مفید نیست و بسیاری از فهرست های غذایی رژیم مدیترانه ای فاقد تنوع فرهنگی هستند.

شانا اسپنس متخصص تغذیه ثبت شده در شهر نیویورک می گوید: «گفتن اینکه یک منطقه (و واقعاً سه یا چهار کشور) غذای سالم می خورند، به این معنی است که سایر کشورها و غذاهای فرهنگی آنها سالم نیستند که می تواند به نوعی یک انگ باشد.

رژیم واقعی مدیترانه ای بسیار فراتر از غذاهای اصلی اروپایی مانند ماهی و روغن زیتون است.

آلیس فیگوئروا، متخصص تغذیه، می گوید: «هر کشور و یا گروه فرهنگی در منطقه مدیترانه فرهنگ غذایی و ترجیحات منحصر به فرد خود را دارد. ما نه تنها باید کشورهای اروپایی بلکه کشورهای آفریقایی و خاورمیانه را نیز برجسته کنیم.

اصول اساسی رژیم غذایی مدیترانه ای را می توان در هر غذای فرهنگی به کار برد

اسپنس می‌ گوید، گسترش ایده ما در مورد ظاهر رژیم مدیترانه‌ ای نیز می‌ تواند آن را برای مردم پایدارتر و واقعی‌ تر کند. “اگر کسی ذائقه غذاهای دریایی یا زیتون را نداشته باشد، این شیوه غذا خوردن پایدار نخواهد بود.”

به همین ترتیب، اگر کسی نتواند همیشه این غذاهای اصلی مدیترانه ای را بخورد، ممکن است دلسرد شود و احساس کند که تغذیه سالم دور از دسترس است.

از سوی دیگر، تمرکز بر الگوهای کلی در رژیم غذایی مدیترانه ای، مانند خوردن مقدار زیادی از غذاهای گیاهی و انتخاب چربی های غیراشباع به جای چربی های اشباع، آن را انعطاف پذیرتر و قابل تنظیم تر می کند.

اسپنس می گوید: «هر فرهنگی از سبزیجات، میوه ها و غلات استفاده می کند. افزودن تعداد بیشتری از این غذاها به رژیم غذایی خود عالی است و راه‌ هایی برای انجام این کار وجود دارد بدون اینکه فکر کنید میراث خاص شما نادرست است زیرا در رسانه‌ های رایج مورد تجلیل قرار نمی‌ گیرد.»

فیگوئروا همچنین خاطرنشان می‌ کند که بسیاری از فرهنگ‌ های غیر اروپایی غذاهای مشابهی را در خود جای داده‌ اند: کاری سبزیجات از غذاهای هندی است، استیر فرایز ها یک غذای اصلی در آسیای جنوب شرقی است، خورش‌ های گواتمالایی با مقدار زیادی سبزیجات و کمی گوشت درست می‌ شوند، و غذاهای اتیوپیایی به شدت روی حبوبات تکیه می کنند.

در حالی که این غذاها لزوماً آنهایی نیستند که در کتاب های آشپزی رژیم مدیترانه ای برجسته شده اند، آنها حاوی بسیاری از غذاها و مواد مغذی مشابه هستند.

در نهایت، موادی که در یونان، ایتالیا و اسپانیا اصلی هستند ممکن است برای همه قابل دسترس یا لذت بخش نباشند.

اما فقط به این دلیل که هر شب ماهی و روغن زیتون نمی خورید به این معنی نیست که عادات غذایی شما مغذی نیست یا نمی توانید از مزایای رژیم مدیترانه ای بهره مند شوید.

حرف آخر

رژیم غذایی مدیترانه ای واقعاً مغذی و سلامت است، اما تمرکز آن بر غذاهای اروپایی بسیاری از غذاهای فرهنگی دیگر را که به همان اندازه مغذی هستند حذف می کند.

خوردن برخی از غذاهای سنتی یونانی و ایتالیایی که اغلب در رژیم غذایی مدیترانه ای می بینیم، مانند ماهی سالمون با فتا و گوجه فرنگی، می تواند یک روش خوشمزه و سالم برای سالم خوردن و شاید نوع غذایی که دوست دارید باشد.

داشتن انعطاف پذیری در هر رژیم غذایی یا الگوی غذایی مهم است و اگر احساس می کنید خوراکی ها و غذاهای مورد علاقه شما از بحث حذف شده اند، سعی کنید الگوهایی را از رژیم غذایی با غذاهایی که دوست دارید اتخاذ کنید.

به جای اینکه از رژیم غذایی مدیترانه ای پیروی کنید، سعی کنید مقدار زیادی غذاهای گیاهی بخورید و چربی های غیراشباع را به جای چربی های اشباع شده انتخاب کنید.

منبع:

healthline