ایمیل های مختلفی به من فرستاده می شود. یکی می گوید: “من می خواهم کارم را رها کنم تا در خانه با بچه هایم بمانم.” دیگری می گوید: “من می خواهم مادری خانه نشین باشم.” هر ایمیل یک داستان منحصر به فرد را بیان می کند و در حالی که جزئیات متفاوت است، سوال حاصله تقریباً همیشه یکسان است. آیا باید به مادر شدن فکر کنم یا در محل کارم بمانم؟
مادر خانه دار در مقابل مادر شاغل
من در تصمیم گیری برای مادر خانه نشین در مقابل مادر شاغل متخصص نیستم. من فقط مادری هستم که تصمیم شخصی خود را در اینترنت به اشتراک گذاشت. با این حال، از زمانی که من در مورد انتخاب خود برای تبدیل شدن به مادر شدن و در خانه ماندن نوشتم، خوانندگان برای مشاوره به من ایمیل زدند.
دیروز، ایمیلی دریافت کردم که مملو از افکار، نگرانی ها و هیجانات بود. مثل خیلی های دیگر که خوانده ام اینگونه شروع شد. “من کار خوبی دارم اما از کار کردن لذت نمی برم. من می خواهم مادر خانه دار شوم.” سه هزار کلمه بعد، ایمیل با یک سوال ساده به پایان رسید: آیا فکر می کنید من باید شغلم را ترک کنم؟
مردان و زنان درخشان، با استعداد و موفق در جستجوی راهنمایی به وبلاگ من بر می خورند.
متأسفانه من نمی توانم به خوانندگان خود بگویم چه کار کنند. این یک تصمیم شخصی است که آنها باید برای خود بگیرند. در عوض، من جزئیات مربوط به وضعیت خود و راهنمایی هایی را که ممکن است مفید باشد به اشتراک می گذارم.
مادر خانه دار
قبل از تولد پسرم، شغل من زندگی من بود. من به عنوان یک مهندس نرم افزار کار می کردم و از همه لحاظ، من یک مدیر فوق العاده بودم که به سرعت از نردبان موفقیت بالا رفتم.
اگر زندگی طبق برنامه پیش می رفت، شاید هنوز کار می کردم اما در عوض، زندگی حرفه ای من دچار اتفاقات غیرمنتظره ای شد. در سال 2011، تنها دو هفته پس از اعلام بارداری، من اخراج شدم. کل تیم من، به همراه دویست کارمند دیگر در بخش من، بیکار شدند.
من به سرعت یک شغل جدید پیدا کردم و با هشت ماه تاخیر در شروع کار مذاکره کردم! چک حق سنوات خدمت بیست و شش هفته ای من تا زمانی که به سر کار برنگشته بودم به راحتی صورت حساب هایم را پوشش می داد.
من شغلم را رها کردم تا مادری خانه دار شوم
قرار بود ماندن من در خانه موقت باشد اما پس از چند ماه، تغییر نظر دادم. من آمادگی شروع مجدد حرفه ام را نداشتم. من و شوهرم دستمزد جدایی نداشتیم، بنابراین نیاز مالی فوری به بازگشت وجود نداشت.
با رئیس جدیدم تماس گرفتم تا خبر را به او بگویم. سپس اشکم سرازیر شد. این یکی از سخت ترین تصمیماتی بود که تا به حال گرفته بودم.
نه سال است که کارم را رها کرده و مادری خانه دار شده ام. در این تصمیم چیزی است که ای کاش قبل از استعفای من کسی به من می گفت.
آیا باید مادری خانه دار شوم؟
در وهله اول قبل از اینکه شغل خود را رها کنید، لازم است آنچه را که رها می کنید در نظر بگیرید. برخی از خانم ها دوست دارند در خانه با بچه های خود بمانند و برخی دیگر از آن متنفرند. ممکن است تبدیل شدن به یک مادر در خانه ایده آل به نظر برسد اما برای برخی از افراد ممکن است بسیار کسل کننده به نظر برسد.
این تجربه بستگی به سن فرزندان شما، نوع رویکرد اجتماعی شما و نحوه گذراندن وقت دارد. قبل از تصمیم به استعفا، از خود بپرسید که چرا می خواهید در خانه بمانید و چقدر می خواهید با فرزندان خود وقت بگذرانید.
برخی از والدین می خواهند هر لحظه را با فرزندان خود بگذرانند. دیگران فقط کمی از زمان خود را می خواهند بابت این بگذارند. اگر در دسته دوم قرار گرفتید، وقت آن است که در محل کار سوالات خود را شروع کنید.
آیا می توانید در خانه کار کنید، ساعات کلی خود را کاهش دهید یا یک برنامه منعطف تر در رابطه با روال عادی فرزندان خود داشته باشید؟
آیا می توانید شغل فعلی خود را تغییر دهید تا از هر دو فضا بهترین استفاده را ببرید؟
دو نفر از همکاران سابق من ترتیبات کاری را در خانه ایجاد کردند که بهترین ها را در هر دو فضا ارائه می داد. مدیران آنها به آنها آزادی عمل بیشتری می دهند تا بر اساس برنامه فرزندان خود کار کنند. تا زمانی که همکاران من کار خود را به موقع به پایان می رساندند، مدیران آنها اهمیتی نمی دادند که آنها چگونه کار را انجام می دهند.
اگر به مدیر خود اعتماد دارید، یک مکالمه باز داشته باشید تا بتوانید در مورد گزینه های خود بحث کنید. آیا راه هایی وجود دارد که کار شما را کمتر استرس زا یا لذت بخش تر کند؟ آیا می توانید موقعیت های خود را تغییر دهید یا روش هایی را برای انجام کارهای کمتر استرس زا پیدا کنید؟
لیستی از کارهایی را که انجام می دهید بنویسید و آنها را با رئیس خود مرور کنید. کدام را می توانید شب یا صبح زود تکمیل کنید؟ بدانید چه زمانی باید در طول روز در دسترس باشید و آیا می توانید زمان خود را در دفتر کار کاهش دهید یا خیر.
همچنین می توانید در مورد کاهش ساعات کار در هفته سوال کنید. آیا می توانید روز کاری خود را از هشت ساعت به شش ساعت کاهش دهید؟ آیا می توانید برنامه خود را برای کار چهار روز به جای پنج یا شش روز در هفته تغییر دهید؟
تصور نکنید که شما باید بین مادر تمام وقت، ماندن در خانه و مادر شاغل تمام وقت یکی را انتخاب کنید. با این حال، به خاطر داشته باشید که حتی با بهترین برنامه هم ایجاد تعادل بین خانواده و کار می تواند چالش برانگیز باشد.
حقوق و مزایای از دست رفته خود را محاسبه کنید
اگر نمی توانید یک برنامه کاری انعطاف پذیر ایجاد کنید یا مطمئن هستید که می خواهید استعفا دهید، وقت آن است که وضعیت مالی خود را مرور کنید.
در حال حاضر چقدر هزینه بیمه درمانی، دندانپزشکی، بینایی و زندگی روزمره می کنید؟ اگر از مزایای شریک زندگی خود استفاده کنید، چقدر باید ماهانه کمک کنید؟
در حالی که اعداد را بررسی می کنید، مطمئن شوید که افزایش دستمزد، پاداش ها و کمک ها را محاسبه می کنید. اگر پس از پرداخت هزینه های مراقبت از کودک و سایر هزینه ها پس انداز دارید، محاسبات بیشتری را انجام دهید تا ببینید چقدر از این سرمایه گذاری ها ده، بیست یا سی سال آینده ارزش خواهد داشت.
اگر می خواهید در خانه بمانید، فراموش نکنید که شریک زندگی شما چقدر درآمد دارد. آیا حقوق او می تواند شیوه زندگی فعلی شما را بدون درآمد اضافی پشتیبانی کند؟
در صورت عدم ترک کار، میزان هزینه خود را برای اقلام مرتبط با کار مشخص کنید. آمار ماهانه قبوض، لباس، غذا و مهد کودک را اضافه کنید. سپس این اعداد را با شریک خود مرور کنید. پس از کسر هزینه های مربوط به کار چقدر درآمد خواهید داشت؟ برخی از زوج ها متوجه می شوند که نباید استعفا دهند.
پس از بررسی اعداد، دیدگاه متعادلی از بحث خانه نشینی داشته باشید. به یاد داشته باشید که پول یک عامل در تصمیم گیری برای ماندن در خانه است اما تنها دلیل آن نیست.
آیا پول منبع استرس می شود؟
اگر می خواهید مادر خانه دار شوید، از شما می خواهم به وضعیت مالی خود نگاه کنید و ببینید آیا می توانید بدون ایجاد مشکلات مالی استعفا دهید.
دو راه برای تقسیم پول شما وجود دارد. می توانید درآمد بیشتری داشته باشید یا کمتر هزینه کنید. چه چیزی را می توانید کاهش دهید و چقدر می توانید قبل از استعفا صرفه جویی کنید؟ هرچه برای پرداخت صورتحساب خود هزینه کمتری داشته باشید، ترک کار راحت تر خواهد بود.
مزایای کار برای ایجاد پس انداز اضطراری و حساب پس انداز روز مبادا را ارزیابی کنید. اگر در حال حاضر در بانک پول دارید، ممکن است بتوانید استفاده کنید. اگر اینطور نیست، اکنون زمان صرفه جویی است. سعی کنید یک چشم انداز سالم ایجاد کنید تا پس از استعفا پول، منبع استرس نباشد.
به دنبال فرصت هایی برای کسب درآمد بیشتر باشید
به یاد داشته باشید که خروج از شرکت های بزرگ به این معنا نیست که دیگر هرگز پول در نمی آورید. به مهارت های فعلی خود فکر کنید و از خود بپرسید آیا ممکن است راه های دیگری برای کسب درآمد بدون یک شغل معمولی وجود داشته باشد. آیا می توانید برای کار آزاد، ایجاد یک وبلاگ، فروش اقلام در فضای مجازی یا ایجاد یک فروشگاه یا مزون اینترنتی وقت پیدا کنید؟ برای در آوردن پول اضافی چه کار دیگری می توانید انجام دهید؟
در دنیای ایده آل، می توانید این تکنیک ها را قبل از ترک شغل خود آزمایش کنید. اگر می توانید هزینه ها را کاهش دهید، به پول زیادی برای زندگی نیاز نخواهید داشت اما یافتن راه های کوچک برای افزایش درآمد شما نیز به همان اندازه مفید است.
انتظار نداشته باشید که ساعت ها در حال چرت زدن با کودک باشید. در همان ماه های اولیه خسته خواهید شد. ماندن در خانه با بچه ها زمان بر است و سال اول فوق العاده چالش برانگیز است.
از طرح هایی که وعده ثروتمند شدن شما را می دهند اجتناب کنید. مراقب دوستانی باشید که سعی می کنند شما را با داستان های فروش محصولات گران قیمت خود فریب دهند. شرکت ها مادرانی را که در خانه هستند می طلبند که به دنبال راه هایی برای افزایش درآمد خود هستند.
اشکال درآمدی مشروع را جستجو کنید و ببینید آیا می توانید بین آنچه خرج می کنید و آنچه برای پرداخت قبض نیاز دارید، تعادل ایجاد کنید.
وقتی شغل خود را ترک می کنید از چه چیزی دست می کشید؟
کار مزایایی خارج از حقوق شما دارد. آیا از گذراندن وقت با همکاران خود، کار روی پروژه های بلند مدت یا حل مشکلات پیچیده لذت می برید؟ آیا مشتاق هستید در محیطی کار کنید که به طور مداوم فعال باشید؟
دستیابی به همین منافع پس از ترک کار آسانی نیست. اگر قصد دارید در خانه با فرزندان خود بمانید، چگونه با دیگران تعامل خواهید داشت، مشکلات را حل می کنید یا برای تفکر عمیق وقت می گذارید؟
زندگی یک مادر در خانه می تواند به طرز باورنکردنی او را دچار احساس تنهایی کند. اگر تصمیم دارید شغل خود را ترک کنید، حتماً از همکاران خود ایمیل خصوصی آنها را بخواهید. هر چند ماه یکبار در جایی روبروی ساختمان اداری قدیمی ام با شریک تجاری سابقم برای خوردن پیتزا ملاقات می کردم. او هم از این ملاقات خوشحال بود.
من از طریق ایمیل با سایر همکاران در ارتباط بودم. ما دیگر کار مشترکی نداشتیم اما هنوز برای بحث مباحث زیاد داشتیم. والدین خانه دار می توانند تنها باشند. دوستان قبلی خود را تنها به این دلیل که کار را ترک می کنید، از زندگی خود دور نکنید.
به دنبال راه هایی برای خروج از خانه برای ملاقات با دوستان و همکاران سابق خود باشید. سپس راه های ملاقات با افراد جدید و ایجاد دوستی های جدید را بررسی کنید.
در مورد کار چه چیزی را از دست خواهید داد؟
در حالی که رویای مادر شدن و در خانه ماندن را داشتم، در اعماق وجودم می دانستم که دلم برای کار تنگ می شود. من اولین کار واقعی خود را در پانزده سالگی به عهده گرفتم.
سالها ارزش خود را با دارایی خالص خود پیوند می دادم. من مشتاق اعتبار سنجی خارجی و بررسی پایان سال با کارفرمایانی بودم که از کار من تعریف می کردند. از کار روی مشکلات پیچیده و آموزش مهارت های جدید به خودم لذت بردم. در حالی که من فرزندانم را با تمام وجود دوست دارم اما آنها بررسی رئیسم را ارائه نمی دهند و من به دریافت حقوق کارمندی عادت کرده بودم.
همچنین دلم برای مکالمات تحریک کننده تنگ شده بود. گفتگو در زمین بازی با مادران دیگر اغلب توسط کودکان گرسنه، خسته یا بی حوصله قطع می شد. برای من سخت بود که به مادر شدن و زندگی جدیدم عادت کنم.
مزایای تبدیل شدن به یک مادر خانه دار
ادامه کار مزایای خود را دارد اما ماندن در خانه هم مزایای بسیار خوبی دارد. اولاً، من دیگر احساس نمی کردم که محدودیت های زمانی در روزهای کاری وجود دارد. من نیازی نداشتم که یک لیست از فعالیت ها و کارهای خانه را در چند ساعت کوتاه شب یا آخر هفته تهیه کنم.
وقتی بچه هایم مریض می شوند، من نگران این نبودم که برای بهتر شدن آنها مرخصی بگیرم و وقتی روزهای برفی و COVID-19 مدارس را تعطیل کردند، من هیچ تلاشی نیاز نبود انجام دهم.
من مجبور نیستم در مورد قرارهای پزشک یا قرارهای دندانپزشک نگران باشم و رویدادهای ورزشی، تمرینات فوتبال و سایر فعالیت ها می تواند در هر شب از هفته اتفاق بیفتد.
در حالی که من باید فرزندانم را صبح به مدرسه برسانم، استرس اضافی برای سر کار رفتن به موقع ندارم. و وقتی روز به پایان می رسد، من فشار اضافی رانندگی به خانه، تعیین اینکه چه چیزی را بپزم و همچنین آماده کردن شام را احساس نمی کنم.
سطح استرس من پس از انتخاب مادر شدن و ماندن در خانه بسیار کاهش یافت.
شما فقط یک شانس دارید
وقتی در اواسط بیست سالگی بودم، از یک مشکل پزشکی شدید رنج می بردم که می توانست من را بکشد. من می دانم که زندگی کوتاه است و من باید روزی این را مسلم بدانم.
برخی از زنان شغل خود را دوست دارند و نسبت به کاری که انجام می دهند احساس اشتیاق می کنند اما من در اعماق وجودم می دانستم که از گذراندن آن سال های اولیه در نشستن در اتاقک پشیمانم.
من برای زمانی که با فرزندانم گذرانده ام برای همیشه سپاسگزار خواهم بود. رها کردن کارم سخت بود اما از پرستاری، نوازندگی، آواز خواندن، بازی کردن و دیدن رشد فرزندانم به انسان های منحصر به فرد امروزی لذت بردم. در دورانی که کرونا نبود، از گذراندن وقت در کلاس های درس فرزندانم و داوطلب شدن در مدرسه نیز لذت می بردم.
تصمیم من برای تبدیل شدن به یک مادر خانه دار
من تردید در ترک کار برای تبدیل شدن به یک مادر خانه نشین را درک می کنم. تحت شرایط مختلف، مطمئن نیستم که آیا شرکت را ترک می کردم تا در خانه با فرزند اولم بمانم. صادقانه بگویم، کنار رفتن از حرفه دوازده ساله من چالش برانگیز بود.
وقتی نماینده منابع انسانی بسته جدایی من را به من داد نه سال پیش، من نتوانستم جلوی اشک هایم را بگیرم. در آن لحظه من در این فکر بودم که چه کار کنم و بعد کجا بروم اما هرگز تصور نمی کردم که حرفه ام را کنار بگذارم. با این حال، من نه سال بعد اینجا هستم و بهترین زندگی خود را می گذرانم.
آیا از ترک شغل خود برای تبدیل شدن به مادر خانه دار پشیمان شدم؟
من از یک عمر پس انداز برای روزهای مبادا سپاسگزارم، همسری که به نیازهای ما اهمیت می دهد و بچه هایی که بیش از آنچه که من تا به حال شناخته ام به زندگی من شادی بخشیده اند.
من می خواستم از نوزادان خود پرستاری کنم، آنها را در هنگام چرت زدن در آغوش بگیرم، به آنها آرامش بدهم، برای آنها آواز بخوانم، آنها را در ماجراجویی ها همراهی کنم و ساعاتی را با آنها برای بازی و کتاب خواندن بگذرانم. وقتی آنها صدا می کردند، من می خواستم کسی باشم که پاسخ می دهد و وقتی آنها گریه می کردند، می خواستم به آنها دلداری بدهم. طی نه سال گذشته، من باید همه اینها را انجام می دادم و خیلی بیشتر.
بدون تردید می توانم بگویم که از تصمیمم برای مادر خانه دار پشیمان نیستم و نمی توانم تصور کنم که اگر هرگز چنین نمی شد چه می کشیدم.
کار معنی دار
مادر شدن و در خانه ماندن یا انتخاب مادر شاغل بودن هیچ اشکالی ندارد. هر یک از ما نیازها، رویاها و خواسته های متفاوتی داریم. در واقع، اگرچه من فرزندانم را دوست دارم و تصمیم خود را برای ماندن در خانه می گیرم اما از زمان ترک کار اغلب احساس گم شدن، گیجی و سردرگمی می کنم.
سالها طول کشید تا بفهمم چرا. من نمی خواستم به حرفه قبلی خود برگردم اما مشتاق بودم که علاقمندی های خارج از والدین بودن را دنبال کنم. بسیاری از مادران خانه دار داستان های مشابهی را برای من تعریف کرده اند. در حالی که آنها فرزندان خود را دوست داشتند، می خواستند برای خود وقت بگذارند.
با گذشت سالها، این وبلاگ محل خروجی من شد – مکانی برای به اشتراک گذاشتن داستان من با کسانی که ممکن است نیاز به خواندن آن داشته باشند. همچنین من را میلیونر کرد اما نه به شکلی که شما تصور می کنید. وقتی فرزندانم بزرگ شدند، امیدوارم آنها نیز آن را بخوانند.
اگر قصد دارید شغل خود را ترک کنید تا والدین خانه نشین شوید، من از شما می خواهم که به وقت گذاشتن برای احساسات خود ادامه دهید. مهم نیست که چه تصمیمی می گیرید، لطفاً خود را فراموش نکنید.
منبع:
onefrugalgirl
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه