روان درمانی نوعی درمان است که هدف آن کمک به حل مسائل ذهنی یا عاطفی است. انواع مختلفی از روان درمانی در دسترس است، مانند درمان شناختی-رفتاری، مواجهه درمانی و درمان روان پویا.
روان درمانی یا صحبت درمانی، شامل صحبت فردی با یک درمانگر آموزش دیده است که می تواند به او کمک کند تا احساسات و رفتارهای خاصی را درک کند.
درمان می تواند به افراد کمک کند تا با آموزش مهارت های مقابله ای یا با تلاش برای حذف آنها با این مسائل مقابله کنند.
این مقاله مروری بر انواع مختلف درمان های موجود ارائه می دهد.
1. درمان شناختی- رفتاری
یک درمانگر از درمان شناختی-رفتاری (CBT) برای بررسی رابطه بین رفتار و افکار، احساسات یا هر دو استفاده می کند.
یک درمانگر CBT با یک فرد برای کشف الگوهای فکری ناسالم کار خواهد کرد. درمانگر با فرد بحث خواهد کرد که چگونه این الگوها ممکن است باعث رفتارها و باورهای خود ویرانگر شوند.
درمانگر و بیمار با هم می توانند روی ایجاد روش های سازنده تفکر کار کنند. این تغییرات می تواند چشم انداز سالم تر و مثبت تری ارائه دهد و به فرد کمک کند تا رفتارها و باورهای خود را تغییر دهد.
اتحاد ملی سلامت روان (NAMI) عنوان می کند که CBT یک درمان موثر برای انواع اختلالات است، از جمله:
- اختلالات اضطرابی
- افسردگی
- اختلال دوقطبی
- اختلالات اشتها
- روان گسیختگی
- اختلالات مرتبط با تروما
2. رفتار درمانی دیالکتیکی
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) مشابه CBT است. با این حال، DBT بیشتر بر تنظیم احساسات، توجه و پذیرش افکار و احساسات ناراحت کننده تمرکز می کند.
یک درمانگر از DBT برای کمک به فرد برای یافتن تعادل بین تغییر و پذیرش استفاده می کند. با استفاده از DBT، یک درمانگر می تواند مهارت های جدیدی مانند روش های جدید برای کنار آمدن با یک موقعیت و شیوه های ذهن آگاهی را به فرد بیاموزد.
روان درمانگران اولین بار DBT را برای درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی (BPD) که افکار خودکشی را تجربه می کردند، توسعه دادند.
مقاله ای در The Mental Health Clinician نشان می دهد که DBT مراقبت های پزشکی و داروها را تا ۹۰٪ کاهش داده است.
پیشگیری از خودکشی
اگر فردی را می شناسید که در معرض خطر فوری آسیب رساندن به خود، خودکشی یا آسیب رساندن به شخص دیگری است:
- سوال سخت را بپرسید: “آیا به خودکشی فکر می کنید؟”
- بدون قضاوت به حرف فرد گوش دهید.
- با پلیس یا شماره اضطراری اورژانس تماس بگیرید یا برای برقراری ارتباط با یک مشاور آموزش دیده در بحران در اینترنت سرچ کنید.
- تا رسیدن کمک حرفه ای در کنار فرد بمانید.
- سعی کنید هر گونه سلاح، دارو یا سایر اشیاء بالقوه مضر را بردارید.
درمانگران در حال حاضر از DBT برای درمان چندین بیماری مختلف با اثرات قابل توجه و طولانی مدت استفاده می کنند. این شرایط عبارتند از:
- اختلالات اشتها
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلالات مصرف مواد
- اختلالات خلقی
3. درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم
درمان حساسیت زدایی از حرکت چشم و پردازش مجدد (EMDR) تکنیکی است که درمانگران عمدتاً برای درمان افراد مبتلا به PTSD استفاده می کنند.
EMDR شامل یادآوری یک رویداد آسیب زا در حین انجام حرکات چشمی خاص است.
هدف EMDR جایگزینی واکنش های نامطلوب به خاطرات دردناک با پاسخ های کمتر یا مثبت است.
مزایای EMDR همچنان بحث برانگیز است و مروری بر مطالعات سال 2016، قادر به شناسایی بخشی از درمان مفید نبود. یک نتیجه گیری این بود که مزایای آن از قرار گرفتن فرد در معرض ضربه به جای حرکت چشم ناشی می شود.
4. مواجهه درمانی
مواجهه درمانی نوعی از CBT است. مقاله ای در پژوهش رفتار به درمان اشاره می کند که درمانگران با موفقیت از مواجهه درمانی برای درمان افراد مبتلا به اختلالات ترس و اضطراب استفاده کرده اند.
درمانگران ممکن است از مواجهه درمانی برای کمک به درمان موارد زیر استفاده کنند:
- اختلال وسواس اجباری (OCD)
- PTSD
- فوبیاها
فردی که تحت مواجهه درمانی قرار می گیرد، با درمانگر خود کار می کند تا بفهمد چه چیزی باعث اضطراب او می شود. فرد پس از قرار گرفتن در معرض این محرک ها روش هایی را برای اجتناب از اضطراب یاد می گیرد.
سپس درمانگر فرد را در محیطی کنترل شده در معرض محرک های خود قرار می دهد تا این روش ها را عملی کند.
5. درمان بین فردی
هدف درمان بین فردی کمک به فرد بر روی روابط خود با دیگران است. به گفته NAMIT، درمانگران اغلب از درمان بین فردی برای درمان افسردگی استفاده می کنند.
در طول درمان بین فردی، درمانگر تعاملات اجتماعی فرد را ارزیابی می کند و به آنها کمک می کند تا الگوهای منفی را متوجه شوند سپس درمانگر می تواند به فرد کمک کند تا راه های درک و تعامل مثبت با دیگران را بیاموزد.
6. درمان مبتنی بر ذهنی سازی
با توجه به داده های سازمان روانشناسی و روان درمانی، درمان مبتنی بر ذهنیت (MBT) یک درمان موثر برای درمان اختلال شخصیت مرزی (BPD) است.
MBT شامل تکنیکی به نام ذهنی سازی است. این درمان به افراد مبتلا به BPD کمک می کند تا افکار و احساسات خود و دیگران را متوجه و درک کنند.
هدف اصلی آن این است که به یک فرد مبتلا به BPD احساس درستی را بدهد و به او کمک کند با افراد دیگر ارتباط برقرار کند.
7. روان درمانی پویشی
هدف روان درمانی پویشی کمک به فرد برای مبارزه با الگوهای رفتاری منفی است که از تجربیات گذشته ناشی می شود.
این شکل از درمان شامل فردی می شود که آزادانه در پاسخ به سؤالات درمانگر صحبت می کند که به درمانگر اجازه می دهد تا الگوهای رفتار و تفکر را شناسایی کند.
زمانی که فرد بفهمد که چگونه تجربیات رفتارها و احساسات غیرمفید ایجاد کرده اند، می توانند یاد بگیرند که بر آنها غلبه کنند.
یک مقاله در سال 2018 نشان می دهد که درمان روان پویشی در درمان اختلالات افسردگی، BPD و اضطراب موفق است. با این حال، درمانگران از این تکنیک برای درمان طیف وسیعی از مسائل سلامت روان و اختلالات شخصیت استفاده می کنند.
روانکاوی نوعی درمان روان پویشی شدیدتر است. طبق گفته انجمن روانپزشکی آمریکا، جلسات درمانی معمولاً سه بار یا بیشتر در هفته انجام می شود.
8. درمان به کمک حیوانات
درمان به کمک حیوانات شامل گذراندن زمان با یک حیوان خانگی درمانی آموزش دیده است. یک حیوان خانگی درمانی می تواند به کاهش اضطراب فرد کمک کند و همچنین به افراد مبتلا به PTSD کمک کند.
برخی از بیمارستان ها، خانه های سالمندان و سایر امکانات پزشکی از حیوانات خانگی درمانی برای ارائه حمایت یا آسایش استفاده می کنند.
NAMI عنوان می کند که سگ های درمانی به ویژه برای بیماران مبتلا به سرطان، بیماری قلبی یا اختلالات سلامت روان مفید هستند.
در مقاله‌ای در Frontiers in Psychology، محققان استفاده از درمان با کمک حیوانات را در کنار موسیقی درمانی، یک محیط غنی شده و سایر درمان های حمایتی توصیه می کنند تا استرس و آسیب را برای افراد بستری در بیمارستان که ممکن است نیاز به بستری یا انزوای اجباری داشته باشند، به حداقل برسانند.
9. درمان متمرکز بر هیجان
درمان متمرکز بر هیجان (EFT) بر ایجاد آگاهی از احساسات و تنظیم و حل آنها تمرکز دارد. EFT افراد را تشویق می کند تا به جای سرکوب احساسات، روی احساسات خود کار کنند.
بر اساس یک مقاله معتبر در سال 2018، EFT می تواند موارد زیر را درمان کند:
- افسردگی
- ضربه
- اضطراب اجتماعی
- مشکلات بین فردی
- اختلالات اشتها
- مسائل رابطه
10. خانواده درمانی
خانواده درمانی شامل کار با یک واحد خانواده برای کمک به یک فرد در خانواده برای حل مسائل خاص است. خانواده درمانگران به خانواده کمک می کنند تا الگوهای رفتار منفی را که ممکن است باعث مشکلات اساسی شود، درک کنند و روی آن کار کنند.
مقاله ای در مجله بین المللی تحقیقات محیطی و سلامت عمومی بیان می کند که خانواده درمانی می تواند به خانواده هایی با نوجوانانی که مشکلات سلامت روانی را تجربه می کنند کمک کند.
این نوع درمان همچنین می تواند به افراد مبتلا به موارد زیر کمک کند:
- اختلالات سوء مصرف مواد
- اختلالات اشتها
- مشکلات رفتاری
- اضطراب
- OCD
- مسائل پزشکی
11. گروه درمانی
گروه درمانی به افرادی که مشکلات مشابهی را تجربه می کنند این امکان را می دهد که به عنوان یک گروه برای حل آنها به یکدیگر بپیوندند. در گروه درمانی، یک درمانگر بحث را رهبری می کند و افراد می توانند نظرات و تجربیات شخصی خود را بیان کنند یا به اشتراک بگذارند.
گروه درمانی به فرد کمک می کند تا ببیند تنها نیست و به افراد فرصتی می دهد تا از یکدیگر حمایت کنند.
با این حال، یک نقطه ضعف گروه درمانی این است که یک فرد به اندازه یک موقعیت درمانی یک به یک مورد توجه قرار نمی گیرد.
گروه درمانی همچنین کمتر محرمانه است، به این معنی که برخی از افراد ممکن است تمایلی به به اشتراک گذاشتن تجربیات خود نداشته باشند.
با توجه به داده های انجمن روان درمانی گروهی آمریکا، گروه درمانی می تواند برای افراد با موارد زیر مفید باشد:
- مسائل روابط بین فردی
- مسائل رفتاری، یادگیری یا خانوادگی در کودکان و نوجوانان
- مسائل پزشکی
- مسائل پیری
- افسردگی
- اضطراب
- مشکل در بهبودی از دست دادن
- ضربه
- مسائل مربوط به سبک زندگی
- اعتیاد
- اختلالات شخصیتی
12. درمان مبتنی بر ذهن آگاهی
ذهن آگاهی تمرین حضور در لحظه است. هدف ذهن آگاهی تشویق فرد به مشاهده و پذیرش چیزها همانطور که هستند و بدون قضاوت است.
یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که درمان مبتنی بر ذهن آگاهی به کاهش اضطراب و افسردگی در افرادی که مبتلا به سرطان هستند کمک می کند. با این حال، محققان عنوان می کنند که مزایای این درمان ممکن است طولانی مدت نباشد.
مطالعه دیگری نشان داد که مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی برای افرادی که دارای موارد زیر هستند مفید است:
- افسردگی
- روان‌گسیختگی
- استرس
- اضطراب
- درد
مدیتیشن می تواند بخش بزرگی از تمرین ذهن آگاهی باشد.
13. هنر درمانی خلاق
هنر درمانی خلاق با هدف درگیر کردن ذهن از طریق روش های مختلف خلاقیت است. هنر درمانی خلاق به افراد اجازه می دهد تا احساسات خود را از طریق رسانه های مختلف مانند هنر، رقص، موسیقی یا شعر بیان کنند.
به گفته انجمن هنر درمانی آمریکا، هنردرمانگران از این جلسات برای موارد زیر استفاده می کنند:
- بهبود عملکرد شناختی و حرکتی
- افزایش عزت نفس و خودآگاهی
- تقویت عاطفی
- مهارت های اجتماعی
- حل تعارض ها و ناراحتی ها
14. بازی درمانی
متخصصان از بازی درمانی برای کمک به کودکان در مورد افکار و احساسات خود استفاده می کنند. بازی درمانگران فضایی را برای کودک فراهم می کنند که در آن احساس امنیت و مراقبت کند.
کودکان در بازی درمانی ممکن است احساسات یا تجربیات خود را از طریق نحوه بازی خود نشان دهند. این نوع درمان به کودک این امکان را می دهد که با مشکلات رفتاری، استرس یا ضربه در محیطی امن مقابله کند.
یک مطالعه موردی در سال 2019 نشان داد که چگونه بازی درمانی می تواند تأثیر درمانی بر کودکان داشته باشد.
خلاصه
انواع مختلفی از درمان برای فردی که می خواهد برای حل مشکلات خاص کمک کند، وجود دارد.
انواع خاصی از درمان ممکن است برای برخی از شرایط نسبت به سایرین موثرتر باشد.
مهم است که به یاد داشته باشید آنچه برای یک فرد موثر است ممکن است برای دیگری موثر نباشد، بنابراین انتخاب بهترین شکل درمانی برای یک فرد یک انتخاب شخصی است.
اگر فردی مطمئن نیست که کدام نوع درمان برای او مناسب تر است، باید با پزشک صحبت کند.
منبع:
medicalnewstoday
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه