راستش را بخواهید چگونگی این داستان هنوز برای صاحب‌نظران جای سؤال است که چرا علی دایی روی شکایت خود ایستاد و به چه دلیل محمد مایلی‌کهن برای رفتن به زندان این قدر عجله داشت و اصرار ورزید؟!
طی روزهای اخیر خیلی‌ها پیرامون این اتفاق مصاحبه کردند و به اظهار نظر پرداختند اما علی کریمی به‌رغم گفتگوی تلویزیونی پرسروصدای خود با برنامه 90 در این رابطه حرفی نزده بود تا اینکه دیروز تصمیم گرفت سکوت خود را بشکند.
مصاحبه تلفنی با علي کریمی آن هم پس از مدت‌ها ما را حسابی غافلگیر کرد و حالا از شما دعوت می‌کنیم ماحصل آن را در قالب مصاحبه بخوانید، مصاحبه‌ای که هیچ نیازی به ضبط صوت و … نداشت و بدون کم و کاست از نظرتان می‌گذرد.
* لابد از ماجرای زندانی شدن محمد مایلی‌کهن باخبر شدید؟
– متأسفانه اتفاق خیلی بدی افتاده است که ظاهراً کاری هم دیگر از کسی برنمی‌آید. باید جلوی این اتفاق پیش از این گرفته می‌شد تا کار به اینجا نکشد که… (سکوت می‌کند)
* مقصر چه کسی است؟
– بحث من مقصر و این حرف‌ها نیست. معتقدم محمد مایلی‌کهن مثل همیشه روی حرفش و اعتقادی که دارد ایستاد و این حکم هم برایش صادر شد.
* ولی آن طرف ماجرا یعنی دایی هم اعتقاد دارد که مایلی‌کهن به خانواده‌اش اهانت کرده و به همین دلیل تا آخر شکایت خود را پیگیری کرده است؟
– (با لحنی تند) ما که اهانتی در حرف‌های مایلی‌کهن ندیدیم. شما بگویید حاجی چه اهانتی به آقایان کرده است؟ (توضیحی درباره یک مصاحبه مایلی‌کهن داده و تأکید می‌کنیم که به هر حال درست نیست در یک دعوای فوتبالی پای خانواده کسی وسط بیاید یا مسائل شخصی پیش کشیده شود و این نحو گفتار پسندیده نیست و بهتر است مایلی‌کهن هم با خود علی دایی درگیر می‌شد نه اینکه…) ببینید، آن حرف مال کی بوده است؟!
* به تازگی بوده و…
– خدا رفتگان شما را بیامرزد! ماشاء‌ا… به لطف تکنولوژی همه شما خبرنگاران از این امکانات برخوردارید که بلافاصله بگردید و تاریخ مصاحبه‌ها را پیدا کنید. همین الان هم بروید و ببینید که مایلی‌کهن چه زمانی این حرفی که شما به صورت خصوصی به من زدید را مطرح کرده است؟ (بدون آن که منتظر پاسخ ما شود ادامه می‌دهد) اما شکایت آقایان مال امروز و این حرف نیست. از مدت‌ها قبل شکایت کرده‌اند. ضمناً تا آنجایی که من مایلی‌کهن را می‌شناسم حاجی از این مرام‌ها ندارد که به خانواده کسی توهین کند! به هر حال اتفاقی که نباید می‌افتاد، افتاد. از فردا این حرکت زشت بدعت می‌شود و همه از هم شکایت می‌کنند. هر کس علیه کسی مصاحبه کند باید به زندان برود و حبس بکشد و این واقعاً مسخره است!
* با این حساب علی کریمی که به انجام مصاحبه‌های جنجالی و تند شهره است، باید ساکت شود (به شوخی) از شکایت و شکایت‌کشی‌های احتمالی واهمه‌ای ندارید؟
– از قول من بنویسید اگر یک روز از زندگی علی کریمی مانده باشد حرف دلم را می‌زنم و از شکایت و شکایت‌کشی نمی‌ترسم. فقط آن بالایی است که علی کریمی را می‌ترساند نه این و آن!
* یعنی علی کریمی هم می‌خواهد ادامه‌دهنده راه مایلی‌کهن باشد؟!
– آدم با آدم فرق می‌کند. حاجی‌مایلی سیستم زندگی خودش را دارد و من هم روش خودم را دارم. خودتان هم می‌دانید زیاد اهل مصاحبه نیستم و بر خلاف بعضی‌ها حرفم را پس نمی‌گیرم (به شوخی ادامه می‌دهد) لابد الان هم شما دارید صدایم را ضبط می‌کنید چون این روزها مد شده، همه صدای یکدیگر را ضبط می‌کنند!
* نه! مصاحبه با علی کریمی نیازی به ضبط صوت ندارد. راستی روی حرف‌هایتان در برنامه 90 هستید؟
– چرا نباشم؟ فیلمش موجود است. خودم آن حرف‌ها را زدم، بدلی هم ندارم که جای علی کریمی صحبت کند، داداش دو قلو هم که ندارم. آن مصاحبه حرف‌های دل خودم بود که زدم و فکر نمی‌کنم صحبت بدی را مطرح کرده باشم.
* برخی‌ها معتقدند اسطوره‌ها نباید به جان هم بیفتند!
– (ناگهان عصبانی می‌شود) کی گفته من اسطوره هستم؟ اصلاً خوشم نمی‌‌آید کسی به من اسطوره بگوید. لطفاً شما هم به من اسطوره نگویید و از بقیه هم می‌‌خواهم چنین لقبی به علی کریمی ندهند.
* اینها تعارف است یا اینکه…
– (با لحنی عصبانی‌تر) آقای عزیز! من اصلاً در خودم نمی‌بینم که اسطوره باشم. هر وقت این کلمه را می‌شنوم عرق می‌کنم و از خجالت آب می‌شوم. اسطوره بودن یکسری فاکتور می‌خواهد که من فاقد آن هستم. متأسفانه مشکل فوتبال ایران این است که خیلی ادعایمان می‌شود و مثل نقل و نبات القاب بین افراد تقسیم می‌شود و همین می‌شود که سرمان گیج می‌رود. آقایان در برنامه 90 ضرب‌المثل “کبوتر با کبوتر باز با باز” را مطرح می‌کنند در حالی که نمی‌دانند علی کریمی از پرواز می‌ترسد و نمی‌خواهد کبوتر یا باز باشد. من ترجیح می‌دهم روی زمین راه بروم چون هرچه بالاتر بروی زمین‌خوردنت هم سخت‌تر خواهد بود!
* زمانی که با استیل‌آذین به مشکل خوردید علی دایی از شما حمایت کرد. آن ماجرا را به یاد می‌آورید؟
– چه ربطی دارد؟ علی دایی مگر بعداً در دعوا با رویانیان از اسم من استفاده نکرد؟!
* (با تعجب) کجا؟!
– بعد از درگیری با محمد رویانیان اسم علی کریمی را آورد. آن زمان علی کریمی آدم خوبی بود اما بعدش… من آخر سر هم نفهمیدم این آقا چه‌کاری برای من انجام داده است که در برنامه 90 روی خط می‌آید و بابت کار نکرده منت می‌گذارد؟ بعد از استیل‌آذین هم فقط یک مصاحبه کرد که من هم تشکر کردم.
* بگذریم! علی آقا، در مصاحبه تلویزیونی با برنامه 90 چطور توانستید از عقد قرارداد داخلی با استقلال حرف بزنید؟ فکر نمی‌کردید این همه هوادار پرسپولیس که شما را دوست دارند، دلخور شوند؟
– همه آنها علی کریمی را می‌شناسند. اگر این عزیزان لطفی هم به من دارند شاید به این خاطر باشد که از دروغ بیزارم. توی تاریخ باشگاه پرسپولیس و استقلال خیلی‌ها از این تیم به آن تیم رفته‌اند. حالا من می‌‌آمدم، دروغ می‌گفتم و همه چیز را تکذیب می‌کردم که چه شود؟
* ولی در همین فوتبال خیلی‌ها از کودکی طرفدار همان تیمی هستند که بعداً با آن تیم قرارداد می‌بندند؟
– من به دیگران کاری ندارم. از اول هم پرسپولیسی بودم اما هر فوتبالیستی توی این مملکت برای پیشرفت بیشتر باید پیراهن یکی از دو تیم استقلال و پرسپولیس را بپوشد و این وسط ممکن است پیشنهادی از تیمی برسد که تیم محبوب دوران کودکی آن بازیکن نباشد. آیا باید به پیشنهاد رسیده پاسخ منفی داد؟!
* در 90 وقتی گفتید عادل فردوسی‌پور و عوامل برنامه‌اش روزنامه زمان مذاکره شما با استقلال را بیاورند و برای مردم نمایش بدهند، می‌خواستید به فرهاد مجیدی تیکه بیندازید؟
– نه، به فرهاد مجیدی تیکه نینداختم! به عادل و همکارانش گفتم شما که همه چیز را دارید، بروید و روزنامه‌های آن دوران را هم پیدا کنید. جالب می‌شود!
* ولی گفتار و رفتار علی کریمی در دوشنبه گذشته با آن مصاحبه اخیر فرهاد مجیدی خیلی مقایسه شد.
– من با کسی کاری ندارم. هر شخصی اخلاق مخصوص به خودش را دارد اما در زندگی‌ام اگر حرفی زده و کاری کرده باشم، سرم برود تکذیب نمی‌کنم، یعنی دلیلی برای دروغ گفتن و تکذیب نمی‌بینم.
* خدا را شکر! در این فوتبال تعداد معدودی هستند که مصاحبه با آنها نیاز به ضبط صوت ندارد!
– من در مورد خودم صحبت کردم. آدم یا مصاحبه نمی‌کند و حرفی نمی‌زند یا اینکه روی حرف خودش می‌ایستد.
* علی‌آقا، می‌خواهیم یک سؤال ویژه از شما بپرسیم.
– مگر اینهایی که پرسیدید ویژه نبود؟! (می‌خندد)
* نه، همان‌طور که می‌دانید خیلی‌ها طی یکی، دو روز گذشته به دنبال گرفتن رضایت علی دایی رفتند. حالا می‌خواهیم بپرسیم اگر با زنگ زدن علی کریمی به علی دایی، مایلی‌کهن از زندان آزاد می‌شد، حاضر بودید این کار را انجام بدهید؟
– به خاطر محمد مایلی‌کهن این کار را نمی‌کنم چون می‌دانم وقتی بفهمد، ناراحت می‌شود!
* حالا اگر خود مایلی‌کهن از شما بخواهد با دایی تماس بگیرید، چطور؟
– مطمئن باشید حاجی مایلی‌کهن چنین درخواستی از من نخواهد داشت. ایشان اگر می‌خواست، خودش زنگ می‌زد یا به خواست آقایان عذرخواهی می‌کرد اما من روحیات حاجی را می‌شناسم. مایلی‌کهن روی حرف‌هایش ایستاد و به هر حال امیدوارم دیگر شاهد این اتفاقات نباشیم.
* راستی داشت یادمان می‌رفت؛ یکی از همکاران ما عنوان می‌کند پس از مصاحبه شما با برنامه 90، کارلوس کی روش و مسئولان فدراسیون فوتبال از تو خواسته‌اند به خاطر حفظ آرامش تیم ملی دیگر چنین حرف‌هایی نزنی و علیه دایی مصاحبه نکنی.
– به هیچ‌عنوان! مگر شما اخیراً بازی آرسنال و چلسی را ندیدید؟ فقط مانده بود آرسن ونگر یک فن کشتی کچ روی ژوزه مورینیو اجرا کند! سرمربی آرسنال جلوی چشم دوربین‌های تلویزیونی و میلیون‌ها نفر، مربی چلسی را هل داد و دیدید که اتفاقی هم نیفتاد. اختلاف نظر من و علی دایی هم امری طبیعی است.
* اما چه اشکالی داشت که شما دو نفر بالاخره اختلافات قدیمی را کنار گذاشته و با هم رفاقت می‌کردید؟
– اشکالی هم ندارد دو تا آدم که قبلاً همبازی بوده‌اند، ارتباطی با یکدیگر نداشته باشند. به قول آقایان هر کس اخلاقی دارد و کبوتر باید با کبوتر پرواز کند و باز هم با باز!
* ولی یک روزی باید بالاخره این دعوا تمام شود!
– خود شما مگر با همه همکاران‌تان رفاقت می‌کنید و رفت و آمد خانوادگی دارید؟ هرکس خُلق و خویی دارد و اخلاق من و علی دایی هم به هم نمی‌خورد. والسلام!
گردآوري: گروه 7 گنج
www.7ganj.ir
منبع: خبر ورزشی
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه