نامه رضا رشيدپور به احسان عليخاني

در پی اعترافات صریح احسان علیخانی در برنامه ماه عسل ، رضا رشیدپور متنی را در دفاع از صحبت های احساسی احسان علیخانی و برنامه ماه عسل در صفحه شخصی خود منتشر کرد.

نامه رضا رشیدپور به احسان علیخانی

احسان عزیزم سلام . برنامه ات با آن شیرمرد نشسته بر صندلی چرخ دار را دیدم . عالی بود . اما موضوع صحبتم این نیست . می خواهم در موردخودت حرف بزنم . چهره ات خسته بود و دلت شکسته . در لحن کلامت کلافه گی تردد داشت . احساست را می فهمم و برخلاف برخی به تو حق می دهم که به حرمت تلاش های چندین ساله ات چند دقیقه ای هم راجع به خودت حرف بزنی .

اما توقع من از تو چیز دیگری است . احسان جان تو برای رسیدن به این جایگاه خیلی تلاش کرده ای . با چشم های خودم بارها اشتیاق و جنب و جوشت را دیده ام و تحسین کرده ام . شاید این روزها آنقدر گرفتار فشارهای مجازی و غیر مجازی شده ای که موفقیت هایت را فراموش کرده ای . مگر به همین سادگی است که برنامه بسازی و میلیون ها نفر تماشا کنند ؟

مگر به همین سادگی است که سال های متوالی بهترین برنامه ی سخت ترین ماه سال را بسازی ؟ تو کاری کرده ای کارستان . تو خیلی از استانداردهای تلویزیون را عوض کرده ای .طراحی صحنه ی باشکوه . تیتراژهای موفق . مهمان هایی که بلافاصله به مرکز توجه عمومی تبدیل می شوند و …. مگر می شود اینها را نادیده گرفت ؟ احسان عزیز خوشحال باش که میلیون ها مخاطب داری و صدالبته که برآوردن سلیقه و توقع همه ی آنها محال است . اما تو با هنری که به خرج داده ای حتی منتقدانت را هم پای برنامه ات می نشانی .

کسی که از تو انتقاد می کند وقت گذاشته و برنامه ات را مو به مو تماشا کرده . این پیروزی بزرگی است .نمی توانیم کتمان کنیم که در این آوردگاه بزرگ فرهنگی تو و دوستانت کاری کرده اید که مردم ساعتی از رسانه های مجهول به سمت رسانه خودمان جذب شوند . مگر این دستاورد کمی است ؟

کسی که تو را به دستمزد میلیاردی متهم می کند دستاویز دیگری پیدا نکرده . نتوانسته به هنرت ایراد بگیرد پس به جیبت حمله کرده ! هر چند که شخصا معتقدم که مردم این روزها به خندیدن بیشتر احتیاج دارند اما نمی توانم انکار کنم که تو با همین ترفند “احساس” میلیون ها دختر و پسر جوان را متوجه کرامت های دینی و انسانی کرده ای . کاری که آرزوی خیلی هاست .

مگر مردم نجیب ما از رسانه ملی چه توقعی دارند ؟ جز همین صداقت ؟ جز همین انسانیت ؟ حالا که به مدد نگاه پاک و نجیب مردم و دعای خیرشان به اوج رسیده ای در اوج هم بمان . نگاه به برخی موانع ریز ارتفاع تماشا را کوتاه می کند . نمی گویم که منتقدانت را ندیده بگیر . اصلا . اتفاقا دست منتقد را باید بوسید . اما کسی که بهتان می زند و دروغ می بافد که دیگر منتقد نیست . جدای از نقدهای منصفانه مطمئن باش که میلیون ها مخاطب تحسینت می کنند . من هم یکی از آنها . شاد باشی.