فرایند عشق در تمام روز اتفاق می افتد

فرایند عشق در تمام روز اتفاق می افتد

جستجو برای عشق واقعی می تواند برای تمام عمر به طول بینجامد. حتی اگر کسی به شما بگوید که آن را پیدا کرده است فکر می کنید برای همیشه آن را تصاحب کرده است و یا مطمئن است که درست فکر می کند؟

عشق یک رابطه مشخص نیست. درواقع عشق اصلا شی نیست که وجود خارجی داشته باشد. نه آدمی و نه لحظه ای و نه رابطه ای نمی تواند عشق را به شما هدیه بدهد. بابارا فردریکسون در کتاب خود “عشق 2.0” می گوید عشق در واقع حسی است که شما با دیگران به اشتراک می گذارید. مخاطب شما می تواند همسرتان باشد و یا حتی یک عابر غریبه، برای شناخت بیشتر فرایند عشق در این مقاله از 7گنج با ما همراه باشید.

فردریکسون  که در دانشگاه کارولینای شمالی هم روان شناسی درس می دهد می گوید: لحظاتی که فرایند عشق را تجربه می کنید ناشی از تشدید مثبت در شماست. این که در درون خودتان توانایی تجربه کردن عشق را داشته باشید کافی است تا به آن دست یابید.

یک ایده در جامعه وجود دارد که طالب آن است که عشق واقعی باید منحصر به فرد و دست نیافتنی و صمیمی و پایدار باشد. توقعات خوبی از عشق می رود اما آنچه از آن غافل شده اند این است که چگونه باید گنجایش چنین عشقی را در خود به وجود بیاورید.

فرایند عشق کاسه ای می خواهد درون قلب تان که بی بهانه آن را در خود جای داده و لبریز نشود. برای آن که بتوانید عشق را پذیرا باشید باید در همه مراحل زندگی تان عاشقانه رفتار کنید. یک مکالمه 90 ثانیه ای با یک غریبه در صبح امروز یا بردن سگ تان به پیاده روی و یا توانایی شما برای تماس چشمی موقع حرف زدن یا حرکات دوستانه برای غریبه ها و هر رابطه نزدیک و گرم دیگری با اطرافیان تان را می توان به عنوان میکرو لحظات مثبت در سطح زندگی شما دانست. همین شمایی که گنجایش پذیرش عشق را دارید.

“یوری هاسون” یک عصب شناس در دانشگاه پرینسون مغز افراد را هنگام مکالمات مورد اسکن مغزی قرار داد. وی آنچه کشف کرد را با جامعه پزشکی در میان گذاشت.

زمانی که افراد با هم صحبت می کنند در مغز هر دو آن ها واکنش های یکسانی اتفاق می افتد. هرچند ممکن است این واکنش ها در بخش های متفاوت مفز باشد اما روند انجام آن ها کاملا شبیه به هم است. این طور به نظر می رسد که وقتی دو نفر با هم حرف می زنند یک احساس مشترک را با هم در میان می گذارند و هر دو به یک شکل تاثیر می پذیرند.

این روند کمک می کند تا عضلات صورت، تماس چشمی و عباراتی که به کار می بریم با طرف مقابل مان یکسان باشد. حتی عضلات کوچکی در گوش هم فعال می شوند تا بهتر به صدای طرف مقابل گوش دهیم. به نظر می رسد که ما به نوعی خلق شده ایم که توانایی بیشتری برای ارتباط با هم نوعان مان داشته باشیم.

میکرو لحظات رزونانس مثبت سلامت ما را نیز بهبود می بخشد. گفته می شود که افرادی که ارتباط بیشتر و عمیق تری با دیگران دارند کمتر سرماخورده و فشار خون کمتری دارند. در نتیجه آن ها کمتر به بیماری های قلبی، سکته مغزی، دیابت، آلزایمر و برخی از سرطان ها مبتلا می شوند.

خیلی از مطالعات فردریکسون نشان می دهد که محبت سبب رشد ما حتی از نظر جسمی می شود. برای مثال تمرکزتان بر فرایند عشق، حسن نیت تان نسبت به دیگران و غیره به شما کمک می کند تا سالم تر باشید. به عبارتی باید قلب تان را به روی همه باز بگذارید و از محبت تان دریغ نکنید. می دانید که محبت در شما تمام نشدنی است.

زمانی که قلب تان باز است تمام روز فرایند عشق اتفاق می افتد.