والدین اغلب دنیای کودکان را دنیایی شاد و عاری از هرگونه استرس میدانند زیرا آنها خود از کودکان مراقبت کرده و نیازهایشان را تأمین میکنند. بعلاوه کودکان نه مشغله کاری دارند و نه مشکل مالی، پس چه عاملی میتواند موجب نگرانی آنها شود؟
در پاسخ باید گفت عوامل بسیار زیادی وجود دارد که ممکن است در کودک اضطراب ایجاد کند. حتی کودکان بسیار کم سن و سال نیز تا حدی احساس نگرانی و استرس را تجربه میکنند.
استرس عملکرد خواسته های درونی و توانایی ما در برآورده ساختن آن خواستهها است. فشارها غالباً منشأ خارجی دارند مانند خانواده، دوست یا مدرسه، اما گاهی از درون خود فرد نیز نشأت میگیرد.
مهمترین فشارها میتواند فشارهایی باشد که ما به خود وارد می آوریم زیرا اغلب میان آنچه ما فکر میکنیم باید باشیم و آنجه در حقیقت هستیم مغایرت وجود دارد.
استرس میتواند هر فردی را که احساس ناامیدی میکند تحت تأثیر قرار دهد حتی کودکان.
پیش از رفتن به مدرسه جدایی از والدین و پس از آن فشارهای تحصیلی و اجتماعی بخصوص تطبیق دادن خود با شرایط موجود در کودک استرس ایجاد میکند.
بسیاری از کودکان بعد از ساعات مدرسه فرصتی برای بازی یا استراحت کردن ندارند.
اگر کودکی از فعالیت فوق برنامه شکایت دارد و یا تمایلی به انجام دادن آنها ندارد، به این معناست که بیش از حد معمول برای او برنامهریزی شده است.
نظر فرزند خود را در مورد فعالیتهای فوق برنامه جویا شوید. اگر در این مورد شکایتی داشت مزایا و معایب حذف یک فعالیت را برای او بازگو کنید. در صورتیکه حذف برنامه امکانپذیر نیست راهکارهایی بیابید تا کودک بتواند بدون اضطراب کنترل زمان و وظایف خود را در دست گیرد.
استرس در کودکان ممکن است با عواملی بیش از آنچه در زندگی آنها اتفاق میافتد تشدید شود.
آیا فرزندتان صحبتهای شما درباره مشکلات کاری، نگرانی در مورد بیماری بستگان، و یا جر و بحث با همسرتان برسر مسائل مالی را میشنود؟
والدین باید مراقب چگونگی صحبت کردن خود در حضور کودکان باشند زیرا آنها نگرانی پدر و مادر خود را احساس کرده و دچار اضطراب میشوند. اخبار جهان نیز میتواند موجب استرس شود.
کودکانی که تصاویر ناراحت کننده در تلوزیون تماشا میکنند و یا اخبار مربوط به بلایای طبیعی، جنگ یا تروریسم را میشنوند ممکن است نگران امنیت خود یا افراد مورد علاقه خود شوند.
با کودکان در مورد آنچه میبینند یا میشنوند صحبت کرده و برنامههایی را که تماشا میکنند کنترل کنید، به این ترتیب در درک بهتر آنچه در جریان است به او کمک میکنید.
عوامل مشکل سازی چون بیماری، مرگ عزیزان یا طلاق نیز مؤثر هستند.
اگر این عوامل به فشارهای روزانه که کودک با آنها مواجه است اضافه شود استرس در او تشدید میشود.
حتی مسالمتآمیزترین طلاقها برای کودک تجربهای دشوار است زیرا اصلیترین سیستم امنیتی او یعنی خانواده دچار تغییری جدی میشود.
والدینی که از یکدیگر جدا میشوند هرگز نباید کودک را وادار به انتخاب یکی از طرفین کنند و یا در حضور او از یکدیگر بدگویی کنند.
منبع: فرزندپروري
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه