تعریق شبانه یا تعریق بیش از حد در هنگام خواب، یک علامت رایج در زنان و مردان است. بسیاری از مشکلات پزشکی و بیماری ها می توانند باعث تعریق شبانه شوند. به عنوان مثال می توان به زنان در دوران پیش از یائسگی یا یائسگی اشاره کرد. داروها، مشکلات هورمونی، قند خون پایین و مشکلات عصبی از دیگر موارد هستند.
بسته به علت ممکن است علائم دیگری مانند لرز یا لرز همراه با تب، خشکی واژن یا تغییرات خلقی داشته باشید. علل کمتر شایع تعریق شبانه شامل عفونت ها و سرطان ها می باشد.
پزشکان با تشخیص علت تعریق شما مشکل را درمان می کنند.
تعریق شبانه چیست؟
پزشکان در زمینه های مراقبت های اولیه پزشکی اغلب می شنوند که بیماران خود از تعریق در خواب شکایت دارند زیرا این عرق کردن شایع است. تعریق شبانه به هرگونه تعریق بیش از حد در طول شب اشاره دارد. با این حال، اگر دمای اتاق خواب خود را به طور غیرعادی گرم نگه دارید یا با لباس های زیاد بخوابید، ممکن است در طول خواب عرق کنید که طبیعی است. به منظور تشخیص تعریق شبانه ناشی از دلایل پزشکی از آنهایی که به دلیل گرم بودن محیط اطراف فرد اتفاق می افتد، پزشکان عموماً تعریق شبانه واقعی را به عنوان گرگرفتگی شدیدی که در شب رخ می دهد و می تواند لباس خواب و ملحفه را خیس کند، یاد می کنند که به گرمای بیش از حد محیط مربوط نمی‌شود.
در یک مطالعه بر روی 2267 بیمار مراجعه کننده به پزشک مراقبت های اولیه، 41 درصد گزارش کردند که در ماه قبل عرق شبانه داشتند، بنابراین تعریق بیش از حد در شب رایج است. توجه به این نکته مهم است که گرگرفتگی (گرمی و قرمزی صورت یا بدن) نیز ممکن است به سختی قابل تشخیص از تعریق شبانه واقعی باشد.
علائم یائسگی: احساسی، فیزیکی و جنسی
علائم یائسگی را می توان به عنوان مشکلات فیزیکی، اختلالات عاطفی یا مشکلات مرتبط با عملکرد جنسی درک کرد.
برخی از انواع علائم یائسگی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مقاربت دردناک
- گرگرفتگی
- بی خوابی
- تغییرات خلق و خو
- اضطراب
- فراموشی یا مشکلات تمرکز
سایر علائم و نشانه های تعریق شبانه چیست؟
بسته به علت اصلی تعریق شبانه، علائم دیگری ممکن است همراه با تعریق رخ دهد. مثلا:
- برخی از عفونت ها و سرطان ها
- در صورت داشتن تب، گاهی اوقات لرز رخ می دهد.
- کاهش وزن غیر قابل توضیح به دلیل لنفوم.
- تعریق شبانه به دلیل یائسگی معمولاً با سایر علائم یائسگی مانند خشکی واژن، گرگرفتگی در طول روز و تغییرات خلقی همراه است.
- تعریق شبانه که به عنوان یک عارضه جانبی داروها رخ می دهد، بسته به داروی خاص، می تواند با سایر عوارض جانبی دارویی همراه باشد.
- مشکلاتی که به طور کلی منجر به افزایش تعریق می شود (برخلاف فقط تعریق شبانه) باعث افزایش تعریق در ساعات دیگر روز می شود.
علت تعریق شبانه در مردان، زنان و کودکان چیست؟
قبل از یائسگی و یائسگی
گرگرفتگی که همراه با گذار یائسگی است می تواند در شب رخ دهد و باعث تعریق شود. این یک علت بسیار شایع تعریق شبانه در زنان یائسه است. یادآوری این نکته مهم است که گرگرفتگی و سایر علائم پیش از یائسگی می توانند چندین سال قبل از یائسگی واقعی (قطع دوره های قاعدگی) باشند.
اختلالات هورمونی
عرق کردن یا برافروختگی را می توان با چندین اختلال هورمونی مشاهده کرد، از جمله فئوکروموسیتوم (نوعی تومور غده فوق کلیوی که هورمون هایی به نام کاتکول آمین ها را بیش از حد تولید می کند)، سندرم کارسینوئید (تولید بیش از حد هورمون های خاص توسط تومورها).(ریه یا سیستم گوارشی) و پرکاری تیروئید (سطوح بیش از حد هورمون های تیروئید).
هایپرهیدروز ایدیوپاتیک
هایپرهیدروزیس ایدیوپاتیک وضعیتی است که در آن بدن به طور مزمن عرق زیادی را بدون هیچ دلیل پزشکی قابل شناسایی تولید می کند.
عفونت ها
به طور کلاسیک، سل عفونتی است که بیشتر با تعریق شبانه همراه است. با این حال، عفونت های باکتریایی مانند شرایط زیر نیز می توانند با تعریق در شب مرتبط باشند:
- اندوکاردیت (التهاب دریچه های قلب)
- استئومیلیت (التهاب درون استخوان ها به دلیل عفونت)
- آبسه (به عنوان مثال، کورک، آپاندیس، لوزه ها، پری مقعد، پری لوزه، دیورتیکولیت)
- عفونت ویروس ایدز (HIV).
سرطان ها
تعریق از علائم اولیه برخی از سرطان ها است. شایع ترین نوع سرطان مرتبط با تعریق شبانه، لنفوم است. با این حال، افرادی که سرطان تشخیص داده نشده دارند اغلب علائم دیگری نیز دارند، مانند کاهش وزن غیرقابل توضیح و تب.
داروهای ضد افسردگی
مصرف برخی داروها می تواند منجر به تعریق شبانه شود. در مواردی که سایر علائم فیزیکی یا نشانه های تومور یا عفونت وجود ندارد، داروها اغلب علت تعریق شبانه هستند.
داروهای ضد افسردگی نوع رایجی از داروها هستند که می توانند منجر به تعریق شبانه شوند. همه انواع ضد افسردگی ها از جمله ضد افسردگی های سه حلقه ای، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و عوامل جدیدتر، ونلافاکسین (Effexor) و بوپروپیون (ولبوترین) می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث تعریق شبانه شوند که دامنه بروز آن از 8٪ تا 22٪ است. افرادی که داروهای ضد افسردگی مصرف می کنند بدانند که سایر داروهای روانپزشکی نیز با تعریق شبانه مرتبط هستند.
سایر داروها
داروهایی که برای کاهش تب (ضد تب) مانند آسپرین و استامینوفن (تیلنول و غیره) مصرف می شوند، گاهی می توانند منجر به تعریق شوند.
انواع دیگر داروها می توانند باعث گرگرفتگی (قرمزی پوست، به طور معمول روی گونه ها و گردن) شوند که همانطور که در بالا ذکر شد، ممکن است با تعریق شبانه اشتباه گرفته شود. برخی از داروهای متعددی که می توانند باعث گرگرفتگی شوند عبارتند از:
- نیاسین (نیاکور، نیاسپان، اسلو-نیاسین – در دوزهای بالاتری که برای اختلالات چربی استفاده می شود)
- تاموکسیفن (نولوادکس)
- هیدرالازین
- نیتروگلیسیرین
- سیلدنافیل (ویاگرا)
بسیاری از داروهای دیگر که در بالا ذکر نشده اند از جمله کورتیزون، پردنیزون و پردنیزولون نیز ممکن است با گرگرفتگی یا تعریق شبانه مرتبط باشند.
شرایط عصبی
به طور غیرمعمول، شرایط عصبی ممکن است باعث افزایش تعریق شود و احتمالاً منجر به تعریق در شب می شود.
- دیس رفلکسی اتونومیک
- سیرنگومیلی پس از ضربه
- سکته مغزی
- نوروپاتی اتونومیک
درمان
درمان تعریق شبانه به علت اصلی آن بستگی دارد.
به طور خلاصه، تعریق شبانه معمولاً یک عامل آزاردهنده بی ضرر است. با این حال، آنها گاهی اوقات نشانه یک بیماری زمینه ای هستند. افرادی که دچار تعریق غیر قابل توضیح هستند باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.
کدام نوع از پزشکان آن را درمان می کنند؟
تعریق شبانه معمولاً توسط متخصصین داخلی، متخصصان خانواده یا متخصص زنان درمان می شود. اگر مربوط به شرایط خاص پزشکی باشد، متخصصان دیگری از جمله متخصصان غدد، مغز و اعصاب، متخصصان بیماری های عفونی یا انکولوژیست ها ممکن است در مراقبت از بیماران مبتلا به آن مشارکت داشته باشند.
عاقبت افراد مبتلا به تعریق چیست؟
تعریق در شب بسیاری از افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. آنها گاهی اوقات جای نگرانی ندارند، اما می توانند خواب را مختل کنند و کیفیت زندگی را کاهش دهند. در برخی موارد، تعریق نشانه یک مشکل سلامتی است که نیاز به توجه دارد. خوابیدن در یک اتاق خنک با ملافه و لباس خواب تهیه شده از پارچه های سبک و طبیعی ممکن است کمک کننده باشد. در غیر این صورت، پزشک می تواند روش های دیگری را توصیه کند، که ممکن است شامل دارو و درمان باشد.
هشت دلیل رایج تعریق چیست؟
دلایل مختلفی برای تعریق در شب وجود دارد. رایج ترین آنها شامل موارد زیر است:
هیپوگلیسمی: قند خون پایین می تواند باعث تعریق شود. افرادی که انسولین یا داروهای خوراکی دیابت مصرف می کنند ممکن است در شب دچار هیپوگلیسمی شوند که با تعریق همراه است.
اختلالات هورمونی: تعریق یا گرگرفتگی را می توان با چندین اختلال هورمونی مانند پرکاری تیروئید، سندرم کارسینوئید و تومورهای غده فوق کلیوی مشاهده کرد.
شرایط عصبی: شرایط عصبی از جمله سکته مغزی و نوروپاتی اتونومیک ممکن است باعث افزایش تعریق شود و ممکن است منجر به تعریق شود.
عفونت: سل عفونتی است که بیشتر با تعریق در شب همراه است. با این حال، عفونت های باکتریایی مانند اندوکاردیت (التهاب دریچه های قلب)، استئومیلیت (التهاب استخوان ها) و آبسه ها می توانند باعث تعریق شبانه شوند. تعریق شبانه نیز از علائم عفونت ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) است.
یائسگی: گرگرفتگی همراه با یائسگی می تواند در شب رخ دهد و باعث تعریق شود. این یک علت بسیار شایع تعریق در زنان است.
سرطان ها: تعریق از علائم اولیه برخی از سرطان ها است. شایع ترین نوع سرطان مرتبط با تعریق، لنفوم است. با این حال، افرادی که سرطان تشخیص داده نشده دارند اغلب علائم دیگری نیز دارند، مانند کاهش وزن غیرقابل توضیح و تب.
هایپرهیدروزیس ایدیوپاتیک: هایپرهیدروزیس ایدیوپاتیک وضعیتی است که در آن بدن به طور مزمن عرق زیادی را بدون هیچ دلیل پزشکی قابل شناسایی تولید می کند.
داروها: برخی از داروها با تعریق شبانه مرتبط هستند. اینها شامل برخی از داروهای ضد افسردگی شناخته شده به عنوان مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، استروئیدها و داروهایی هستند که برای کاهش تب مصرف می شوند مانند آسپرین یا استامینوفن که ممکن است به طور متناقضی باعث تعریق شوند.
سبک زندگی: مصرف بیش از حد مواد مخدر، الکل و کافئین نیز می تواند خطر تعریق در شب را افزایش دهد. استرس زیاد یا حجم کار نیز ممکن است تعریق را افزایش دهد.
سایر شرایط پزشکی مانند بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD)، نارسایی قلبی، اضطراب و حملات پانیک با تعریق در شب مرتبط هستند.
چگونه می توان تعریق شبانه را درمان کرد؟
همانطور که گفته شد درمان تعریق در شب برای هر بیمار متفاوت است و همیشه باید توسط یک متخصص بهداشت نظارت شود. برخی از روش های درمانی بالقوه شامل تغییرات در محیط و رفتار، درمان شناختی رفتاری (CBT) و داروها هستند.
اصلاح سبک زندگی: اجتناب از کافئین، الکل و غذاهای تند. نوشیدن آب کافی؛ حفظ وزن سالم؛ استفاده از تکنیک های آرامش بخش و پوشیدن لباس های آزاد قبل از خواب، اصلاحاتی هستند که ممکن است تعریق شبانه را تسکین دهند.
CBT: این یک نوع گفتگو درمانی است که معمولا برای مشکلات سلامتی مانند افسردگی، اضطراب و بی خوابی استفاده می شود. معمولاً توسط یک روان پزشک یا مشاور شخصاً انجام می شود، اما برنامه های متعددی برای خود راهبری ایجاد شده است. مطالعات نشان داده اند که CBT برای گرگرفتگی و تعریق شبانه می تواند دفعات آنها را کاهش دهد و خلق و خو و کیفیت زندگی را در زنان یائسه بهبود بخشد. CBT با رویکردهای دیگر، مانند اصلاح رفتار، سازگار است و احتمالاً در ترکیب با سایر رویکردها، بیشترین تأثیر را بر تعریق شبانه دارد.
داروها: گاهی اوقات داروهای موجود ممکن است باعث تعریق شبانه شوند. تغییر به داروهای مختلف دیابت یا تیروئید ممکن است به مقابله با تعریق شبانه کمک کند. تغییر دوز و زمان دارو نیز ممکن است به مدیریت تعریق شبانه کمک کند.
اگر تعریق شبانه ناشی از یک عفونت زمینه ای یا مشکل هورمونی باشد، دارو برای درمان بیماری زمینه ای ممکن است به تسکین علائم کمک کند. برای مثال، شروع درمان جایگزینی هورمون برای یائسگی یا مصرف دارو در صورت وجود سل ممکن است کمک کننده باشد.
یک پزشک ممکن است در بهترین گزینه برای بحث در مورد فواید و مضرات بالقوه هر داروی خاص باشد.
منبع:
medicinenet
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه