آشنایی بیشتر با عمل سزارین

سزارین نام نوعی از زایمان است که در آن نوزاد به کمک جراحی متولد می شود. در این جراحی با ایجاد یک شکاف در شکم مادر سعی می شود تا راهی برای خروج نوزاد ایجاد شده و آن را از داخل رحم بیرون بیاورند. در ایالات متحده حدود 32 درصد از نوزادان به روش سزارین متولد می شوند. اگر شما هم یک مادر باشید احتمالا زایمان طبیعی را به اینکه زیرتیغ جراحی بروید ترجیح می دهید. زایمان طبیعی به نسبت عمل زایمان سزارین هم از نظر هزینه و هم مدت زمان بهبودی بهتر است و ما به شما زایمان طبیعی را پیشنهاد میکنیم. با این حال در برخی از موارد سزارین ممکن است انتخاب مناسب تری باشد. با ما همراه باشید.

چه عواملی باعث می شود که شما به سزارین احتیاج داشته باشید؟

• اگر از یک بیماری مزمن رنج ببرید مثلا فشار خون بالا داشته باشید یا دیابت یا بیماری های کلیه و بیماری های قلبی
• اگر HIV مثبت دارید یا دچار تبخال تناسلی هستید باید سزارین کنید چرا که این بیماری ها می توانند حین زایمان طبیعی به جنین منتقل شوند.
• هر نوع بیماری مادر زادی نوزاد که تولد آن را به صورت طبیعی خطرناک کند.
• اگر کودک تان بیش از حد بزرگ باشد و حرکت آن در مجرای رحم سخت و توام با مشکل باشد. همچنین اگر جنین بیش از اندازه سنگین باشد باید سزارین انجام شود.
• اگر سن شما مناسب زایمان طبیعی نباشد وضعیت امن تر سزارین است.
• اگر چند قلو باردار باشید.
• اگر جفت تا حدی یا به طور کامل، به دور رحم پیچیده باشد.
• اگر کودک در رحم چرخیده باشد.
• اگر پزشک شما برای تان سزارین را تجویز می کند به هیچ عنوان از سوال کردن و باز کردن موضع برای خودتان اجتناب نکنید و سعی کنید هر چیزی را که لازم است برای خودتان روشن کنید.

سزارین اورژانسی چه زمان هایی رخ می دهد؟

ممکن است پزشک تان برای شما زایمان طبیعی را مناسب دیده باشد اما به خاطر برخی شرایط ناگهان دچار مشکل شده و بعد از مراجعه به پزشک تان او سزارین را مناسب تر دیده و شما را مجاب به زایمان غیر طبیعی می کند. این موارد عبارتند از:

• شما قادر به به دنیا آوردن نوزاد نیستید و بدن تان توانایی زایمان طبیعی را ندارد. که این مورد بیشترین دلیل سزارین را تشکیل می دهد
• اگر کودک تان اکسیژن کافی نداشته و یا یک تغییر ناگهانی در ضربان قلب او وجود دارد.
• اگر دکتر تشخیص دهد که بدن شما آمادگی زایمان طبیعی را ندارد.
• اگر حلقه ی بند ناف به هر دلیلی فشرده شده و مجرای هوای نوزاد تنگ شود باید فورا سزارین انجام شود.

برای سزارین مراحل مختلفی طی می شود که در کل تا یک ساعت یا بیشتر ممکن است به طول بیانجامد. برای سزارین ابتدا برش هایی به طول تقریبا 10 سانت روی شکم مادر ایجاد می شود و سپس پزشک سر نوزاد را خارج کرده و بدن او را به طور کامل از شکم مادر بیرون می آورد. البته ممکن است در این مرحله از انبرهای مخصوص هم برای خارج کردن نوزاد استفاده کند. این مرحله می تواند تا 10 دقیقه به طول بیانجامد. بعد از آن نوبت بخیه کردن برش های ایجاد شده روی شکم مادر است که معمولا 30 تا 60 دقیقه به طول می کشد. در ادامه به تفصیل مراحل سزارین را شرح می دهیم:

مرحله اول: ابتدا به شما داروهای بی حس کننده ای می دهند که باعث خواهد شد شما نیمه ی پایین بدن خود را حس نکنید و دیگر خبری از اتفاقاتی که می افتد و از درد و خونریزی های این قسمت چیزی نفهمید. این ماده بی حسی ممکن است به شما حس سرما را القا کند که طبیعی است. در این مرحله پزشک تان از شما می پرسد که چیزی در شکم خود حس می کنید یا نه و وقتی پاسخ نه بود عمل را شروع می کنند. در تمام مراحل سزارین یک همراه می تواند در کنار شما باشد.

مرحله دوم: در این مرحله همانطور که گفتیم برش هایی در شکم مادر ایجاد شده و نوزاد خارج می شود. این برش ها شامل یک برش کوچک در قسمت پایین شکم و بالاتر از موهای ناحیه ی تناسلی است. گاهی تنها همین برش کافی است. اما در برخی موارد نیاز می شود تا برش های بیشتری ایجاد شود. ممکن است یک برش عرضی در قسمت عضله پایین رحم ایجاد شود که خونریزی کمی داشته و کم عمق است. و در صورتی که سر نوزاد در موقعیت بدی باشد یک برش عمودی نیز در شکم مادر ایجاد می شود.  در حین عمل سزارین جلو صورت مادر یک پرده می کشند تا وی نتواند آنچه رخ می دهد را ببیند. البته مادر در کل طول عمل سزارین هوشیار بوده و هر اتفاق که بیفتد را متوجه می شود. البته در سزارین های اورژانسی گاهی مادر را به طور کامل بیهوش می کنند.

مرحله سوم: پس از ایجاد برش ها مایع آمنیوتیک خارج شده و سپس ساکشن انجام می شود. در نهایت نوزاد از شکم مادر بیرون آورده می شود. در این زمان شما می توانید اولین گریه ی نوزاد را بشنوید. سپس بند ناف نوزاد قطع می شود. پس از آن یک بررسی کلی از وضعیت بدنی نوزاد انجام می شود.

مرحله چهارم: این مرحله طولانی ترین مرحله عمل است که در آن زخم شکم مادر بخیه می شود. ابتدا با بخیه های قابل جذب اندام داخلی و عضله ها را به هم وصل می کنند و بعد از آن با نخ های مقاوم تر برش اصلی روی شکم را می بندند. برای به حداقل رساندن خطر عفونت دکتر شما آنتی بیوتیک تجویز می کند. همچنین اکسی توسین نیز برای کنترل خونریزی و بهبود انقباض رحم تجویز می شود. به این ترتیب سزارین به اتمام می رسد.

سزارین می تواند برای هر کسی ترسناک باشد. بخصوص اگر اولین باری است که مادر می شوید ممکن است به شدت از سزاین وحشت داشته باشید. اما تنها آگاهی از چگونگی انجام این عمل می تواند کمک زیادی در آرمش و کاهش اضطراب شما بکند. به علاوه مادر باید از نظر عاطفی و روحی و روانی نیز آماده شده و قوت قلب داشته باشد.