در ایران نویسندگان خوبی بوده اند و هستند که اثارشان در قالب رمان و داستان ایرانی همواره مورد توجه کتاب خوانان و علاقه مندان به ادبیات بوده و هست. اثار این هنرمندان قطعا بسیار است، که ما در این میان 10 اثر ارزشمند و معروف را جدا کرده و به شما معرفی خواهیم کرد.
1. سمفونی مردگان نوشته ی عباس معروفی
سمفونی مردگان از آثار برگزیدهٔ عباس معروفی در دهه شصت است که یک حادثه را از دید چند ناظر روایت میکند و رمانی بسیار تراژدیک است. رمان سمفونی مردگان برندهٔ جایزه سال ۲۰۰۱ از بنیاد انتشارات ادبی فلسفی سورکامپ شده است.
شخصیت اصلی داستان شاعر جوانی است به نام آیدین که گرفتار خشم پدر سنتی خود می‌شود. آیدین، شخصیت دوست‌داشتنی، جذاب و متفاوت سمفونی مردگان، پسری روشنفکر، شاعر، بسیار فعال و رادیکال است که در خانواده‌ای به‌شدت سنتی و پدرسالار زندگی میکند که نه‌تنها شخصیت‌های داستان، قلباً او را دوست دارند و ستایش می‌کنند، بلکه خواننده هم جذب شخصیت متفاوت او خواهد شد.
در مقابل لطافت چنین شخصیتی، برادر آیدین، اوراهان، فردی است که فضای سرد جامعه را پذیرفته و خودش را با شرایط آن روزگار وفق داده است. حسد و در نتیجه برادرکشی ندایی است که هر لحظه در وجود اورهان شنیده می‌شود.
2. سَووشون نوشته ی سیمین دانشور
نخستین رمان سیمین دانشور ویسندهٔ ایرانی است که سال ۱۳۴۸ منتشر شد. سَووشون یا سیاوشان به معنی سوگ سیاوش است و مدلی از عزاداری است که سالانه برای سیاوش، قهرمان اسطوره‌ای ایران باستان، در بعضی از روستاهای کشور همچنان انجام می‌شود. داستان سووشون در شیراز و در سال‌های پایانی جنگ جهانی دوم رخ می‌دهد و فضای اجتماعی سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۵ را ترسیم میکند.
علت نام‌گذاری این کتاب هم، تشابه سرنوشت یکی از شخصیت‌های داستان با سرنوشت سیاوش بوده است. این کتاب یکی از پرمخاطب‌ترین رمان‌های فارسی در ایران است و برآورد می‌شود تا سال ۱۳۹۵ بیش از پانصد هزار نسخه از آن به فروش رسیده باشد.
3. چشمهایش نوشته ی بزرگ علوی
چشمهایش نام رمانی از بزرگ علوی است که برای نخستین بار در سال 1331 خورشیدی منتشر شد. رمان چشمهایش معروفترین اثر بزرگ علوی است که در آغاز رمان، تهران و خفقان حاکم بر آن توصیف می‌شود.
نقاش بزرگ، استاد ماکان، درحالی‌که بیش از سه سال در تبعید بوده به‌صورت مشکوکی می‌میرد و یکی از آثار باقی مانده از او، پرده‌ای است به‌نام چشمهایش، چشم‌های زنی که گویا رازی را در خود پنهان کرده است.
راوی داستان که ناظم مدرسه و مسئول نمایشگاه آثار استاد ماکان است، سخت کنجکاو است تا راز این چشم‌ها را دریابد. بنا بر این سعی میکند زن در تصویر را بیابد و از ارتباط او با استاد ماکان بپرسد. پس از سال‌ها ناظم زن مورد نظر را می‌یابد و در خانهٔ او با هم گفتگو می‌کنند.
4. بوف کور نوشته ی صادق هدایت
رمان بوف کور مهمتری اثر مشهورترین اثر صادق هدایت، نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی است. کتابی پر از نماد که از چنان عمق و محتوایی برخوردار است که با انواع مختلف تحلیل‌ها قابل بررسی هست. تا به حال نقدهای بسیاری، به ویژه در حوزه نقد روان‌شناسانه، از داستان بوف کور ارائه شده است. این اثر سمبولیک آنقدر عمیق است که هرکسی قادر به درک آن نیست و از دید خود آن را تفسیر میکند.
کتاب‌های متعددی در شرح و تفسیر بوف کور نوشته شده است که هرکدام از دید همان نویسنده بوف کور را تفسیر میکند. شاید بتوان گفت «بوف کور» معروفترین و تنها داستان ایرانی است که هم طرفداران و عاشقان بسیار و هم در نزد بسیاری دیگر مطرود و منفور است.
جملات ابتدایی این رمان که تقریبا هرکسی می‌داند از کتاب بوف کور است:
در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره روح را آهسته در انزوا میخورد و میتراشد.
این دردها را نمیشود بکسی اظهار کرد، چون عموما عادت دارند که این دردهای باورنکردنی را جزو اتفاقات و پیش‌آمدهای نادر و عجیب بشمارند و اگر کسی بگوید یا بنویسد، مردم بر سبیل عقاید جاری و عقاید خودشان سعی می‌کنند آنرا با لبخند شکاک و تمسخرآمیز تلقی بکنند،
زیرا بشر هنوز چاره و دوائی برایش پیدا نکرده و تنها داروی آن فراموشی بتوسط شراب و خواب مصنوعی بوسیله افیون و مواد مخدره است ، ولی افسوس که تاثیر اینگونه داروها موقت است و بجای تسکین پس از مدتی بر شدت درد می افزاید.
آیا روزی به اسرار این اتفاقات ماوراء طبیعی، این انعکاس سایه روح که در حالت اغماء و برزخ بین خواب و بیداری جلوه میکند کسی پی خواهد برد؟
5. دایی جان ناپلئون نوشته ی ایرج پزشکزاد
رمان دایی جان ناپلئون نام اثری طنز از طنزپرداز نامی ایران ، ایرج پزشک زاد است که در سال ۱۳۴۹ خورشیدی به رشتهٔ تحریر درآمده‌است.
شناخته شده ترین شخصیت این داستان ، شخصیت ” دایی‌جان ناپلئون ” است که آشناترین شخصیتی است که تاکنون در ادبیات ایران ساخته شده است.
کتاب دایی جان ناپلئون جزو پر فروش‌ترین کتاب‌های ایرانی است و شخصیت‌های آن الگوهای ملی هستند. به دیگر بیان، تبلور شخصیت‌های کتاب را می‌توان در جامعهٔ ایرانی یافت. کتاب دائی جان ناپلئون با لحنی طنز آمیز و دلنشین برخی صفات مردم ایران را در قالب داستانی پر نشیب و فراز و جذاب به ریشخند می‌گیرد. کتاب خواننده را ضمن لذت بردن از طنز شیرین کتاب به تفکر وا می‌دارد.
6. شوهر آهو خانم نوشته ی علی محمد افغانی
رمان شوهر آهو خانم نوشته علی محمد افغانی، نخستین بار در مهر ماه سال 1340 با سرمایه خود مؤلف انتشار یافت، و در اندک زمانی به حجم قطور نزدیک به 900 صفحه و گستردگی موضوع و توانایی نویسنده در طرح خُلق و خوی عامه مردم، به عنوان یک رمان اجتماعی و اثر بزرگ هنری شهرت خاصی پیدا کرد، چنان که در فاصله یک سال به‌چاپ دوم رسید.
داستان این رمان در سال ۱۳۱۳ در کرمانشاه رخ می‌دهد و درون مایه ی اصلی داستان با واقعیّت تاسف بار زندگی زنان در لایه‌های پائینی جامعه در آن سال‌ها ارتباطی نزدیک دارد و در نکوهش آئین چند همسری است. در این رمان مناسبات خانوادگی و ضوابط احساسی و عاطفی مرتبط بدان بازنمایی شده‌است. این کتاب جایزه بهترین رمان سال را از آن خود کرد.
7. تنگسیر نوشته ی صادق چوبک
رمان تنگسیر اولین و یکی از مهمترین آثار صادق چوبک نویسنده معاصر ایرانی است. ماجرای رمان در تنگستان، دواس و بوشهر می‌گذرد و بر اساس واقعیت نوشته شده‌است و اسامی افراد نیز واقعی هستند. این کتاب یکی از آثار واقع‌گرا با رویکردی اجتماعی انتقادی است و روایتی از ساختار ناعادلانه در مناطق جنوب کشور را روایت میکند. این کتاب دستمایه ساخت فیلمی به همین نام در سال ۱۳۵۲ شد.
قهرمان داستان زائر محمد دلاور و جوانمرد تنگسیری است. او مردی است ساده و پاک و خانواده دوست، ولی برخی از شهرنشینان بندری سرمایه و دارایی وی را به امانت گرفته و خرج کرده‌اند. زائر محمد بر آن می‌شود تا از آنان انتقام سختی بگیرد. پس با زن و دو فرزندش وداع می‌گوید تا برای نگاهبانی از درستکاری و ابرو و مردانگی خود آخرین راه چاره را در پیش گیرد.
قسمتی از کتاب:
هوایِ آبکیِ بندر همچون اسفنج آبستنی هُرْمِ نمناک گرما را چِکه چِکه از تو هوای سوزان ورمی‌چید و دوزخ شعله‌ور خورشید تو آسمان غرب یله شده بود و گردی از نم بر چهره داشت. جاده «سنگی»، کشیده و آفتاب تو مغز سرخورده و سفید و مارپیچ از «بوشهر» به «بهمنی» دراز رو زمین خوابیده بود. جاده خالی بود. سبک بود. داغ و خاموش بود. سفیدی آفتاب بیابان با سایه یک پرنده سیاه نمی‌شد.
8. جای خالی سلوچ نوشته ی محمود دولت ابادی
جای خالی سلوچ رمانی رئالیستی از محمود جان دولت آبادی است که بلافاصله پس از آزادی از زندان ساواک و طی ۷۰ روز نوشته است. دولت آبادی داستان آن را به هنگامی که دوره سه ساله حبس خود را می‌گذراند در ذهنش پرورانده بود. در این کتاب با زندگی مردم یک روستا آشنا می شوید و توصیفات کتاب آنقدر قوی و پررنگ است که انگار شما هم دارید با آن ها زندگی می کنید. داستانی از روزمرگی های مردم که با قلم توانا با چنان جذابیتی نوشته شده که خواننده را با خودش همراه می کند.
داستان جای خالی سلوچ روایت دردمندانه زندگی یک زن روستایی (مِرگان) در یکی از نقاط دورافتادهٔ ایران (روستای زمینج) است که سعی میکند پس از ناپدید شدن ناگهانی شوهرش کانون خانواده را همچنان حفظ کند.
9. کلیدر نوشته ی محمود دولت ابادی
کتاب معروف کِلیدَر طولانی‌ترین اثر باقی مانده از محمود دولت آبادی است که در سه هزار صفحه چاپ شده است. این سه هزار صفحه که به 10 جلد مجزا تفکیک شده است، داستان یک خانواده کورد ایرانی است که بالاجبار به سبزوار واقع در خراسان کوچ کرده اند. این داستان بیان کننده فضای مشوش سیاسی سال‌های مابین 1325 تا 1327 خورشیدی ایران در دوره زمانی پس از جنگ جهانی دوم است. نام این کتاب یعنی کلیدر نیز نام یک روستا در بخش شمال شرقی ایران است.
رمان کلیدر که «سرنوشت تراژیک رعیت‌های ایرانی و قبایل چادرنشین را در دوره‌ای که سیاست زور حاکم است به تصویر می‌کشد» بر اساس حوادث واقعی نگاشته شده و به شرح سختی‌ها و رنج‌هایی روا رفته بر خانوادهٔ کَلمیشی می‌پردازد.
دولت‌آبادی از کلیدر یه عنوان یک آرزوی مهم یاد میکند و آن را «یک یادگاری برای مردم آیندهٔ ما» می‌نامد. کلیدر را می‌توان نقطهٔ اوج رشته آثار پیشین دولت‌آبادی به حساب آورد، که اغلب آنان داستان‌هایی کوتاه دربارهٔ مردم زجرکشیده و رنجور دهات خراسان است.
10. بامداد خمار نوشته ی فتانه حاج سید جوادی
یکی از معروف ترین و پرفروش ترین رمان های عاشقانه ایرانی «بامداد خمار» است که بیش از 300 هزار نسخه از آن تاکنون به فروش رسیده است. همچنین نسخه ترجمه شده آن به زبان آلمانی نیز با موفقیت همراه بود و از استقبال بسیار زیاد مخاطبان برخوردار شد. این رمان عاشقانه در سال 1374 نوشته شد و در 10 تا 18 هزار نسخه به چاپ رسید.
داستان عشق نافرجام محبوبه، دختر بصیرالملک، دختری با فرهنگ و اشرافی که عاشق یک نجار می شود. به طوری که با رد کردن تمام خواستگارانش و مقاومت کردن در برابر خانواده اش کاری می کند تا بالاخره به ازدواج آنها رضایت دهد اما به شرط طرد کردن او به طوری که در این هفت سال نه اجازه داشته باشد به خانواده اش سر بزند نه آن ها به دیدن او بیایند.
اضافه کردن دیدگاه
اضافه کردن دیدگاه