آیا شکر سم است؟

آیا شکر سم است؟

این که شکر سم است یک نظریه با دلایل قوی می باشد، امروزه در خیلی جاها شما این جمله را می شنوید. از نظر علمی شکر یک ماده سمی است که سلامت جسمی ما را به خطر می اندازد. همه ما می دانیم که شکر یک منبع خالص کالری است که خاصیت های زیادی دارد، اما بسیار سمی و خطرناک می باشد.

امروز قصد داریم در این مقاله از 7گنج  مسئله ای که گری تاویس درباره سمی و خطرناک بودن شکر در نیویورک تایمز راجع به آن به بحث پرداخته است را برای شما باز گو کنیم.

رابرت لوستیک در یک سخنرانی به نام (شکر حقیقت) در سال 2009 که در یوتیوب هم منتشر شد درباره اینکه آیا شکر سم است به بحث پرداخته است. و در این سخنرانی می گوید شکر سم به معنای واقعی است و باعث بیماری های خطرناکی می شود.

با توجه به تحقیقات به عمل آمده، آمریکایی ها در اوایل سال 2000 بیش از 90 پوند برای هر نفر افزایش مصرف قند داشته اند. این افزایش 90 پوندی با بیماری های فعلی آمریکا مانند: چاقی و دیابت رابطه مستقیم دارد. طبق آمار های به دست آمده تا سال 1980 از هر هفت نفر در آمریکا یک نفر چاق بود و چیزی حدود شش میلیون دیابتی وجود داشته است که هیچ تغییر چشم گیری تا 20 سال بعد نداشته است. اما در اوایل سال 2000 با رواج یافتن مصرف قند در آمریکا، از هر سه آمریکایی یک نفر شان چاق بوده و چیزی حدود 14 میلیون مبتلا به دیابت وجود داشته است.

استدلال برخی ها این است، که شکر دارای ویژگی های منحصر به فردی است و اگر در مقادیر متعادل مصرف شود، مشکلات زیادی ایجاد نخواهد کرد. اگر این استدلال درست باشد، به این معنا است که مصرف بیش از اندازه شکر می تواند یک محرک برای ابتلا به بیماری هایی همچون بیماری های قلبی، فشار خون بالا و بسیاری از سرطان های رایج باشد.

اگر ما 100 کالری گلوکز (یک سیب زمینی یا نان) یا 100 کالری شکر (نصف کلوگز و نصف فروکتوز) مصرف کنیم آن ها در بدن ما متابولیزه می شوند و اثرات متفاوتی خواهند داشت. درست است که کالری هر دو به یک اندازه است، اما عواقب متابولیک آن کاملا متفاوت است. در آخر ممکن است مصرف 100 کالری شکر منجر به سرطان شود، در صورتی که 100 کالری گلوکز خطر چندانی نخواهد داشت.

من به شما پیشنهاد می کنم که این مقاله را بخوانید. تئوبس در پاسخ به این سوال که آیا شکر سم است؟ می نویسد بله قطعا شکر سم است. فروکتوز به روش منحصر فردی در بدن متابولیزه می شود و باعث می شود که چربی در کیسه های ما انباشته شود و پس از آن بدن ما مقاومت  انسولین و سندروم متابولیک خود را از دست می دهد و در نتیجه منجر به بیماری هایی مانند: بیماری های قلبی، دیابت، چاقی و احتمالا سرطان نیز می شود. درست است که شکر سم است ولی این مشکلات یک شبه برای ما اتفاق نمی افتد و سال ها طول می کشد که شکر اثار مخربش را در بدن نمایان کند، ولی محققان به این نتیجه رسیده اند که قطعا شکر یک سم شیرین است که خسارات جبران ناپذیری در بلند مدت بر روی بدن ما می گذارد.